“A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego”. Rzymian 15,13. AN 36.1
Gdyby Jezus nie umarł za nas i nie zmartwychwstał, nie znalibyśmy pokoju ani nie odczuwalibyśmy radości, doświadczylibyśmy jedynie przerażającej ciemności i bezdennej rozpaczy. Niechaj więc nasze serca wyrażają jedynie chwałę i wdzięczność. W całym naszym życiu jesteśmy uczestnikami Jego niebiańskich dobrodziejstw, odbiorcami błogosławieństw wynikających z Jego bezcennego dzieła pojednania. Tak więc nie jesteśmy w stanie pojąć stanu poniżenia i bezradności (...), z jakiego wydobył nas Chrystus. Kiedy cierpimy, odczuwamy smutek i bolesną stratę, na jakie jesteśmy narażeni, nie przynośmy wstydu naszemu Odkupicielowi żadnym naszym szemraniem i narzekaniem. (...) Nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, o ile mniej cierpimy niż zasłużyliśmy na to swoimi grzechami. (...) AN 36.2
Czy potrafimy patrzeć na Tego, którego przebiły nasze grzechy, i jednocześnie nie być chętnym wypić kielich poniżenia? Nasze grzechy zostały dodane do kielicha goryczy, który On odjął od naszych ust i sam wypił, abyśmy mogli pić z kielicha Jego błogosławieństw. (...) AN 36.3
Nasze dusze powinny wyrażać radość i wdzięczność. Jeśli mamy czarne rozdziały w naszej przeszłości, pogrzebmy je raz na zawsze. Nie wspominajmy tego, co przygnębiające i smutne. (...) Pielęgnujmy jedynie te myśli i uczucia, które pobudzają nas do wyrażenia wdzięczności i uwielbienia dla Boga. (...) AN 36.4
Proszę cię, byś nigdy nie wypowiadał słów narzekania, ale zawsze pielęgnował uczucie wdzięczności i dziękczynienia. Czyniąc to nauczysz się śpiewać sercem Bogu. Wpleć w swoje doświadczenie złotą nić wdzięczności. Rozmyślaj o lepszym kraju, w którym nie będzie płaczu, pokus i trudności, strat i zniewag, a jedynie pokój, radość i szczęście. Oto pole do popisu dla twojej wyobraźni. Takie myśli zwrócą cię ku niebu, dodadzą ci niebiańskiej żywotności, zaspokoją pragnienie duszy rzekami żywej wody i przypieczętują w twoim sercu podobieństwo do Boga. Napełnią cię radością i nadzieją wiary i pozostaną na zawsze twoją pociechą. — Manuscript 9, 1883. AN 36.5