“Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują”. 1 Koryntian 2,9. AN 367.1
Ci, którzy prawdziwie miłują Boga, będą się starali tak rozwijać otrzymane od Niego talenty, by stać się błogosławieństwem dla innych. Bramy nieba zostaną otwarte przed nimi szeroko, a z ust Króla Chwały wypowiedziane zostanie błogosławieństwo brzmiące jak najpiękniejsza muzyka: “Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata”. Mateusza 25,34. W ten sposób odkupieni zostaną powitani w mieszkaniach, które Jezus dla nich przygotował. Tam ich współtowarzyszami nie będą nikczemnicy tego świata, ale ci, którzy dzięki Bożej pomocy wyrobili w sobie doskonałe charaktery. Każda grzeszna skłonność, każda niedoskonałość zostały usunięte przez krew Chrystusa, a wspaniałość i blask Jego chwały, przewyższające blask słońca w południe, stały się ich udziałem. Moralne piękno, doskonałość Jego charakteru, jaśnieć będzie w nich jako wartość przewyższająca zewnętrzną chwałę. Stać będą bez skazy przed wielkim białym tronem, uczestnicząc w godności i przywilejach aniołów. AN 367.2
“Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują”. Mając perspektywę posiadania tego chwalebnego dziedzictwa, “co da człowiek w zamian za duszę swoją?” Mateusza 16,26. Może być biedny, ale odznaczać się bogactwem godności, której świat nigdy dać nie może. Człowiek odkupiony i oczyszczony z grzechu, poświęcający wszystkie szlachetne siły służbie Bożej, ma nieskończenie wielką wartość. — The Watchman, 31 marzec 1908. AN 367.3
Mieszkać na zawsze w ojczyźnie błogosławionych, mieć w duszy, w ciele i w duchu nie ciemne skazy grzechu i przekleństwa, ale doskonałe podobieństwo do Stwórcy i przez nieskończone wieki rozwijać się w mądrości, wiedzy i świętości, stale poznając nowe dziedziny myśli, odkrywając nowe cuda i nowe przejawy chwały, nabywając zdolności radowania się i miłowania, a jednocześnie wiedzieć, że przed nami jest wciąż jeszcze większa radość, miłość i mądrość bez końca — oto cel, jaki chrześcijaninowi wskazuje nadzieja objawiona w ewangelii. — Counsels to Parents, Teachers and Students 55. AN 367.4