“ใจที่ร่าเริงเป็นเหมือนโอสถวิเศษ แต่จิตใจที่ ชอกช้ำเป็นที่ให้กระดูกเหี่ยวแห้งไป” (สุภาษิตบท ๑๗:๒๒) ความกตัญญูรู้คุณ, ความชื่นชมยินดี, ความเมตตากรุณา ความไว้วางใจในความรัก และการพิทักษ์รักษาของพระ เจ้า........ สิ่งเหล่านี้เป็นหลักประกันอันยิ่งใหญ่ที่สุดเกี่ยว กับสุขภาพของเรา สำหรับพวกยิศราเอลสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่ง ที่สำคัญยิ่งในชีวิตของเขา MHTH 488.1
การเดินทางไปในงานเลี้ยงฉลองประจำปีที่กรุงยะ รูซาเล็มปีละ ๑ ครั้ง และการออกไปพักอยู่ในเพิงกลาง แจ้งหนึ่งสัปดาห์ระหว่างการเลี้ยงฉลองพิธีตั้งทับอาศัยเป็น โอกาสที่พวกยิศราเอลจะได้ออกไปพักผ่อนกลางแจ้ง และ ใช้เวลาพบปะสนทนากัน งานเลี้ยงฉลองเหล่านี้เป็นโอกาส ที่พวกยิศราเอลได้แสดงความชื่นชมยินดี ในการที่เขาได้ ต้อนรับคนแปลกหน้า พวกเวลีและพวกคนยากจน MHTH 488.2
และเจ้าจะมีความยินดีเพราะสิ่งสารพัตรอันดี ซึ่ง พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ประทานให้เจ้า และแก่ครอบ ครัวของเจ้า ทั้งตัวเจ้าและคนตระกูลเลวี และคนต่างชาติ ซึ่งอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย MHTH 488.3
ดังนั้นในเวลาต่อมาภายหลัง เมื่อเขาได้นำข้อบัญ ญัติของพระเจ้าไปอ่านให้พวกเชลยที่กลับจากกรุงบาบุโลน ฟังในกรุงยะรูซาเล็ม ฝูงชนได้พากันร้องให้เศร้าโศกเพราะ การที่เขาได้ล่วงละเมิดบทบัญญัติของพระเจ้า พระยะโฮวา ได้ตรัสว่า MHTH 489.1
“อย่าทำหน้าเศร้าโศกหรือร้องให้........ จงไปกิน เนื้อและดื่มของหวานเถิด แล้วแบ่งปันอาหารให้แก่เหล่า คนที่ขัดสน เพราะวันนี้เป็นวันบริสุทธิ์ของพระยะโฮวาพระ เจ้าของพวกเจ้า อย่าเป็นทุกข์โศกเศร้าเลย ด้วยความ โสมนัสยินดีแห่งพระยะโฮวา เป็นกำลังของพวกเจ้าทั้ง หลาย” (นะเฮ็มยาบท ๘:๙,๑๐) MHTH 489.2
“จงป่าวร้องประกาศในบ้านเมืองทั้งปวง และที่ กรุงยะรูซาเล็มให้ออกไปตัดกิ่งมะกอกเทศ, กิ่งสน, และ กิ่งเมอร์เต็ล, ใบตาล, และกิ่งไม้ที่มีใบมากที่ภูเขามาทำ กระท่อมตามคำที่เขียนไว้นั้น ดังนั้นฝูงคนทั้งปวงก็ออกไป ตัดกิ่งไม้มาทำกระท่อมบนหลังคาตึกของตนทุกคน และใน บริเวณบ้านและบริเวณโบสถ์วิหารของพระองค์ และตาม ถนนตรงประตูน้ำ ตามถนนตรงประตูเอฟรายิมนั้นด้วย บรรดาผู้ที่ได้หลุดพ้นมาจากเชลยก็ได้พากันทำกระท่อมและ ได้อาศัยอยู่ในกระท่อมนั้น ด้วยว่าตั้งแต่คราวอายุยะโฮซุจะ บุตรชายของนูนมาจนถึงวันนั้น พวกยิศราเอลไม่เคยกระ ทำอย่างนั้นเลย และต่างคนต่างก็มีความยินดีเป็นอันมาก MHTH 489.3