Go to full page →

ผลแห่งการเชื่อฟังบทบัญญัติของพระเจ้า MHTH 490

พระเจ้าประทานคำแนะนำสั่งสอน เกี่ยวกับศีล ธรรมจรรยาและการรักษาอนามัยแก่พวกยิศราเอล และ พระองค์ได้ตรัสสั่งเชาว่า : “ในถ้อยคำเหล่านี้ซึ่งเราสั่ง ในวันนี้ ก็ให้ตั้งอยู่ในใจของเจ้าทั้งหลาย และจงอุตส่าห์ สั่งสอนบุตรทั้งหลายของเจ้าด้วยถ้อยคำเหล่านั้น และเมื่อ เจ้าทั้งหลายจะนั่งอยู่เรือน หรือเดินในหนทาง หรือนอน ลง และตื่นขึ้น จงพรรณนาตามถ้อยคำเหล่านี้ เอาถ้อยคำ เหล่านี้พันไว้ที่มือของเจ้าเป็นของสำคัญ และจารึกไว้ที่ หว่างคิ้วของเจ้าทั้งหลาย” (พระบัญญัติบท ๖:๖-๙) MHTH 490.1

ในเบื้องหน้าเมื่อบุตรชายของเจ้าจะถามว่า ข้อ ปฏิญาณกฏหมายและข้อพิพากษาซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้า ของเราได้ตรัสสั่งนั้นคืออะไร ? เจ้าทั้งหลายจงกล่าวแก่ บุตรชายยั้นว่า เราทั้งหลายแต่ก่อนนั้นเป็นทาสของกษัตริย์ ฟาโรในประเทศอายฆุบโต และพระยะโฮวาได้ทรงพาเรา ออกจากประเทศอายฆุมโตด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ พระ ยะโฮวาได้ตรัสสั่งให้เราทั้งหลายประพฤติตามข้อกฏหมาย เหล่านี้ และให้เกรงกลัวพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา จะ ได้มีความจำเริญสุขแก่เราทั้งหลายทุกเวลา เพื่อพระองค์ จะได้รักษาชีวิตเราไว้ดุจดังเป็นอยู่ทุกวันนี้” (พระบัญ ญัติบท ๖:๒๐,๒๑,๒๔) MHTH 491.1

ถ้าหากพวกยิศราเอลได้ยอมเชื่อฟังคำสั่งสอนที่เขา ได้รับจากพระเจ้า และได้รับผลประโยชน์อันเกิดจากคำ แนะนำสั่งสอนเหล่านั้น เขาก็จะเป็นแบบอย่างแห่งความ เจริญรุ่งเรือง และการรักษากฏอนามัยแห่งคนทั้งหลาย ในโลก ถ้าพวกยิศราเอลได้ดำเนินชีวิตตามแผนการณ์ ของพระเจ้า เขาก็จะได้รอดพ้นจากโรคภัยที่เบียดเบียนชน ชาติอื่น ๆ เขาจะมีกำลังแข็งแรง และมีสติปัญญาเฉียบ แหลมยิ่งกว่าคนอื่น ๆ เขาจะได้เป็นชาติที่มีอำนาจมากที่ สุดในโลก พระเจ้าได้ตรัสว่า “และเจ้าทั้งหลายจะมีความ ผาสุกยิ่งกว่าคนทั้งปวง” (พระบัญญัติบท ๗:๑๔) MHTH 491.2

“วันนี้พระยะโฮวาได้ทรงยอมรับเจ้าทั้งหลายไว้ เป็นไพร่ในความปกครองของพระองค์ ดังพระองค์ได้ทรง สัญญาไว้นั้น เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้รักษาข้อบัญญัติทั้ง ปวงของพระองค์ และจะทรงกระทำให้เจ้าทั้งหลายมีความ สรรเสริญ, มีชื่อเสียง, และยศศักดิ์สูงเหนือบรรดาประ เทศซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้นั้น เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้เป็น ชนประเทศอันบริสุทธิ์แก่พระยะโฮวา พระเจ้าของเจ้าตาม ซึ่งพระองค์ตรัสไว้นั้น” (พระบัญญัติบท ๒๖:๑๗,๑๙) MHTH 492.1

“และคำอวยพรเหล่านี้จะมาถึง และตกอยู่แก่เจ้า ทั้งหลาย เมื่อเจ้าทั้งหลายได้เชื่อฟังถ้อยคำพระยะโฮวา พระเจ้าของเจ้า เจ้าทั้งหลายจะรับพระพรในเมือง และจะ รับพระพรในไร่นา บุตรทั้งหลายของเจ้าและพืชผลที่ดิน ของเจ้า และลูกสัตว์ต่าง ๆ ของเจ้าจะรับพระพร กระจาด กะบุงและรางขยำขนมของเจ้าจะรับพระพร เจ้าทั้งหลาย จะรับพระพรเมื่อเจ้าเข้าบ้าน และออกจากบ้าน” (พระ บัญญัติบท ๒๔:๒-๖) MHTH 492.2

“พระยะโฮวาจงทรงประสิทธิ์พระพรให้แก่ยุ้งฉาง ตะล่อมทั้งหลายของเจ้า และแก่บรรดากิจการซึ่งมือทั้ง หลายของเจ้ากระทำ และพระองค์จะทรงอวยพรให้เจ้าใน แผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะโปรดให้เจ้าอยู่นั้น ถ้าเจ้าทั้งหลายจะรักษาข้อบัญญัติแห่งพระยะโฮวาพระเจ้า ของเจ้า และเดินในทางของพระองค์ พระยะโฮวาจะทรง ตั้งเจ้าทั้งหลายให้เป็นชนบริสุทธิ์แก่พระองค์ เหมือนพระ องค์ได้ทรงปฏิญาณไว้กับเจ้าทั้งหลาย และบรรดาชนประ เทศทั่วโลกจะรู้เห็นว่าเจ้าทั้งหลายจะมีชื่อตามพระนามแห่ง พระยะโฮวา และเขาจะกลัวเจ้าทั้งหลาย พระยะโฮวาจะ ทรงบันดาลให้เจ้าทั้งหลายบริบูรณ์ไปด้วยข้าวของและบุตร และลูกสัตว์ต่าง ๆ และพืชผลที่ดินของเจ้าในแผ่นดินซึ่ง พระยะโฮวาทรงปฏิญาณกับปู่ย่าตายายว่า จะประทานให้ เจ้า พระยะโฮวาจะทรงเปิดคลังฝนให้ตกลงมาจากฟ้าบน แผ่นดินของเจ้าตามฤดูกาลและจะทรงอวยพรแก่กิจการซึ่ง มือของเจ้ากระทำ เจ้าทั้งหลายจงให้ประเทศอื่น ๆ ยืมของ ๆ ของเจ้า แต่เจ้าอย่ายืมของ ๆ เขาเลย ถ้าหากว่าเจ้าทั้ง หลายเชื่อฟังข้อพระบัญญัติแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของ เจ้าซึ่งเราสั่งเจ้าทั้งหลายไว้ในวันนี้และประพฤติตาม พระ ยะโฮวาจะทรงโปรดให้เจ้าทั้งหลายเป็นหัวหน้า หาสุดท้าย ไม่ เจ้าทั้งหลายจะอยู่เบื้องบน หาอยู่เบื้องต่ำไม่” เจ้า ทั้งหลายอย่าหันหวนเสียจากถ้อยคำซึ่งเราสั่งเจ้าทั้งหลาย ในวันนี้ อย่าไปข้างขวามือ หรือข้างซ้ายมือ เพื่อจะติด ตามและปฏิบัติพระอื่น ๆ เลย” (พระบัญญัติบท ๒๘:๘-๑๔) MHTH 493.1

พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า “จงกล่าวแก่อาโรน และบุตรชายทั้งหลายของอาโรนว่า “ท่านทั้งหลายจงอวยพรแก่พวกยิศราเอลดังนี้ว่าแก่เขาทั้งหลายว่า พระยะโฮวา ทรงอวยพรแก่ท่านและปกป้องรักษาท่าน พระยะโฮวาจง กระทำให้พระพักตรของพระองค์ส่องสว่างแก่ท่านทั้งหลาย และทรงพระกรุณาโปรดแก่ท่าน พระยะโฮวาจงเงยพระ พักตรของพระองค์ขึ้นเหนือท่าน และประทานความสุขสำ ราญแก่ท่าน และให้เขาใส่นามของเราเหนือพวกยิศราเอล และเราจะอวยพรแก่เขาทั้งหลาย” (อาฤทธโมบท ๖:๒๒-๒๗) MHTH 494.1

“และอายุของเจ้าจะเป็นอย่างไร กำลังของเจ้าจะ
เป็นอย่างนั้น
ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดเหมือนพระเจ้าแห่งยะรูซุน
ผู้เสด็จมาบนฟ้าอากาศจะช่วยเจ้า
คือผู้ทรงประกอบด้วยรัศมีในท้องฟ้า
พระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ เป็นที่อาศัย
และพระหัตถ์อันถาวรเป็นนิตย์ของพระองค์ ก็รับ
รองพระเจ้าอยู่....
พวกยิศราเอลจึงจะอยู่พวกเดียวเป็นสุข
และเผ่าพันธ์ของยาโคบจะอยู่ในแผ่นดิน
ซึ่งมีข้าวและน้ำองุ่น
และฟ้าอากาศจะหยดน้ำค้างลงมาให้เขา
โอ้ พวกยิศราเอลเจ้าทั้งหลายเป็นสุขอยู่ MHTH 495.1

ผู้ใดจะเหมือนเจ้า เป็นชนประเทศที่พระยะโฮวา
ได้ทรงช่วย
พระองค์เป็นโล่ห์ที่ป้องกันเจ้า
และเป็นพระแสงดาบอันคมกล้าเป็นสง่าของเจ้า” (พระบัญญัติบท ๑๑:๒๕-๒๗) MHTH 496.1

พวกยิศราเอลหาได้ดำเนินชีวิตตามแผนการณ์ของ พระเจ้าไม่ เพราะฉะนั้นเขาจึงมิได้รับพร ซึ่งเขาควรจะได้ รับจากพระเจ้า แต่เราได้เห็นแบบอย่างอันดีในการดำเนิน ชีวิตบนทางชอบธรรมของโยเซฟ, ตาวิค, โมเซ, และ อะลีวา และผู้ชอบธรรมอื่น ๆอีกหลายคน ถ้าเรามีความ ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าในเวลานี้ เราก็จะได้รับพรจากพระองค์ เช่นเดียวกับคนเหล่านั้น ได้มีคำเขียนไว้สำหรับเราทั้งหลาย ว่า : MHTH 496.2

“แต่ท่านทั้งหลายเป็นตระกูลที่ทรงเลือกไว้ เป็น พวกปุโรหิตหลวง เป็นประเทศอันบริสุทธิ์ เป็นพลไพร่ ของพระเจ้าเอง เพื่อท่านทั้งหลายจะได้สำแดงพระบารมี คุณของพระองค์ ผู้ได้ทรงเรียกท่านทั้งหลายให้ออกมา จากความมืดเข้าในความสว่างอันมหัศจรรย์ของพระองค์” (เปโตรฉะบับหนึ่งบท ๒:๙) MHTH 496.3

“ความสุขมากหลายจะมีแก่คนเหล่านั้น ผู้ได้ว
ใจในพระโฮวา
และที่พระยะโฮวาได้เป็นที่ไว้วางใจของตัว” (ยิระมะยาบท ๑๗:๗)

MHTH 497.1

“คนชอบธรรมจะเจริญดุจต้นตาล
จะงอกขึ้นเหมือนต้นสนที่ภูเขาละบาโนน
เขาจะถูกปลูกไว้ในวิหารของพระยะโฮวา
เขาจะเบิกบานออกไปในบริเวณแห่งพระเจ้าของ
พวกเรา
เมื่อผู้นั้นแก่แล้วยังจะเกิดผล
จะประกอบด้วยน้ำเสียงและยังเขียวสดอยู่” (บทเพลงสรรเสริญบท ๙๒:๑๒-๑๕)

MHTH 497.2

แต่จงให้ใจของเจ้ารักษาบัญญัติทั้งหลายของเขา
เพราะว่าบัญญัตินั้นจะเพิ่มวัน และปีเดือนทั้งหลาย
แห่งชีวิตของเจ้า MHTH 497.3

ขณะนั้นเจ้าจะดำเนินอยู่ ในทาง ชีวิต ของ เจ้า โดย
ปลอดภัย
และเท้าของเจ้าจะมิได้สะดุด
เมื่อเจ้าเอนหลัง เจ้าจะไม่ต้องวิตก
เออ, ยามเจ้านอนลง ความหลับของเจ้าจะสดชื่น
อย่าวิตกถึงเหตุน่ากลัวอันจะเกิดขึ้นฉับพลัน
หรือวิตกถึงพายุแห่งความพินาศของคนชั่ว อันจะ
เกิดขึ้น
เพราะว่าพระยธโฮวาจะเป็นที่ไว้วางใจของเจ้า
และจะทรงรักษามิให้เท้าของเจ้าพลาดพลั้งไป” (สุภาษิตบท ๓:๑,๒ ข้อ MHTH 498.1