[Cyt. Izajasza 61,1.] Pan nie jest zadowolony gdy Jego lud jest grupą narzekających osób. Chce, by pokutowali od swoich grzechów i cieszyli się wolnością synów Bożych. Wtedy zostaną napełnieni uwielbieniem dla Boga i staną się błogosławieństwem dla innych. Dlatego też Pan Jezus został pomazany “abym dał płaczącym nad Syjonem zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej, pieśń pochwalną zamiast ducha zwątpienia. I będą ich zwać dębami sprawiedliwości, szczepem Pana ku jego wsławieniu”. BK 188.1
“Ku Jego” — Jezusa Chrystusa “wsławieniu”. O, gdybyż to było celem naszego życia! Wówczas zwracalibyśmy uwagę na wyraz naszego oblicza, na nasze słowa, a nawet ton naszego głosu, gdy coś mówimy. Wszystkie nasze interesy i sprawy powinny być dokonywane w wierze i uczciwości. Wtedy świat przekona się, że jest lud, który jest wierny Bogu niebieskiemu... BK 188.2
Bóg wzywa wszystkich, by żyli z Nim w harmonii. On przyjmie ich, jeśli odrzucą swe złe uczynki. Przez związanie się z boską naturą Jezusa, mogą uchronić się przed złym wpływem tego świata. Dla każdego z nas nadszedł czas, by zadecydować, po której stanąć stronie. Pomocnicy szatana będą oddziaływali na umysł każdego, który na to pozwoli. Jednak i wysłannicy nieba, oczekują na połączenie się jasnych promieni chwały Bożej ze wszystkimi, którzy pragną Go przyjąć. Jest to Prawda, którą potrzebujemy, cenna Prawda w swojej skromności. Prawda zaś przynosi z sobą wolność i zadowolenie. — Manuscript 43, 1908. BK 188.3