1 Do tego przydał Elihu, i rzekł: PB — Joba 36:1
2 Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił. PB — Joba 36:2
3 Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość. PB — Joba 36:3
4 Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą. PB — Joba 36:4
5 Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca. PB — Joba 36:5
6 Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga. PB — Joba 36:6
7 Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni. PB — Joba 36:7
8 A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia: PB — Joba 36:8
9 Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły; PB — Joba 36:9
10 I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości. PB — Joba 36:10
11 Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach. PB — Joba 36:11
12 Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności. PB — Joba 36:12
13 Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże. PB — Joba 36:13
14 Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami. PB — Joba 36:14
15 Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego. PB — Joba 36:15
16 Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości. PB — Joba 36:16
17 Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać. PB — Joba 36:17
18 Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup. PB — Joba 36:18
19 Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej. PB — Joba 36:19
20 Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje. PB — Joba 36:20
21 Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia. PB — Joba 36:21
22 Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on? PB — Joba 36:22
23 Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość? PB — Joba 36:23
24 Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie. PB — Joba 36:24
25 Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka. PB — Joba 36:25
26 Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może. PB — Joba 36:26
27 Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz, PB — Joba 36:27
28 Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi. PB — Joba 36:28
29 (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego. PB — Joba 36:29
30 Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa? PB — Joba 36:30
31 Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności. PB — Joba 36:31
32 Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.) PB — Joba 36:32
33 Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca. PB — Joba 36:33