1 Przetoż teraz żadnego potępienia nie masz tym, który będąc w Chrystusie Jezusie nie według ciała chodzą, ale według Ducha. PB — Rzymian 8:1
2 Albowiem zakon Ducha żywota, który jest w Chrystusie Jezusie, uwolnił mię od zakonu grzechu śmierci. PB — Rzymian 8:2
3 Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieństwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele, PB — Rzymian 8:3
4 Aby ona sprawiedliwość zakonu była wypełniona w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według Ducha. PB — Rzymian 8:4
5 Albowiem, którzy są według ciała, o tem myślą, co jest cielesnego; ale którzy są według Ducha, myślą o tem, co jest duchowego. PB — Rzymian 8:5
6 Gdyż zmysł ciała jest śmierć; ale zmysł ducha jest żywot i pokój, PB — Rzymian 8:6
7 Przeto iż zmysł ciała jest nieprzyjacielem Bogu; bo się zakonowi Bożemu nie poddaje, gdyż też i nie może. PB — Rzymian 8:7
8 Przetoż którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą. PB — Rzymian 8:8
9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego. PB — Rzymian 8:9
10 Ale jeźli Chrystus w was jest, tedy ciało jest martwe dla grzechu, a duch jest żywy dla sprawiedliwości. PB — Rzymian 8:10
11 A jeźli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka. PB — Rzymian 8:11
12 A tak, bracia! dłużnikami jesteśmy nie ciału, abyśmy według ciała żyli. PB — Rzymian 8:12
13 Albowiem jeźlibyście według ciała żyli, pomrzecie; ale jeźlibyście Duchem sprawy ciała umartwili, żyć będziecie. PB — Rzymian 8:13
14 Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi. PB — Rzymian 8:14
15 Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze! PB — Rzymian 8:15
16 Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi. PB — Rzymian 8:16
17 A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni. PB — Rzymian 8:17
18 Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas. PB — Rzymian 8:18
19 Bo troskliwe wyglądanie stworzenia oczekuje objawienia synów Bożych. PB — Rzymian 8:19
20 Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał, PB — Rzymian 8:20
21 Pod nadzieją, że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych. PB — Rzymian 8:21
22 Bo wiemy, iż wszystko stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd. PB — Rzymian 8:22
23 A nie tylko ono stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego. PB — Rzymian 8:23
24 Albowiem nadziejąśmy zbawieni. A nadzieja widoma nie jest nadzieją; bo co kto widzi, przecz się tego spodziewa? PB — Rzymian 8:24
25 Ale czego nie widzimy, tego się spodziewamy i tego przez cierpliwość oczekujemy. PB — Rzymian 8:25
26 Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem. PB — Rzymian 8:26
27 A ten, który się serc bada, wie, który jest zmysł Ducha, ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi. PB — Rzymian 8:27
28 A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są. PB — Rzymian 8:28
29 Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi, PB — Rzymian 8:29
30 A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił. PB — Rzymian 8:30
31 Cóż tedy rzeczemy na to? Jeźli Bóg za nami, któż przeciwko nam? PB — Rzymian 8:31
32 Który ani własnemu Synowi nie przepuścił, ale go za nas wszystkich wydał: jakoż by wszystkiego z nim nie darował nam? PB — Rzymian 8:32
33 Któż będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg jest, który usprawiedliwia. PB — Rzymian 8:33
34 Któż jest, co by je potępił? Chrystus jest, który umarł, owszem i zmartwychwstał, który też jest na prawicy Bożej, który się też przyczynia za nami. PB — Rzymian 8:34
35 Któż nas odłączy od miłości Chrystusowej? czyli utrapienie? czyli ucisk? czyli prześladowanie? czyli głód? czyli nagość? czyli niebezpieczeństwo? czyli miecz? PB — Rzymian 8:35
36 Jako napisano: Dla ciebie cały dzień zabijani bywamy, poczytaniśmy jako owce na rzeź naznaczone; PB — Rzymian 8:36
37 Ale w tem wszystkiem przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował. PB — Rzymian 8:37
38 Albowiem pewienem tego, iż ani śmierć, ani żywot, ani Aniołowie, ani księstwa, ani mocarstwa, ani teraźniejsze ani przyszłe rzeczy, PB — Rzymian 8:38
39 Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Jezusie Chrystusie, Panu naszym. PB — Rzymian 8:39