Na górze z Bogiem

Bóg wzywa nas: “Wstąp do Mnie na górę”. Mojżeszowi, zanim mógł się stać Bożym narzędziem w celu wyzwolenia Izraelitów, wyznaczono czterdzieści lat łączności z Bogiem w górskiej samotni. Zanim zaniósł Boże przesłanie faraonowi, rozmawiał z Panem przemawiającym do niego z płonącego krzewu. Zanim otrzymał prawo Boże jako reprezentant ludu Bożego, został wezwany na górę i oglądał chwałę Pana. Zanim wymierzył karę bałwochwalcom, został ukryty w rozpadlinie skały, a Pan powiedział: “Ogłoszę imię ‘Pan’ przed tobą (...). Miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność (...) nie pozostawiający w żadnym razie bez kary”. 2 Mojżeszowa 33,19; 34,6.7. Zanim zakończył życie pełne trudu i odpowiedzialności, Bóg wezwał go na szczyt góry i ukazał mu piękno Ziemi Obiecanej.PCZ 53.2

Zanim uczniowie wyruszyli z misją, zostali wezwani przez Jezusa na górę. Moc i chwała Pięćdziesiątnicy poprzedzone zostały spotkaniem ze Zbawicielem na górze w Galilei i sceną rozstania na Górze Oliwnej, obietnicą przekazaną przez aniołów i dniami wspólnej modlitwy w sali na piętrze.PCZ 54.1

Jezus, przygotowując się do ważnego dzieła, udawał się samotnie na górę i spędzał noc na modlitwie do Ojca. Taka noc modlitwy poprzedziła wybór apostołów i kazanie na Górze, Przemienienie oraz sąd, ukrzyżowanie i chwałę zmartwychwstania.PCZ 54.2