Doskonałość wg ludzkich możliwości — 7 sierpień

“Bądźcież wy tedy doskonałymi jako i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, doskonały jest.” Mateusza 5,48.Mar 227.1

Nasz Zbawiciel rozumie wszystko co dotyczy ludzkiej natury i mówi do każdej istoty ludzkiej: “Bądźcie więc wy doskonali jak doskonały jest nasz Ojciec niebieski.” Bóg jest doskonały w swoim zakresie więc i my musimy być doskonali w naszym zakresie. Ci, którzy przyjmują Chrystusa, są między tymi, do których wypowiedziane są te słowa pełne nadziei: “Wszystkim tym jednak, którzy Go przyjęli, dał moc aby się stali dziećmi Bożymi, tymi, którzy wierzą w imię Jego.” Te słowa mówią nam, że powinniśmy cieszyć się niczym innym jak tylko najlepszym i najszlachetniejszym charakterem, charakterem ukształtowanym na podobieństwo Boże. Kiedy posiądziemy taki charakter, nasze życie, wiara i czystość religii stanie się pouczającym przykładem dla innych.Mar 227.2

Lecz ci, którzy oczekują na dostrzeżenie cudownej zmiany w swoim charakterze bez zdecydowanego wysiłku ze swojej strony dla zwyciężenia grzechu, rozczarują się. Nie mamy powodu do strachu gdy patrzymy na Jezusa, żadnego powodu do wątpliwości że jest On w stanie zbawić doskonale wszystkich, którzy do Niego przyjdą lecz możemy stale się obawiać aby nasza stara natura znów nie zdobyła przewagi, aby wróg nie wymyślił znowu jakiejś pułapki, przez którą ponownie stalibyśmy się niewolnikami. Mamy sobie sami sprawować i strzec nasze zbawienie z bojaźnią i drżeniem albowiem to Bóg działa w was abyście chcieli i czynili Mu radość. Z naszymi ograniczonymi możliwościami mamy być tak święci w naszym otoczeniu jak Bóg jest święty w swoim. Na ile sięgają nasze możliwości, mamy manifestować prawdę, miłość i wspaniałość boskiego charakteru. Tak jak wosk przyjmuje odcisk pieczęci, tak dusza ma przyjąć odcisk Ducha Bożego i zachować obraz Chrystusa.Mar 227.3

Mamy codziennie wzrastać w piękności duchowej. Często będziemy zawodzić w naszych wysiłkach w naśladowaniu niebieskiego wzoru. Często będziemy musieli skłonić się głęboko do stóp Jezusa z płaczem z powodu naszych niedostatków i pomyłek ale nie mamy się zniechęcać, mamy się jeszcze goręcej modlić, pełniej wierzyć i próbować jeszcze raz z większym zdecydowaniem aby wzrastać w podobieństwie naszego Pana. Kiedy nie będziemy ufali naszej mocy, zawierzymy mocy naszego Odkupiciela i oddamy chwałę Bogu, który jest zdrowiem naszego oblicza i naszym Bogiem.Mar 227.4