Obietnice Dla Cierpiących

„Ten, który wziął na siebie człowieczeństwo, wie, jak współczuć cierpiącej ludzkości. Chrystus nie tylko zna każdą duszę oraz jej specyficzne potrzeby i doświadczenia, ale także zna wszystkie okoliczności, które oczyszczają i męczą ducha. Pełen litości i współczucia wyciąga dłoń ku każdemu cierpiącemu dziecku. Najbardziej cierpiący wzbudzają w Nim najgłębsze współczucie i największą litość. On zna nasze niedoskonałości i pragnie, byśmy złożyli nasze trudności i kłopoty u Jego stóp i tam je zostawili na zawsze” (MH: 245).OCK 87.4

„Bóg widzi wszystkie cierpienia oraz uciski człowieka i lituje się nad nim, współczując mu z całego serca (...). On otacza nas swoją najczulszą troską. Lituje się nad nami w naszych słabościach i smutkach. Możemy być zniechęceni, nawet zrozpaczeni, ciężkie chmury ucisku mogą gromadzić się nad nami, ale przed nami świeci światło. Ponad smutkiem jest opiekuńczy, współczujący Ojciec, który nie chce, aby ludzie smucili się i cierpieli” (IHP: 14).OCK 87.5

„Nikt nie będzie w stanie docenić błogosławieństwa odkupienia, jeżeli nie poczuje, że może z radością złożyć w zamian za miłość Chrystusa wszelką ofiarę. Każde poświęcenie złożone Chrystusowi, wzbogaca dawcę, podobnie każde cierpienie bądź niedostatek zniesione ze względu na Niego, przydają do radości, jaką zwycięzca na końcu będzie się cieszył w niebie” (4T 219).OCK 88.1

„Bóg nigdy nie prowadzi swoich dzieci w sposób inny od tego, jaki by same wybrały, gdyby mogły od początku przewidzieć koniec i pojąć chwalebny cel, który mają osiągnąć, współdziałając z Nim. Ani Henoch przeniesiony do nieba, ani Eliasz, który wstąpił do nieba w ognistym rydwanie, nie byli bardziej uhonorowani od Jana Chrzciciela, samotnie ginącego w podziemnym lochu (...). Ze wszystkich darów, jakimi niebo może obdarzyć człowieka, wspólnota z Chrystusem w Jego cierpieniach stanowi dowód najwyższego zaufania i zaszczytu” (DA: 224-225).OCK 88.2

„Zachęcam was, byście w swoim cierpieniu złożyli swą duszę na Pana. Pan będzie waszą pomocą, waszą siłą, waszym pocieszeniem. A wtedy bądźcie wpatrzeni w Niego i ufajcie Mu. Nasze pocieszenie musi przyjść od Chrystusa” (2SM: 266).OCK 88.3

„Chrystus czuje niedolę każdego cierpiącego (...). Nigdy nie istniała osoba, której stosunek do innych był nacechowany takim współczuciem i czułością jak u Niego” (WM: 25).OCK 88.4

„Błędem jest pielęgnowanie myśli, że Bóg jest zadowolony, gdy Jego dzieci cierpią. Całemu niebu zależy na szczęściu człowieka. Nasz Niebiański Ojciec nie zamyka ścieżek do radości żadnemu ze swoich stworzeń” (SC: 46).OCK 88.5

„Prawdziwi naśladowcy Chrystusa kroczą za Nim w bolesnych konfliktach, znoszą wyrzeczenia i doznają gorzkich rozczarowań; ale w ten sposób uczą się, czym jest wina i ohyda grzechu i zaczynają patrzeć na niego z odrazą. Uczestnicy cierpień Chrystusa przeznaczeni są do uczestnictwa w Jego chwale” (AA: 590).OCK 88.6

„Ten, który umarł za grzechy tego świata, otwiera szeroko bramy raju dla wszystkich, którzy w Niego uwierzą. Wkrótce bitwa będzie zakończona, zwycięstwo zdobyte. Wkrótce zobaczymy Tego, na którym skupiają się nasze wszystkie nadzieje zbawienia. A w Jego obecności próby i cierpienia na tym świecie będą wydawały się niczym” (PK: 731-732).OCK 89.1

„Cierpienie było częścią losu ludu Bożego od czasu męczennika Abla. Patriarchowie cierpieli za wierność Bogu i posłuszeństwo Jego przykazaniom; cierpiał za nas sam Pan Kościoła; cierpiał wczesny Kościół i cierpieli apostołowie; cierpiały miliony męczenników; cierpieli reformatorzy. Dlaczego zatem my, którzy oczekujemy spełnienia naszej błogosławionej nadziei nieśmiertelności przy drugim przyjściu Chrystusa, wzdragamy się przed życiem w cierpieniu? Gdyby można było sięgnąć do drzewa żywota stojącego w środku ogrodu Eden bez cierpienia, nie otrzymalibyśmy równie obfitej nagrody, za którą nie cierpieliśmy” (1T: 78).OCK 89.2

„Jezus łączy swoje życie z życiem wybranych i wypróbowanych. Mówi, że jest osobiście zainteresowany wszystkim, co ich dotyka. Żaru Jego współczucia dla ludu nie da się z niczym porównać. On nie będzie wyłącznie widzem, obojętnym na to, co Jego lud wycierpi, ale utożsamia się z ich zainteresowaniami i smutkami. Do ksiąg w niebie trafiają wszystkie sytuacje, kiedy Jego lud jest oszukiwany, oczerniany i traktowany z pogardą” (IHP: 65).OCK 89.3

„Pokazano mi nagrodę świętych, wieczne dziedzictwo. Następnie pokazano mi, ile lud Boży wycierpiał za prawdę. Po weryfikacji lud uznał, że niebo jest tanie. Stwierdził, że cierpienia tego wieku nie mogą stanowić żadnej przeciwwagi wobec chwały, która zostanie im objawiona (1T: 432).OCK 89.4