Nganha Kaninyo Usa ka Manluluwas

Ang hari sa himaya midungo sa ubos aron sa pag-kuha sa tawhanong kaliwat. Mabangis ug masukihon ang Iyang yutan-ong palibut. Ang Iyang himaya gitabunan, aron ang kahalangdon sa Iyang porma sa gawas dili mahimong butang nga madanihon. Iyang gidumilian ang tanang pagpasundayag sa gawas. Ang mga bahandi, ang kalibutanong dungog, ug tawhanong kahalangdon dili makaluwas sa kalag gikan sa kamatayon; si Jesus nagtuyo nga walay pagpadani sa butang yutan-on nga matawag ang mga tawo ngadto sa Iyang kiliran. Ang katahum lamang sa langitnong kamatuoran maoy mo-dala niadtong gusto nga mosunod Kaniya. Ang kinaiya sa Mesiyas dugay nang gipahibalo diha sa pagpanagna, ug Siya naghandum nga ang mga tawo modawat Kaniya sa diha nga ipamatuod ang pulong sa Dios.TK 38.1

Ang mga manulonda nahibulong sa mahimayaong piano sa kaluwasan. Sila nagbantay sa pagtan-aw kon unsaon sa mga tawo sa Dios pagdawat ang Iyang Anak, nga nasul-oban sa saput nga tawhanon. Ang mga manulonda miabut sa yuta sa mga piniling katawhan. Ang ubang mga nasud nagtagad sa mga tinumotumo nga mga sugilanon ug nagsimba sa mga dili tinuod nga mga dios. Didto sa yuta diin ang himaya sa Dios gipakita, ug ang kahayag sa pagtagna midan-ag, ang mga manulonda miabut. Miabut sila nga wala makita sa Jerusalem, ngadto sa gitudlong mga magpapahayag sa Sagradong Orakulo, ang mga ministro sa balay sa Dios. Didto na kang Sa-karias nga saserdote, samtang siya nag-alagad sa atuba-ngan sa altar, ang kaduol sa pagbalik ni Kristo gipahi-balo na. Human nga ang nahaunang nagpahibalo natawo, ang iyang buhat gipamatud-an pinaagi sa milagro ug pagpanagna. Ang balita sa iyang pagkatawo ug ang ka-hibulongang kahulogan sa iyang bulohaton gipakaylap sa layo. Apan bisan pa niini ang Jerusalem wala mag-andam sa pagsugat sa iyang Manluluwas.TK 38.2

Uban sa katingala ang mga langitnong mga sinugo nakakita sa dili maayong pagtagad sa mga tawong gita-wag sa Dios sa pagpahibalo sa kalibutan sa kahayag sa sagradong kamatuoran. Ang nasud nga Judiyo wala lag-laga ingon nga saksi nga si Kristo matawo sa binhi ni Abraham ug sa kaliwat ni David; apan sila wala mahi-balo nga ang Iyang pag-anhi niana na nga panahon. Didto sa templo ang halad sa buntag ug gabii nagtudlo ngadto sa Kordero sa Dios; apan bisan pa dinhi walay pangandam sa pagdawat Kaniya. Ang mga saserdote ug mga magtutudlo sa nasud wala makahibalo nga ang dakung hitabu sa mga katuigan hapit na moabut. Ilang gibansay ang ilang walay kahulogang mga pag-ampo, ug naghimo sa mga tulomanon sa pagsimba aron makita sa mga tawo, apan sa ilang kasamok sa bahandi ug sa kalibutanong dungog wala sila maandam sa pagpadayag sa Mesiyas. Ang sama nga laing pagbati mikaylap sa yuta sa Israel. Ang mga kasingkasing nga hakog ug napuno sa pagkakalibutanon wala matandog sa kalipay nga na-kapasadya sa tibuok langit. Diyotay lamang ang naghandum sa pagtan-aw sa Dili-makita. Tungod niini ang la ngitnong embahada gipadala.TK 39.1

Ang mga manulonda nagtambong kang Jose ug Maria samtang sila nagpanaw gikan sa ilang puloy-anan sa Nasaret ngadto sa siyudad ni David. Ang sugo sa Impe-riong Romanhon sa pagpalista sa mga tawo sa iyang dakung dominyo mikaylap ngadto sa mga pumopuyo sa kabungturan sa Galilea. Sama sa karaang panahon si Sirus gitawag ngadto sa tronong imperio sa tibuok kalibutan aron siya makapagawas sa mga binilanggo sa Ginoo, busa si Cesar Agustos gihimong ahente sa katu-manan sa tuyo sa Ginoo sa pagdala sa inahan ni Jesus ngadto sa Betlehem. Siya gikan sa kaliwat ni David, ug ang Anak ni David kinahanglan matawo sa siyudad ni David. Gikan sa Betlehem, miingon ang manalagna, “nga Siya mogula. . . nga maoy magmamando sa Israel; kang kansang binuhatan gikan pa sa kakaraanan, gikan sa ka-adlawan nga walay katapusan.” Mik. 5:2, margin. Apan sa siyudad sa harianong kaliwatan, si Jose ug si Maria wala mailhi ug walay dungog. Gikapoy ug walay puloy-anan, ilang gibaklay ang kinatibuk-ang gitas-on sa ma-sigpit nga dalan, gikan sa pultahan sa siyudad ngadto sa silangang dapit sa lungsod, napakyas sa pagpangita sa dapit pahulayan sa kagabhion. Walay lawak alang kanila sa mga balayng paabangan sa pagkatulog. Didto sa mangil-ad nga gambalay diin ang mga mananap mipasi-long, sila sa katapusan nakakaplag sa dalangpanan, ug dinhi ang Manluluwas sa kalibutan natawo.TK 39.2

Ang mga tawo wala mahibalo niini, apan ang mga balita nakapuno sa langit sa kalipay. Uban sa halalum ug labing malumong interes ang mga balaang mga binuhat gikan sa kalibutan sa kahayag nadala ngadto sa yuta. Ang tibuok kalibutan nahayagan sa iyang presen-sia. Ibabaw sa kabungturan sa Betlehem nagkapundok ang dili maihap nga panon sa mga manulonda. Sila nag-hulat sa sinyas sa pagpahibalo sa malipayong balita ngadto sa kalibutan. Kon ang mga pangulo sa Israel nagmaminatud-on pa unta sa ilang katungdanan, maka-ambit unta sila sa kalipay sa pagpahibalo sa pagkatawo ni Jesus. Apan karon sila gilabyan lang.TK 40.1

Gikapoy ug walay gipasilongan. si Jose ug Maria nagpadayon sa paglakaw subay sa masigpit nga dalan sa pagpangita ug dapit nga kapahulayan.TK 40.2

Ang Dios mipahibalo, “Akong ibubo ang tubig ngad-to kaniya nga giuhaw, ug ang mga baha sa nagauga nga yuta.” “Ngadto sa mga matarung may mobarug nga ka-hayag diha sa kangitngit.” Isa. 44:3; Sal. 112:4. Alang niadtong nangita sa kahayag, ug kinsa modawat niini uban ang kalipay, ang masanag nga dan-ag gikan sa tro-no sa Dios mosilang.TK 42.1

Sa kaumhan diin ang bata nga si David nagdala sa iyang panon sa karnero, ang mga magbalantay nagban-tay gihapon sa panahon sa kagabhion. Sa panahon sa mahilum nga mga takna sila nagtigum pagsultianay ka-bahin sa gisaad nga Manluluwas, ug nanag-ampo sa uma-labut nga Hari sa trono ni David. “Ug, ania karon, ang manulonda sa Ginoo miabut kanila, ug ang himaya sa Ginoo midan-ag sa libut nila: ug sila hilabihang kalisang. Ug ang manulonda miingon kanila, Dili kamo malisang: kay, ania karon, ako nagdala kaninyo ug maayong balita sa dakung kalipay, nga alang sa tanang katawhan. Kay diha kaninyo natawo karong adlawa sa siyudad ni David ang usa ka Manluluwas, kinsa mao si Kristo nga Ginoo.”TK 42.2

Niining mga pulonga, ang mga panan-awon sa himaya nakapuno sa mga hunahuna sa mga nagpatalinghog nga mga magbalantay sa karnero. Ang Manluluwas miabut na sa Israel! Ang gahum, ang pagdalayeg, ang ka-lampusan, nalakip sa Iyang pag-anhi. Apan ang mga manulonda mag-andam kanila sa pag-ila sa ilang Manluluwas sa pagkakabus ug pagpaubos. “Mao kini ang ilha-nan ngadto kaninyo,” siya miingon; “Inyong makapla-gan ang bata nga naputos sa panaptong igbubugkos, nga naghigda sa pasungan.”TK 42.3

Ang langitnong sinugo nakapakuha sa ilang kalisang. Iya silang gisultihan unsaon pagpangita ni Jesus. Uban sa malumong pagtagad sa ilang tawhanong kaluyahon, iya silang gihatagan ug panahon nga maanad sa langitnong kahayag. Unya ang kalipay ug himaya dili na matago. Ang tibuok kapatagan nahayagan sa masilaw nga dan-ag sa mga panon sa Dios. Ang yuta naghilum, ug ang langit midungo sa pagpatalinghog sa awit,—TK 42.4

“Himaya ngadto sa Dios sa kahitas-an,Ug ngadto sa yuta pakigdait, maayong kabubut-on ngadto sa mga tawo.”TK 43.1

0 nga karong adlawa nga ang tawhanong banay ma-kaila nianang awita! Ang pahibalo nga gihimo niadto, ang nota nga gipatunog, mokaylap ngadto sa katapusan sa panahon, ug molanog ngadto sa mga kinatumyan sa yuta. Sa diha nga ang Adlaw sa Pagkamatarung mosilang, uban sa pag-ayo sa Iyang mga pako, kanang awita isu-bli pagpalanog pinaagi sa tingog sa dakung panon, sama sa tingog sa daghang katubigan, nga magaingon, “Alelu-ya: kay ang Ginoong Dios makagagahum sa nga tanan na-gamando.” Pin. 19:6.TK 43.2

Samtang ang mga manulonda nangahanaw, ang kahayag nawala usab, ug ang mga landong sa kagabhion mitabun pag-usab sa kabungturan sa Betlehem. Apan ang masanag nga hulagway nga sukad pa makita sa tawha-nong mga mata nagpabilin sa panumduman sa mga magbalantay sa karnero. “Ug nahitabu, samtang ang mga manulonda mipahawa gikan kanila ngadto sa kalangitan, ang mga magbalantay sa karnero miingon sa usag usa, Mangadto kita karon sa Betlehem, ug tan-awon kining butanga nga nahitabu, nga gipahibalo kanato sa Ginoo. Ug miabut sila nga nagdali, ug nakaplagan si Maria, ug si Jose, ug ang bata nga naghigda sa pasungan.”TK 43.3

Sa migikan uban ang dakung kalipay, ilang gipahibalo ang mga butang nga ilang nakita ug nadungog. “Ug tanan sila nga nakadungog niini nahibulong niadtong mga butanga nga gisulti kanila pinaagi sa mga magbalantay sa karnero. Apan gitagoan kining mga butanga ni Maria, ug nagpamalandong sila sa ilang kasingkasing. Ug ang mga magbalantay sa karnero namauli, nanaghi-maya ug nagdayeg sa Dios.”TK 43.4

Ang langit ug ang yuta dili malayo karon kay sa panahon sa mga magbalantay sa karnero sa diha nga nag-patalinghog sila sa awit sa mga manulonda. Ang taw-hanong kaliwat mao gihapon ang dakung tuyo sa langit-nong pagtagad sama sa diha nga ang komon nga tawo sa komon nga bulohaton nakighibalag sa mga manulonda sa kaudtohon, ug nakigsulti sa langitnong mga sinugo sa kaparasan ug sa kaumhan. Alang kanato sa komon nga kahimtang sa kinabuhi, ang langit tingali duol ka-ayo. Ang mga manulonda gikan sa korte sa kahitas-an moatiman sa mga lakang niadtong manganhi ug mola-kaw sa sugo sa Dios.TK 44.1

Ang sugilanon sa Betlehem mao ang dili matapus nga tema. Diha niini natago “ang kalalum sa bahandi sa kaalam ug kahibalo sa Dios,” Rom. 11:33. Matingala kita sa sakripisyo sa Manluluwas pagbaylo sa trono sa langit alang sa pasungan, ug ang pagpakig-uban sa ma-higugmaong mga manulonda alang sa mga mananap diha sa ilang kamalig. Ang tawhanong garbo ug pagkama-akoakohon mibarug nga gibadlong sa Iyang presensia. Apan kini sinugdan lamang sa Iyang pagpakigtipon ka-nato. Kini unta walay katapusang pagpakaulaw alang sa Anak sa Dios pagdala sa tawhanong kinaiya, bisan pa sa diha nga si Adan mitindog sa iyang pagkainosente didto sa Eden. Apan si Jesus midawat sa tawhanong kaliwat sa diha nga ang rasa gipaluya pinaagi sa upat ka libu ka tuig nga nagpakasala. Sama sa tagsatagsa ka anak ni Adan Iyang gidawat ang resulta sa pagbuhat sa dakung balaod sa panulondon. Unsay iyang mga resulta makita sa kasaysayan sa Iyang yutan-ong kaliwatan. Mi-anhi Siya nianang kinaiyaha aron makigpahat sa atong mga kasub-anan ug mga tentasyon, ug paghatag kanato sa sumbanan sa kinabuhing walay sala.TK 44.2

Si Satanas sa langit nagdumot kang Kristo alang sa Iyang katungdanan sa mga korte sa Dios. Iyang gi-dumtan Siya paglabi sa diha nga siya gipapahawa gikan sa trono. Gidumtan niya Siya kinsa nagpakigsaad sa Iyang kaugalingon pagluwas sa kaliwat nga makasasala. Apan diha sa kalibutan nga giangkon ni Satanas ang pagmando ang Dios nagtugot sa Iyang Anak nga moanhi, usa ka walay makatabang nga bata, nailalum sa kaluya-hon nga tawhanon. Iyang gitugotan Siya sa pag-atubang sa katalagman sa kinabuhi nga komon sa tagsatagsa ka tawhanong kalag, pagpakig-away sa gubat ingon nga ang tagsatagsa ka anak nga tawhanon makig-away niini, sa katalagman sa kapakyas ug walay katapusang kapildi-han.TK 44.3

Ang kasingkasing sa tawhanong amahan nagpangan-doy sa iyang anak. Siya magtan-aw ngadto sa mga mata sa iyang gamayng bata, ug mokurog sa paghunahuna sa katalagman sa kinabuhi. Siya naghandum sa pagpana-lipod sa iyang hinigugma gikan sa gahum ni Satanas, pagpugong niya gikan sa tentasyon ug kasamok. Aron sa pag-atubang sa labing mapait nga pakigbisug ug la-bawng makahahadlok nga katalagman, ang Dios nagha-tag sa Iyang bugtong hinigugmang Anak, aron ang da-lan sa kinabuhi mahimong seguro alang sa atong mga gagmayng kabataan. “Ania dinhi ang gugma.” Kahibu-longan, O kalangitan! ug matingala ka, O yuta!TK 45.1