“Ikaw Makahimo Paghinlo Kanako”

Sa tanang balatian nga nahibaloan sa Silangan ang sanla maoy labing gikahadlokan. Ang iyang pagka-dili matambalan ug pagkamananakod nga kinaiya, ug ang iyang makalilisang nga epikto sa iyang mga biktima, na-kapuno sa kahadlok sa labing maisug. Sa taliwala sa mga Judiyo kini gitagad nga paghukom tungod sa sala, ug ingon niana ginganlan ug “hampak,” “ang tudlo sa Dios.” Halalum-ang-dulot, dili mapanas, makamatay, gi-nalantaw kini ingon nga simbolo sa sala. Pinaagi sa balaod sa bulohatong tinuhoanon, ang sanlahon ginganlan nga dili mahinlo. Sama sa usa nga patay na daan, siya gitakpan sa gawas gikan sa mga puloy-anan sa mga tawo. Bisan unsa ang iyang hikapon nahimong dili mahinlo. Ang hangin nahugawan sa iyang gininhawa. Ang usa nga gisuspitsahan nga anaa nianang balatiana magpakita sa iyang kaugalingon ngadto sa saserdote, kinsa maoy mosusi ug magdesider sa iyang kaso. Kon hukman nga sanlahon, siya ipahilayo sa iyang pamilya, ipahilayo sa katiguman sa Israel, ug hinukman nga makig-uban lamang niadtong adunay sama kaniyag balatian. Ang balaod dili mausab sa iyang Julomanon. Bisan ang mga hari ug mga magmamando dili mahimutang nga walay labut. Ang usa ka hari nga mataptan niining makalilisang balatian magtugyan sa iyang setro, ug mokalagiw gikan sa katilingban.TK 344.1

Halayo gikan sa iyang mga higala ug sa iyang mga paryente, ang sanlahon magdala sa tunglo sa iyang balatian. Siya mapugos sa pagpahibalo sa iyang kaugalingong katalagman, maggisi sa iyang mga saput, ug mag-patunog sa pasidaan, magpahibalo sa tanan nga mokalagiw gikan sa iyang mananakod nga atubangan. Ang singgit, “Mahugaw! mahugaw!” nagagikan sa masulob-ong tuno gikan sa gimingaw nga nadestiero, mao ang pahibalo nga madungog uban ang kahadlok ug pagpahi-layo tungod sa kangil-ad.TK 345.1

Didto sa dapit nga gibuhatan ni Kristo, adunay dag-han nga nag-antus niining balatiana, ug ang mga balita sa Iyang buhat miabut kanila, nga nagdagkot ug kahayag sa paglaum. Apan sukad sa mga adlaw ni Eliseo nga manalagna, kanang butanga wala mailhi sama nga pag-hugas sa usa nga nataptan nianang sakita. Wala sila mangahas paghulat kang Jesus maghimo alang kanila nianang wala Niya mahimo kang bisan kinsa nga tawo. Adunay usa, bisan pa niini, kang kinsang kasingkasing ang pagtuo misugod sa pagtubo. Apan ang tawo wala mahibalo unsaon niya pag-abut ngadto kang Jesus. Na-punggan siya gikan sa pagpakighibalag sa iyang isigka-tawo, unsaon niya pagpresentar sa iyang kaugalingon ngadto sa Mananambal? Ug siya nangutana kon si Kristo moayo ba kaniya. Modungo ba Siya sa pagtagad sa usa nga gituhoan nga nag-antus ilalum sa paghukom sa Dios? Dili ba Siya, sama sa mga Pariseo, ug bisan ang mga mananambal, nagngalan ug tunglo diha kaniya, ug nagpasidaan kaniya sa pagkalagiw gikan sa kanunayng pagduaw sa mga tawo. Siya naghunahuna sa tanan nga gisulti kaniya kabahin ni Jesus. Walay usa nga nangita sa Iyang panabang nga gisalikway. Ang makalolooyng tawo naninguha sa pagpangita sa Manluluwas. Bisan pa nga gisirhan sa gawas gikan sa mga siyudad, tingali nga siya makatadlas sa Iyang agianan didto sa mga dalan subay sa bukid, kun makakaplag Kaniya nga magtudlo sa gawas sa mga lungsod. Ang kalisdanan daku, apan mao lang kini ang iyang paglaum.TK 345.2

Ang sanlahon gigiyahan ngadto sa Manluluwas. Si Jesus nanudlo sa baybayon sa linaw, ug ang mga tawo naglibut Kaniya. Nagatindog sa layo, ang sanlahon na-kapatalinghog sa pila ka pulong gikan sa mga ngabil sa Manluluwas. Nakita niya Siya nga nagbutang sa Iyang mga kamot sa mga masakiton. Iyang nakita ang mga bakol, ang buta, ang paralitiko, ug kadtong mga hima-latyon sa nagkalainlaing mga balatian nga nanindog sa maayong mga lawas, nagdayeg sa Dios sa ilang pagka-luwas. Ang pagtuo nalig-on sa iyang kasingkasing. Siya nagpaduol ug nagpaduol pa gayud sa nagkatigum nga panon sa katawhan. Ang pagdili nga gipahimutang diha kaniya, ang pagkawalay katalagman sa mga tawo, ug ang kahadlok diin ang tanang tawo nagaisip kaniya nga hi-nikalimtan. Ang iya lamang gihunahunaan mao ang bu-lahang paglaum nga siya maayo.TK 346.1

Siya makaluod nga talan-awon. Ang balatian naka-himo sa makahahadlok nga pagkutkot, ug ang iyang na-gakalata nga lawas makalilisang nga tan-awon. Sa pag-kakita kaniya ang mga tawo misibug sa kahadlok. Sila nagpundokpundok usag-usa sa ilang tinguha pagkalagiw gikan sa pagsaghid kaniya. May pila nga nagsulay pag-pugong kaniya gikan sa pagduol kang Jesus, apan napakyas lang. Siya wala makakita ni makadungog kanila. Ang ilang panagway sa pagluod walay bali alang kaniya. Iya lamang nakita ang Anak sa Dios. Iya lamang na-dunggan ang tingog nga nagsulti ug kinabuhi sa hima-latyon. Sa midutdot ngadto kang Jesus, siya mihapa sa iyang kaugalingon sa Iyang mga tiil uban sa pagsing-git, “Ginoo, kon buot Mo, makahinlo Ikaw kanako.”TK 346.2

Si Jesus mitubag, “Buot Ako, magmahinlo ka’,’ ug Ang sanlahon nihapa sa tiilan ni Jesus ug miingon, “Ginoo, kon Imong hi* muon, Ikaw makahinlo kanako gitapion Niya ang iyang kamot diha kaniya. Mat. 8:3, R.V.TK 346.3

Dihadiha ang kabalhinan miabut sa sanlahon. Ang iyang mga unod maayo na, ang mga ugat mobati na, ug ang mga kusog malig-on na. Ang gansangon, ug daw him-bis nga ibabaw pinasahi ra sa sanla nawala, ug ang ma-humok nga dan-ag, sama sa panit sa maayog lawas nga batang gamay, mipuli sa iyang dapit.TK 348.1

Si Jesus nagsugo sa tawo nga dili ipahibalo ang buhat nga nahimo, apan sa diritso magpresentar sa iyang kaugalingon nga magdala sa halad ngadto sa templo. Ka-nang halad dili dawaton hangtud ang mga saserdote ma-kasusi ug makaingon nga ang tawo sa kinatibuk-an lib-re na sa balatian. Bisan dili sila gusto nga maghimo niining serbisyo, dili sila makalikay sa pagsusi ug pagdesi-der sa iyang kaso.TK 348.2

Ang mga pulong sa Kasulatan nagpakita unsa ka di-nalian nga si Kristo nagtugon sa tawo sa kakinahanglan sa paghilum ug pagdali sa pagbuhat. “Siya miingon dayon kaniya, ug nagpadala kaniya ngadto sa unahan; ug miingon pagpadayon, Bantayi baya nga walay imong su-ginlan bisan kang kinsa: hinuon umadto ka ug magpakita ka sa saserdote, ug maghalad ka sa halad nga gisugo ni Moises, ingon nga pagpamatuod ngadto sa katawhan.” Kon ang mga saserdote nakahibalo pa kabahin sa pag-kaayo sa sanlahon, ang ilang kasuko kang Kristo maga-dala unta kanila sa dili husto nga pahayag sa paghukom. Si Jesus naghandum nga ang tawo mopresentar sa iyang kaugalingon didto sa templo sa dili pa ang hongihong kabahin sa milagro moabut kanila. Pinaagi niana ang dili hustong desisyon madawat, ug nga ang naayong sanlahon matugotan sa pagpakighiusa pag-usab kauban sa iyang pamilya ug mga higala.TK 348.3

Adunay ubang mga butang nga gilantaw ni Kristo sa pagsugo nga maghilum ang tawo. Ang Manluluwas nahibalo nga ang Iyang mga kaaway naninguha kanunay sa paglimite sa Iyang buhat, ug ipahilayo gikan Kaniya ang mga tawo. Siya nahibalo nga kon ang pagkaayo sa sanlahon ipahibalo sa ubang dapit, ang ubang nanag-an-tus nianang sakita makalisang magpunsisok pagpundok libut Kaniya, ug ang singgit ipatunog nga ang mga tawo matakdan pinaagi sa pagsaghid kanila. Daghan sa mga sanlahon dili magagamit sa gasa sa maayong pang-lawas aron paghimo niini nga panalangin ngadto kanila ug ngadto sa uban. Ug sa pagdala sa mga sanlahon ngadto Kaniya, Siya maghatag ug higayon alang sa pagpa-sangil nga Siya naglapas sa mga gidili sa balaod rito-wal. Pinaagi niana ang Iyang buhat sa pagwali sa maayong balita mapunggan.TK 348.4

Ang hitabu nakapamatarung sa pasidaan ni Kristo. Ang daghang panon sa katawhan nakasaksi sa pag-ayo sa sanlahon, ug sila nagtinguha sa paghibalo sa desisyon sa mga saserdote. Sa mibalik ang tawo sa iyang mga higala, adunay daku kaayong matingalahong kalipay. Bisan pa sa pasidaan ni Jesus, ang tawo wala maghimog paningkamot sa pagtago sa kamatuoran sa iyang pagkaayo. Dili unta mahimo nga matagoan kini apan ang sanlahon mipahibalo niining butanga sa gawas. Sa napama-landong nga ang pagkamapaubsanon ni Jesus nga naka-himo niining pagdili kaniya, milakaw hinuon siya sa pagpahibalo sa gahum niining Dakung Mananambal. Siya wala makasabut nga ang tagsatagsa nianang pagpahibalo nakahimo sa mga saserdote ug mga tigulang nga labing nagtinguha sa paglaglag kang Jesus. Ang tawong naayo nagbati nga ang panalangin sa maayong lawas maoy labing bililhon. Siya nalipay sa kusog sa pagkatawo, ug sa iyang pagkabalik ngadto sa iyang pamilya ug katiling-ban, ug nagbati nga imposibli nga mapunggan ang pag-hatag sa himaya ngadto sa Mananambal nga nakaayo kaniya. Apan ang iyang buhat sa pagpasiga ngadto sa gawas sa maong butang nakaresulta sa pagbabag sa bu-lohaton sa Manluluwas. Nakahimo kini sa mga tawo sa pagtigum libut Kaniya sa hilabihan ka daghan nga Siya napugos sa usa ka panahon paghunong sa Iyang buhat.TK 349.1

Ang tagsatagsa ka buhat sa pag-alagad ni Kristo ha-layo-ang-maabut sa iyang katuyoan. Kini makapasabut ug labaw pa sa makita sa buhat sa iyang kaugalingon. Busa mao man ang kaso sa sanlahon. Samtang si Jesus mialagad sa tanang mianha Kaniya, Siya nagpangandoy niadtong wala moanha. Samtang Siya nagdani sa mga maniningil sa buhis, sa diwatahan, ug sa mga Samaria-hanon, Siya naghandum usab sa pag-abut sa mga saserdote ug mga magtutudlo kinsa nasirhan pinaagi sa pag-dumot ug tradisyon. Wala Niya sayloi bisan unsang pa-agi nga sila mahimong maabut. Sa pagpadala sa naayong sanlahon ngadto sa mga saserdote, Siya naghatag kanila sa pagpamatuod nga gikalkulo nga makakuha sa ilang pagdumot.TK 350.1

Ang mga Pariseo nagsulti nga ang pagtudlo ni Kristo supak sa balaod nga gihatag sa Dios kang Moises, apan ang Iyang pagsugo sa nahinloang sanlahon pag-presentar sa halad sumala sa balaod nakawalay epikto sa ilang pasangil. Kini igo nga pagpamatuod alang sa tanang gustong motuo.TK 350.2

Ang mga lider sa Jerusalem nagpadala sa mga espi-ya pagpangitag pasangil kang Kristo sa kamatayon. Siya mitubag sa paghatag kanila sa kamatuoran sa Iyang gugma sa katawhan, sa Iyang pagtahud sa balaod, ug sa Iyang gahum sa pagluwas gikan sa sala ug kamatayon. Pinaagi niana nagdala Siya sa pagsaksi ngadto kanila: “Sila nagbalus Kanako sa dautan alang sa maayo, ug ang pagdumot alang sa Akong gugma.’’ Sal. 109:5. Siya kinsa didto sa bukid naghatag sa mga sugo, “Higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway,” sa Iyang kaugalingon nagpadaku sa prinsipio, nga dili magbalus sa “panghi-maraut sa panghimaraut, ni magbalus sa pasipala sa suiting pasipala: kondili hinuon ang panalangin.” Mat. 5:44; 1 Ped. 3:9.TK 350.3

Ang mao gihapong mga saserdote nga nagkondenar sa sanlahon sa pagkadestiero nagpamatuod sa iyang pagkaayo. Kining ilang paghukom, nga sa publiko gisulti ug gilista, mao ang nagbarug nga pagpamatuod alang kang Kristo. Ug samtang ang naayong tawo nagabalik sa katilingban sa Israel, diha sa kaugalingong pagsugot sa mga saserdote nga wala nay mansa sa balatian diha kaniya, siya sa iyang kaugalingon usa ka buhing saksi sa Iyang Mag-aayo. Sa malipayon siya naghatag sa iyang halad ug gipadaku ang ngalan ni Jesus. Ang mga saserdote nakonbenser sa diosnong gahum sa Manluluwas. Natu-gotan alang kanila ang paghibalo sa kamatuoran ug ang makabaton ug kaayohan sa kahayag. Kon isalikway, kini molabay, nga dili na mobalik. Alang sa kadaghanan ang kahayag gisalikway; apan wala ikahatag nga walay ka-puslanan. Daghang mga kasingkasing ang natandog nga sa ubang panahon walay ilhanan. Sa panahon sa kinabuhi sa Manluluwas, ang Iyang buhat daw diyotay lang ang pagtubag sa gugma gikan sa mga saserdote ug mga magtutudlo; apan human sa Iyang pagsaka sa langit “ang dakung panon sa mga saserdote nagmatinuinanon sa pag-tuo.” Buhat 6:7.TK 351.1

Ang buhat ni Kristo sa paghinlo sa sanlahon sa iyang makalilisang nga balatian maoy usa ka ilustrasyon sa Iyang buhat sa paghinlo sa kalag gikan sa sala. Ang tawo nga miduol kang Jesus “napuno sa sanla.” Ang iyang makamatay nga hilo nakalukop sa iyang lawas. Ang mga disipulo nangita sa pagpugong sa ilang Agalon gikan sa paghikap Kaniya; kay siya nga mohikap ug sanlahon mahimo usab siya nga mahugaw. Apan sa paghikap sa Iyang kamot diha sa sanlahon, si Jesus wala makadawat ug kahugawan. Ang Iyang paghikap naghatag sa gahum nga maghatag-ug-kinabuhi. Ang sanla nahinlo. Ingon niana usab ang sanla sa sala,—lalum ug gamot, makamatay, ug imposibli nga mahinloan pinaagi sa tawhanong gahum. “Ang tibuok nga ulo masakiton, ug ang tibuok kasing- kasing maluya. Gikan sa lapalapa sa tiil ngadto sa ulo walay maayo diha niana; apan mga samad, ug mga pa-ngos, ug nagakalata nga mga kabahong.” Isa. 1:5, 6. Apan si Jesus, nga mianhi aron pagpuyo kauban sa mga tawo, wala makadawat sa kahugawan. Ang Iyang presensia mao ang makaayong hiyas alang sa makasasala. Bisan kinsa ang moluhod sa Iyang mga tiil, magaingon sa pagtuo, “Ginoo, kon buot Mo, makahinlo Ikaw kanako,” ma-kadungog sa tubag, “Buot Ako, magmahinlo ka.” Mat. 8: 2, 3, R.V.TK 351.2

Sa pila ka higayon sa pag-ayo, Si Jesus wala diha-diha maghatag sa panalangin nga gipangita. Apan sa ka-so sa sanla, wala madugay nga ang hangyo gihimo kay sa kini gihatag. Kon kita mag-ampo sa yutang panalangin, ang tubag sa atong pag-ampo tingali malangan, kun ang Dios tingali maghatag kanato sa butang gawas sa atong gipangayo, apan dili kana mao kon kita mangayo sa pag-kaluwas gikan sa sala. Maoy Iyang kabubut-on ang paghinlo kanato gikan sa sala, sa paghimo kanato nga Iyang mga anak, ug nga kita makahimo sa pagkinabuhi sa ba-laang kinabuhi. Si Kristo “mitugyan sa Iyang kaugalingon alang sa atong mga sala, aron nga Siya makaluwas kanato gikan niining kalibutan karon, sumala sa kabubut-on sa Dios ug atong Amahan.” Gal. 1:4. Ug “mao kini ang pagsalig nga atong nabatnan diha Kaniya, nga, kon kita mangayo bisan unsa sumala sa Iyang kabubut-on, Siya magpatalinghog kanato: ug kon kita nahibalo nga Siya nagpatalinghog kanato, bisan unsay atong pangayoon, kita nahibalo nga kita adunay mga pangalyu-po nga atong gihandum alang Kaniya.” 1 Juan 5:14, 15. “Kon isugid ta ang atong mga sala, Siya matinumanon ug matarung nga magapasaylo sa atong mga sala, ug magahinlo kanato gikan sa tanang pagka-dili-matarung.” 1 Juan 1:9.TK 352.1

Sa pag-ayo sa paralitiko didto sa Capernaum, si Kristo miusab pagtudlo sa samang kamatuoran. Mao kadto ang pagpakita sa Iyang gahum sa pagpasaylo sa mga sala nga ang milagro gihimo. Ug ang pag-ayo sa parali-tiko nagapakita usab sa ubang bililhong mga kamatuoran. Kini puno sa paglaum ug pagdasig, ug gikan sa iyang pagkasumpay ngadto sa masupakong mga Pariseo aduna kiniy leksiyon usab sa pagpasidaan.TK 352.2

Sama sa sanlahon, kining paralitiko nawad-an sa ta-nang paglaum nga maayo. Ang iyang balatian mao ang resulta sa usa ka kinabuhi sa sala, ug ang iyang mga pag-an-tus nagdugang kapait tungod sa pagbasul. Siya dugay na kaniadto nga naghangyo sa mga Pariseo ug mga mananambal, naglaum sa kaayohan gikan sa pag-antus sa pa-ngutok ug kasakit sa lawas. Apan sila sa mabugnaw mi-hukom kaniya nga dili na maayo, ug gipasagdan siya alang sa kasuko sa Dios. Ang mga Pariseo nagtagad sa balatian ingon nga kamatuoran sa kasuko sa Dios, ug sila nagpalayo sa ilang kaugalingon gikan sa masakiton ug sa mga makalolooy. Apan usahay kining mga taw-hana nga nagpataas sa ilang kaugalingon ingon nga balaan labi pang makasasala kay sa mga nanag-antus nga ilang gikondenar.TK 353.1

Ang paralitikong tawo sa kinatibuk-an walay maka-tabang, ug, sa nakita nga walay higayon nga may mota-bang gikan sa bisan asang dapit, siya nahunlak ngadto sa kawalay paglaum. Unya siya nakabati sa kahibulo-ngang mga buhat ni Jesus. Siya gisultihan nga may uban nga makasasala pa ug walay makatabang sama kaniya nangaayo; bisan ang mga sanlahon nangaayo. Ug ang mga higala nga nagpahibalo niining mga butanga nagdasig kaniya sa pagtuo nga siya usab maayo kon siya madala ngadto kang Jesus. Apan ang iyang paglaum nahugno sa dihang nahinumduman niya kon unsa ang pagkadala sa balatian diha kaniya. Siya nahadlok nga ang putling Mananambal dili motugot kaniya sa Iyang presensia.TK 353.2

Apan dili ang pag-ayo sa panglawas ang iyang dakung gihandum sama sa kaayohan gikan sa lulan sa sala. Kon siya makakita kang Jesus, ug makadawat sa ka-segurohan sa pagpasaylo ug kalinaw kauban sa Langit, siya matagbaw na lang kon mabuhi kun mamatay, su-mala sa kabubut-on sa Dios. Ang singgit sa himalatyong tawo mao, O nga ako makaduol unta sa Iyang presensia! Walay panahon nga walaon; kay ang iyang mga unod nagpakita na sa pagkadugta. Iyang gihangyo ang iyang mga higala sa pagdala kaniya diha sa iyang higdaanan ngadto kang Jesus, ug kini sa malipayon ilang gihimo. Apan mabaga kaayo ang panon sa katawhan nga mitam-bong sa sulod ug gawas sa balay nga didto ang Manluluwas, nga malisud alang sa masakiton nga tawo ug sa iyang mga higala sa pag-abut Kaniya, kun bisan pagduol nga makapatalinghog sa Iyang tingog.TK 353.3

Si Jesus nagpanudlo didto sa balay ni Pedro. Sumala sa ilang batasan, ang Iyang mga disipulo naglingkod duol libut Kaniya, ug “didtoy mga Pariseo ug mga dok-tor sa balaod nga nanaglingkod, nga miabut gikan sa tagsatagsa ka lungsod sa Galilea, ug sa Judiya, ug sa Jerusalem.” Kini sila mianhi ingon nga mga espiya, nangita ug ikaakusar batok kang Jesus. Gawas niining mga opisyales mipunsisok ang nagkalainlaing panon sa katawhan, ang matinguhaon, ang matinahuron, ang masu-sihon, ug ang mga walay pagtuo. Ang nagkalainlaing mga nacionalidad ug tanang grado sa katilingban girepresen-tar. “Ug ang gahum sa Ginoo mitambong aron sa pag-ayo.” Ang Espiritu sa kinabuhi naglukop ibabaw sa na-nagtigum, apan ang mga Pariseo ug mga doktor wala makatagad sa iyang presensia. Sila nagbati nga walay ilang kinahanglan, ug ang pag-ayo dili alang kanila. “Iyang gibusog ang mga gigutom sa mga maayong mga butang; ug ang mga datu Iyang gipapahawa nga walay gidala.” Luk. 1:53.TK 354.1

Nagausab usab nga ang mga nagyayong sa paraliti-ko nagtinguha sa pagduso sa ilang agianan agi sa panon sa katawhan, apan napakyas. Ang tawong masakiton mi- tan-aw libut kaniya sa dili ikabungat nga kasakit. Sa dihang ang dugay-nang gipaabut nga hinabang duol na kaayo, unsaon niya pagsalikway sa paglaum? Sa iyang sugyot ang iyang mga higala nagdala kaniya didto sa iba-baw sa atop sa balay ug, giguba ang atop, gitonton siya didto sa tiilan ni Jesus. Ang pagwali nabalda. Ang Manluluwas mitan-aw sa masulob-ong dagway, ug nakita ang nagahangyo nga mga mata nga natutok ngadto Kaniya. Siya nakasabut sa kaso; Iyang gikabig ngadto Kaniya kadtong nalibog ug maduhaduhaon nga espiritu. Samtang ang paralitiko didto pa sa iyang puloy-anan, ang Manluluwas nakadala ug konbiksion sa iyang konsiyensia. Sa diha nga siya mihinulsol sa iyang mga sala, ug mituo sa gahum ni Jesus nga makahinlo kaniya, ang mga kalooyng maghahatag-kinabuhi sa Manluluwas una nga mipanalangin sa iyang naghandum nga kasingkasing. Si Jesus nagbantay sa unang sidlak sa pagtuo nga mo-tubo ngadto sa paglaum nga Siya mao lamang ang maka-tabang sa makasasala, ug nakakita niini nga nagtubo sa makusog sa kada tinguha sa pagduol sa Iyang presensia.TK 354.2

Karon, sa mga pulong nga nahulog sama sa musi-ka sa dalunggan sa naga-antus, ang Manluluwas miingon, “Anak, magmalipayon ka; ang imong mga sala gipasaylo na diha kanimo.”TK 355.1

Ang lulan sa kaguol mipahawa gikan sa kalag sa ma-sakitong tawo; ang kalinaw sa pagpasaylo nagpabilin diha sa iyang espiritu, ug nagdan-ag gawas sa iyang dagway. Ang iyang sakit sa panglawas nawala na, ug ang iyang kinatibuk-an nga pagkatawo nausab. Ang walay ikatabang nga paralitiko naayo! ang makasasalang tawo gipasaylo!TK 355.2

Sa yanong pagtuo siya midawat sa mga pulong ni Je-sus ingon nga panalangin sa bag-ong kinabuhi. Wala siya mobungat ug lain pang hangyo, apan naghigda sa ma-himayaong kahilum, hilabihang kalipay kay sa mga pulong. Ang kahayag sa langit midan-ag sa iyang dagway, ug ang mga tawo mitan-aw uban ang kahadlok sa ma-ong talan-awon.TK 355.3

Ang mga rabbi naghulat nga matinguhaon sa pagtan-aw unsang paghukom ang himuon ni Kristo niining ka-soha. Ilang nahinumduman giunsa sa tawo paghangyo kanila alang sa hinabang, ug sila midumili kaniya sa paglaum ug kalooy. Wala matagbaw niini, sila nagsulti nga siya nag-antus sa tunglo sa Dios tungod sa iyang mga sala. Kining mga butanga miabut nga lab-as sa ilang mga hunahuna sa ilang nakita ang tawong masakiton sa ilang atubangan. Ilang namatikdan ang interes diin ang tanan nagabantay sa talan-awon, ug sila nagbati sa makalilisang kahadlok nga mawad-an sa ilang kaugalingong inpluwen-sia sa mga katawhan.TK 356.1

Kining mga dagkung mga tawo wala magkabinaylo-ay ug mga pulong paghiusa, apan sa pagtinan-away nila sa usag-usa nila ka mga dagway sila nagbasa sa samang hunahuna sa tagsatagsa, nga may butang pagahimuon aron paghunong sa sulog sa pagbati. Si Jesus misulti nga ang mga sala sa paralitiko gipasaylo. Ang mga Pariseo nagdakop niining mga pulonga nga pagpasipala, ug nagsa-but nga sila makapresentar niini ingon nga sala nga angay sa kamatayon. Sila nag-ingon sa ilang mga kasingkasing, “Siya nagapasipala: kinsa ba ang makapasaylo sa mga sala kondili ang Usa, mao ang Dios?” Mar. 2:7, R.V.TK 356.2

Gitutok ang Iyang panan-aw ngadto kanila, diin sila nahadlok, ug misibug, si Jesus miingon, “Ngano man nga naghunahuna kamog dautan sa Inyong mga kasingkasing? Kay hain man ang masayon, ang pag-ingon, Ang imong mga sala pagapasayloon diha kanimo; kun ang pag-ingon, Tumindog ka, ug molakaw? Apan aron kamo mahibalo nga ang Anak sa tawo adunay gahum dinhi sa yuta sa pagpasaylo sa mga sala,” Siya miingon, milingi ngadto sa paralitiko, “Tumindog ka, dad-a ang imong higdaanan, ug umadto ka sa imong kaugalingong balay.” Unya siya nga giyayongan ngadto kang Jesus mitindog sa iyang mga tiil uban sa kahunit ug kusog sa pagkabatan-on. Ang makahatag-kinabuhi nga dugo midali pag-lukop sa iyang mga kaugatan. Ang tagsatagsa ka bahin sa iyang lawas migimok sa kalit nga paglihok. Ang ka-dan-ag sa maayong panglawas maoy mipuli sa kaluspad sa umaabut nga kamatayon. “Ug dihadiha siya mitindog, mikuha sa iyang higdaanan, ug milakaw sa ilang atubangan tanan; sa pagkaagi nga sila tanan natingala, ug naghimaya sa Dios, nga nagaingon, Kami wala maka-kita sukad niining paagiha.”TK 356.3

O, kahibulongang gugma ni Kristo, midungo sa pag-ayo sa mga nakasala ug mga masakiton! Ang pagkadiosnon nagsubo ug naghumpay sa mga kasakit ug pag-an-tus sa katawhan! O, kahibulongang gahum gipadayag sa mga anak sa mga tawo! Kinsa ang makaduhaduha sa mensahe sa kaluwasan? Kinsa ang dili makatagad sa mga kalooy sa mahigugmaong Manluluwas?TK 357.1

Walay gikinahanglang lain gawas sa gahum sa pag-lalang ang pagpabalik sa maayong lawas niadtong nag-kahunos nga lawas. Ang sama nga tingog nga nagsultig kinabuhi sa tawo nga gilalang gikan sa abog sa yuta nagsulti ug kinabuhi ngadto sa himalatyong paralitiko. Ug ang samang gahum nga naghatag ug kinabuhi sa lawas nagbag-o sa kasingkasing. Siya nga sa panahon sa pag-lalang “nagsulti, ug kini nahimo,” kinsa “misugo, ug kini milungtad” Sal. 33:9, nagsulti sa kinabuhi ngadto sa kalag nga patay sa mga paglapas ug kasal-anan. Ang pagkaayo sa lawas mao ang kamatuoran sa gahum nga nagabag-o sa kasingkasing. Si Kristo nagsugo sa paralitiko sa pagtindog ug molakaw, “aron nga ikaw mahibalo,’’ Siya miingon, “nga ang Anak sa tawo adunay gahum sa yuta sa pagpasaylo sa mga sala.”TK 357.2

Ang paralitiko nakakaplag diha kang Kristo sa pag-ayo sa duha ang kalag ug ang lawas. Ang espirituhanong pag-ayo gisundan sa pag-ayo sa panglawas. Kining leksiyon dili lamang sayloan. Aduna karon mga linibo nga nanag-antus sa balatian sa lawas, kinsa, sama sa paralitiko, naghandum sa mensahe, “Ang imong mga sala gipasaylo.” Ang lulan sa sala, uban sa iyang walay pahu-lay ug dili matagbaw nga mga handum, mao ang patuku-ranan sa ilang mga balatian. Dili sila makakaplag. ug kaayohan hangtud nga sila moadto ngadto sa Mananambal sa kalag. Ang kalinaw nga Siya lamang ang makahatag motipiktipik ug kusog ngadto sa hunahuna, ug kalison sa lawas.TK 357.3

Si Jesus mianhi aron sa “paglaglag sa mga buhat sa yawa.” “Diha Kaniya ang kinabuhi,” ug Siya miingon, “Ako mianhi aron nga sila makabaton ug kinabuhi, ug nga sila makabaton niini sa madagayaon gayod.” Siya mao “ang nagapabuhing espiritu.” 1 Juan 3:8; Juan 1:4; 10:10; 1 Kor. 15:45. Ug sa gihapon anaa Kaniya ang ma-kahatag-kinabuhing gahum sama sa dinhi pa sa yuta nga Iyang giayo ang masakiton, ug misulti sa pagpasaylo sa makasasala. Siya “magapasaylo sa tanan nimong mga kalapasan,” Siya “magaayo sa tanan mong balatian.” Sal. 103:3.TK 358.1

Ang epikto nga nahimo sa mga tawo sa pag-ayo sa paralitiko nahisama sa gibuksan ang langit, ug nagpakita sa mga himaya sa labing maayong kalibutan. Samtang ang tawo nga naayo miagi sa taliwala sa panon sa katawhan, nga nagpanalangin sa Dios sa kada lakang, ug nagdala sa iyang lulan nga sama lang kabug-at sa bal-hibo, ang mga tawo misibog aron paghatag kaniyag ala-gian, ug uban sa mahadlokong mga dagway mitutok kaniya, nga nanaghonghonganay sa mahinay sa ilang kaugalingon, “Atong nakita ang mga katingalahang mga butang karong adlawa.”TK 358.2

Ang mga Pariseo naamang sa katingala ug nasubra-han sa pagbati sa kapildihan. Ilang nakita nga dinhi dili higayon alang sa ilang kasina nga moinit ngadto sa katawhan. Ang kahibulongang buhat nga nahimo ngadto sa tawo nga ilang gitugyan ngadto sa tunglo sa Dios na-katandog sa mga tawo nga ang mga rabbi nianang panahona nakalimtan. Ilang nakita nga si Kristo nagbaton ug gahum nga ilang gipahinungod lamang sa Dios; apan ang buotang kaligdong sa Iyang batasan nailhan nga lahi sa ilang mapahitas-on nga panlihok. Sila nalibog ug na-paubos, nagaila, apan dili mosugid, sa presensia sa labaw pa sa tawo nga binuhat. Sa nagakakusog ang kamatuoran nga si Jesus may gahum sa yuta sa pagpasay-lo sa mga sala, nagadugang usab kalig-on ang ilang pag-koral sa ilang kaugalingon sa kawalay pagtuo. Gikan sa puloy-anan ni Pedro diin nakita nila ang paralitiko nga naayo pinaagi sa Iyang pulong sila mipahawa nga na-nagmugna sa bag-ong mga paagi sa pagpahilum sa Anak sa Dios.TK 358.3

Ang balatian sa lawas, bisan unsa ka malisud ug la-Ium ug dulot, naayo pinaagi sa gahum ni Kristo; apan ang sakit sa kalag nagkupot sa malig-on niadtong mipi-yong sa ilang mga mata batok sa kahayag. Ang sanla ug paralisis dili kaayo makalilisang sama sa pagkamapahi-tas-on ug kakulang sa pagtuo.TK 359.1

Didto sa puloy-anan sa naayong paralitiko adunay dakung kalipay sa iyang pagbalik ngadto sa iyang pamilya, nga nagdala sa kahayahay sa higdaanan diin siya sa mapaubsanon giyayongan gikan sa ilang atubangan sa diyotayng panahon nga miagi. Sila mitigum paglibut kaniya uban ang mga luha sa kalipay, nga dili sila maka-tuo sa ilang mga mata. Siya mitindog sa atubangan nila sa kinatibuk-ang kabaskog sa pagkatawo. Kadtong mga bukton nga ilang nakita nga walay kinabuhi madali nang motuman sa iyang pagbuot. Ang unod nga naluyat ug nalagum karon mahamis ug mapulapula. Siya naglakaw sa malig-on, ug libre nga paglakang. Ang kalipay ug paglaum nahisulat sa tagsatagsa ka bahin sa iyang dagway; ug ang pagpahayag sa kaputli ug kalinaw nakakuha sa dapit sa mga marka sa sala ug pag-antus. Ang malipa-yong pagpasalamat misaka nianang puloy-anan, ug ang Dios nahimaya pinaagi sa Iyang Anak, nga nagpabalik sa paglaum ngadto sa walay paglaum, ug kusog niadtong nagmasakiton. Kining tawhana ug ang iyang pamilya andam sa pagtugyan sa ilang mga kinabuhi alang kang Jesus. Walay duhaduha nga nakangitngit sa ilang pagtuo, walay kakulang sa pagtuo nga nakamansa sa ilang pagkamaminatud-on ngadto Kaniya nga nakadala ug kahayag sa ilang nangitngit nga puloy-anan. TK 359.2