Mga Kahigayonan sa Kinabuhi

Ang atong panahon dinhi hamubo. Kita moagi dinhi sa kalibutan makausa lamang; apan sa atong pagagi, kinahanglan nga magpahimulos kita ug maayo sa kinabuhi. Ang bulohaton diin kita gitawag wala magakinahanglan sa bahandi kun katungdanan sa katilingban kun dakung kaalam. Kini nagakinahanglan sa maloloy-on, mainantuson sa kaugalingong espiritu ug usa ka malig-ong tinguha. Ang lamparahan, bisan unsa kadiotay, kon nagapadayon ang siga, mahimong galamiton sa pagdagkot sa ubang mga lamparahan. Ang atong dapit sa gahum tingali ingon ug diotay kaayo, ang along kahibalo diotay, atong mga kahigayonan pipila lamang, atong mahimo limitado; apan bisan pa, ang mga kahibulongan mahimong ato tungud sa matinumanong paggamit sa mga kahigayonan sa atong kaugalingong mga puloy-anan. Kon kita magbukas sa atong mga kasingkasing ug puloy-anan sa diosnong mga patukoranan sa kinabuhi, kita mahimong mga dalan alang sa gahum nga nagahatag sa kinabuhi. Gikan sa atong mga puloyanan magatubod ang mga tubig sa kaayo, magadala sa kinabuhi, ug katahum, ug pagkamabungaon diin karon mao ang dili pagpamunga ug gutom. (MH — 349-355.MPP 14.1