Rozdział 6 — Ostrzeżenie przeciwko fałszywemu uświęceniu

[Fragment zaczerpnięty ze sprawozdania “Konferencja w Szwecji”, która odbyła się w połowie czerwca 1886 r. Opublikowane w The Review and Herald, 5 października 1886 r.]

Podczas spotkań w Orebro byłam przynaglana przez Ducha Pańskiego, aby przedstawić Jego prawo jako wielki standard sprawiedliwości i ostrzec nasz lud przed współczesnym, fałszywym uświęceniem, które ma swe źródło raczej w kulcie woli niż w poddaniu woli Bożej. Ten błędny pogląd szybko się rozprzestrzenia, a jako Boży świadkowie będziemy powołani do przedstawienia przeciwko niemu zdecydowanego świadectwa. Jest to jedno z totalnych zwiedzeń ostatnich dni i okaże się pokusą dla wszystkich, którzy wierzą w obecną prawdę. Ci, którzy nie mają swej wiary mocno utwierdzonej na Słowie Bożym, zostaną wprowadzeni w błąd. A najsmutniejszym faktem jest to, że tak niewielu z tych, którzy zostali zwiedzieni przez ów błąd, odnajdzie jeszcze kiedykolwiek swą drogę do światła.WU 57.1

Biblia jest standardem, za pomocą którego mamy sprawdzać twierdzenia wszystkich, którzy wyznają uświęcenie. Jezus modlił się, aby Jego uczniowie mogli być uświęceni przez prawdę, i mówił: “Słowo twoje jest prawdą” (Jana 17,17), podczas gdy psalmista oświadczył: “Zakon twój jest prawdą”. Psalmów 119,142. Wszyscy, których Bóg prowadzi, będą objawiali wysoki szacunek dla Pism, w których słyszany jest Jego głos. Biblia będzie dla nich “pożyteczna do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany”. 2 Tymoteusza 3,16-17. “Po ich owocach poznacie ich”. Mateusza 7,16.WU 57.2

Nie potrzebujemy żadnego innego dowodu, aby ocenić czyjeś uświęcenie; jeśli ludzie obawiają się okazać jakiekolwiek nieposłuszeństwo woli Bożej, jeśli pilnie słuchają Jego głosu, ufając Jego mądrości i czyniąc Jego Słowo swoim doradcą, to wtedy, o ile nie szczycą się wyniosłą dobrocią, możemy być pewni, że dążą oni do osiągnięcia doskonałości chrześcijańskiego charakteru. Lecz jeśli osoby wysuwające roszczenia świętości chociaż napomkną, że już dłużej nie wymaga się, aby badali Pisma, możemy bez wahania uznać ich uświęcenie za pozorne. Opierają się na swym własnym zrozumieniu, zamiast podporządkowywać się woli Bożej.WU 58.1