Capitulo 20 - Ang Repormasyon

Apan bisan pa sa tanang paglutos ug pagpamatay sa mga balaan, may gipabarug nga buhing mga saksi sa matag panahon. Ang mga manolonda sa Dios nagbuhat sa ilang bulohaton nga gipiyal kanila. Ilang gipangita sa labing mangi-ob nga mga dapit, ug nagpili gikan sa kangitngit, sa mga tawo nga matinud-anon sa kasingkasing. Nalubong silang tanan diha sa kasaypanan, apan ang Dios nagpili kanila sama sa iyang pagpili kang Saulo, ingon nga sudlanan sa pagdala sa iyang kamatuoran, ug pagpatugbaw sa ilang mga tingog batok sa mga sala sa iyang nag-angkon nga katawhan. Ang mga manolonda sa Dios nagpalihok kang Martin Luther, Melancthon, ug sa uban pa sa nagkalainlaing mga dapit, sa pagbati sa kauhaw alang sa buhi nga pamatuod sa pulong sa Dios. Ang kaaway miabut sama sa usa ka baha, ug ang bandila kinahanglan ipataas batok kaniya. Si Luther gipili sa pagsagubang sa bagyo, ug pagbarug batok sa kapungot sa usa ka nahulog nga iglesia, ug pagpalig-on sa pipila nga matinumanon sa ilang balaan nga pagtoo. Sa kanunay mahadlokon siya sa pagpasubo sa Dios. Iyang gisulayan pinaagi sa mga buhat ang pagbaton sa kahimuot sa Dios; apan wala siya matagbaw hangtud ang silaw sa kahayag nga mibanagbanag sa iyang mangitngit nga pagsabut, ug naghingilin sa iyang pagtuo-tuo, nga labaw pa ka hataas kay sa yutanong bahandi. Bag-o alang kaniya ang pulong sa Dios. Ang tanang butang nausab. Ang Libro nga iyang gikahadlokan kay wala man siyay makita nga katahum niini, mao ang kinabuhi, KINABUHI alang kaniya. Maoy iyang kalipay, ang kalingawan, ang iyang bulahan nga magtutudlo. Walay makapabulag kaniya gikan sa kadasig sa pagtuon niini. Nahadlok siya sa kamatayon; apan sa iyang pagbasa sa pulong sa Dios, nahanaw ang tanan niyang kahadlok, ug iyang gimahal ang kinaiya sa Dios, ug gihigugma niya siya. Iyang gisusi ang pulong sa Dios alang sa iyang kaugalingon. Nagpahimulos siya sa pagkaon sa matambok nga bahandi nga nasulod niini, ug dayon iyang gitun-an kini alang sa iglesia. Nasubo siya sa mga sala sa mga tawo nga iyang gisaligan alang sa kaluwasan. Iyang nakita ang daghan kaayo nga natabonan sa kangitngitan sama sa nagatabon kaniya. Masibuton siya sa pagpangita og higayon sa pagtudlo kanila ngadto sa Cordero sa Dios, nga mao lamang ang makakuha sa sala sa kalibutan. Iyang gipataas ang iyang tingog batok sa mga kasaypanan ug mga sala sa Papado nga iglesia, ug mainiton nga naghandum sa pagputol sa kadena sa kangitngitan nga nagbilanggo sa linibo-libo, ug sa paghimo kanila sa pagsalig sa mga buhat alang sa kaluwasan. Naghandum siya sa pag-abli sa ilang mga hunahuna ngadto sa matuod nga mga kadato sa gracia sa Dios, ug ang pagkahalangdon sa kaluwasan nga mabatonan pinaagi kang Cristo Jesus. Madasigon ang iyang pagpataas sa iyang tingog, ug diha sa gahum sa Espiritu Santo, nagasinggit batok sa nagpadayon nga mga sala sa mga pangulo sa iglesia; ug sa iyang pagsagubang sa bagyo sa pagsupak sa mga kaparian, wala maluya ang iyang kaisug; kay lig-on ang iyang pagsalig sa kusgan nga kamot sa Dios ug masaligon sa pagbaton sa kadaugan. Ug sa iyang pagdas-das sa panggubatan, ang kapungot sa mga pari misalaob batok kaniya. Wala silay handum nga mausab. Ilang gipili nga pasagdan sa ilang pagpasayon, diha sa paghandum sa kalipayan, diha sa pagkadautan. Naghandum sila nga ang iglesia magtago diha sa kangitngit.ADA 85.2

Akong nakita nga si Luther usa ka mainiton, dili mahadlok ug maisugon sa pagbadlong sa sala, ug paglaban sa kamatuoran. Wala siya magtagad sa mga dautan ug mga yawa. Nahibalo siya nga nag-uban kaniya ang Usa nga labaw ka kusganon kay kanilang tanan. Nagbaton si Luther sa kalayo, kadasig, kaisug, ug usahay masubrahan ra kaayo; apan gipabarug sa Dios si Melancthon, nga lahi ra sa kinaiya, sa pagtabang kang Luther, sa pagpadayon sa buhat sa repormasyon o kausaban. Maulawon si Melancthon, mahadlokon, mainampingon, ug mapailubon kaayo. Gihigugma siya pag-ayo sa Dios. Daku ang iyang kahibalo sa Kasulatan, ug ang iyang paghukom ug kaalam hataas. Susama ang iyang gugma sa causa sa Dios sa kang Luther. Ang ilang mga kasingkasing gilanggikit pag-ayo sa Dios; managhigala sila nga wala gayud magkabulag. Daku nga katabang si Luther ni Melancthon sa panahon nga siya namiligro sa kahadlok ug pagkahinay, ug si Melancthon daku usab nga katabang ni Luther sa pagbadlong kaniya kong maghinubra siya kakusog. Ang pagkamainampingon ni Melancthon sagad maoy nakasagang sa kagubot nga mobabag unta sa causa, kong napasagdan pa lang si Luther nga nag-inusara; ug sagad unta mapakyas ang bulohaton sa pagkaduso sa unahan, kong gipasagdan pa lang si Melancthon sa pag-inusara. Gipakitaan ako sa kaalam sa Dios sa pagpili niining duha ka mga tawo, nga nagkalainlain ang ilang mga kinaiya sa pagdala sa buhat sa repormasyon.ADA 87.1

Gipabalik ako sa kaadlawan sa mga apostoles, ug akong nakita ang Dios sa pagpili ingon nga pagparis sa usa ka madasigon ug mainiton nga Pedro sa bugnaw, mapailubon, malomo nga Juan. Usahay madali-dalion si Pedro. Ug sagad santa-on sa hinigugma nga apostol si Pedro, kong maghinubra na ang iyang kaisug ug kamainiton; apan wala kini makapareporma kaniya. Apan human sa paglimod ni Pedro sa iyang Ginoo, ug sa iyang paghinulsol, ug sa nakabig na siya, gikinahanglan niya ang tanang bugnaw nga pagmatngon gikan kang Juan sa pagsanta sa iyang kamainiton ug subra nga kadasig. Malangan unta ang buhat ni Cristo kong gitugyan lamang kang Juan nga nag-inusara. Gikinahanglan ang kadasig ni Pedro. Ang iyang kaisug ug kakusganon kanunay nakapalikay kanila gikan sa kalisdanan, ug nakapahilum sa ilang mga kaaway. Si Juan madaugon. Daghan ang iyang nadani ngadto sa causa ni Cristo pinaagi sa iyang mapailubon nga paglahutay, ug halalum nga pagkama-alagaron.ADA 87.2

Gipabarug sa Dios ang mga tawo nga mosinggit batok sa nagpadayon nga mga sala sa Papado nga iglesia, ug pagpadayon sa buhat sa repormasyon. Naningkamot si Satanas sa paglaglag niining buhi nga mga saksi; apan gilikosan sila sa Dios sa panalipod. Ang uban, alang sa himaya sa iyang ngalan, gitugotan sa pagselyo sa ilang gidala nga pamatuod uban sa ilang dugo; apan may uban pang gamhanang mga tawo, sama kang Luther ug Melancthon, nga makahimaya sa Dios sa labing maayo pinaagi sa pagkinabuhi ug pagsinggit sa makusog batok sa mga sala sa mga papa, mga pari ug mga hari. Nangurog sila atubangan sa tingog ni Luther. Pinaagi niadtong pinili nga mga tawo, ang mga silaw sa kahayag misugod sa pagkatag sa kangitngit, ug daghan kaayo ang nalipay sa pagdawat sa kahayag ug paglakaw subay niini. Ug kong ang usa ka saksi patyon, duha o modugang pa ang mopuli sa iyang dapit.ADA 88.1

Apan wala matagbaw si Satanas. May gahum lang siya sa lawas. Dili siya makatahan sa mga magtutuo sa ilang pagtoo ug paglaum. Ug bisan sa kamatayon sila midaug uban sa usa ka mahayag nga paglaum sa wala nay kamatayon unya sa pagbanhaw sa mga matarung. Nagbaton sila labaw pa kay sa mamalatyon nga kusog. Wala sila mangahas sa pagkatulog sa makadiyut. Ilang gibakos kanunay ang Cristohanong hinagiban, andama sa usa ka pakig- away, dili lamang sa espiritual nga mga kaaway, kondili kang Satanas diha sa dagway sa mga tawo, kansang kanunay nga pagsinggit mao, Itahan ang inyong pagtoo, o mangamatay kamo. Kadtong pipila ka mga Cristohanon lig-on diha sa Dios, ug labaw pa ka bililhon sa iyang pagtanaw kay sa katunga sa kalibutan nga nagdala sa ngalan ni Cristo, apan mga talawan sa iyang causa. Samtang gilutos ang iglesia, nagkahiusa sila ug naghigugmaay. Kusganon sila diha sa Dios. Ang mga makasasala wala tugoti sa paghiusa sa ilang kaugalingon uban niini; ni ang mga limbongan ug ang mga nalimbongan. Kadto lamang ang andam sa pagbiya sa tanan alang kang Cristo mahimong iyang mga tinon-an. Mahigugma sila nga mahimong mga kabus, mapaubsanon, ug mahisama kang Cristo.ADA 88.2

Tan-awa sa Lukas 22:61-62; Juan 18:10; Buhat cap. 3 & 4. Alang sa dugang nga pagtuon basaha ang “ The Reformation” sa encyclopedia.ADA 89.1