Jedynie przez wiarę
Do pracy posyłanych jest wielu młodych ludzi, którzy nie rozumieją planu zbawienia ani tego, czym jest prawdziwe nawrócenie; faktycznie oni sami potrzebują nawrócenia. Potrzebujemy oświecenia w tej kwestii, a kaznodziejowie potrzebują wykształcenia, aby bardziej szczegółowo uwydatniali treści, które wyjaśniają prawdziwe nawrócenie. Wszyscy, którzy zostali ochrzczeni, mają dać dowód tego, że zostali nawróceni. Nie ma takiej kwestii, na którą trzeba kłaść większy nacisk, częściej powtarzać czy też mocniej wpajać w umysły wszystkich, niż to, że rzeczą niemożliwą dla upadłego człowieka jest zasłużenie sobie na cokolwiek poprzez najlepsze dobre uczynki. Zbawienie jest jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa.WU 19.1
Gdy kwestia ta jest rozpatrywana, bolejemy w sercu widząc, jak nic nieznaczące są uwagi tych, którzy powinni rozumieć tajemnicę pobożności. Mówią oni tak nierozważnie o prawdziwych ideach naszych braci, którzy wyznają, że wierzą prawdzie i nauczają prawdy. Jak zostało mi to wyjawione, ich wywody w znacznym stopniu odbiegają od rzeczywistości. Wróg pogrążył ich umysły we mgle i oparach ziemskości i wydaje się, że jest to tak zakorzenione w ich sposobie myślenia, iż stało się częścią ich wiary i charakteru. Jedynie ponowne nawrócenie może ich zmienić i sprawić, że porzucą fałszywe poglądy — ponieważ pokazano mi, że właśnie takie one są. Tymczasem ludzie ci uporczywie trzymają się ich tak, jak człowiek tonący uporczywie trzyma się koła ratunkowego, w nadziei uchronienia przed zatonięciem i rozbiciem statku wiary.WU 19.2
Chrystus udzielił mi słów, bym mówiła: “Musicie się na nowo narodzić, bo inaczej nigdy nie wejdziecie do królestwa niebios”. Dlatego też wszyscy, którzy mają właściwe zrozumienie tej sprawy, powinni odsunąć na bok swego rozmiłowanego w sporach ducha i szukać Pana z całego swego serca. Wtedy odnajdą Chrystusa i będą mogli nadać swemu religijnemu doświadczeniu odpowiedni charakter. Kwestię tę — prostotę prawdziwej pobożności — powinni wywyższać wyraźnie przed ludem w każdym przemówieniu. To przekona serce każdej głodnej, spragnionej duszy, która pragnie dojść do pewności nadziei, wiary i doskonałej ufności w Bogu przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.WU 19.3
Niech ten temat będzie wyraźny i jasny, że poprzez własne zasługi żadne stworzenie nigdy nie zdoła poprawić swej pozycji w oczach Bożych ani skłonić Boga do udzielenia błogosławieństw. Gdyby wiara i uczynki mogły nabyć dla kogokolwiek dar zbawienia, wówczas Stwórca byłby zobowiązany wobec stworzenia. Istnieje tutaj możliwość potraktowania fałszu jako prawdy. Jeśliby jakikolwiek człowiek mógł zasłużyć na zbawienie przez coś, co może uczynić, wtedy znajdowałby się on w tym samym położeniu, co katolik odprawiający pokutę za swe grzechy. Zbawienie stałoby się wtedy po części spłatą długu, skoro można by je uzyskać tak jak wynagrodzenie. Jeśli człowiek nie może przez jakikolwiek ze swoich dobrych uczynków zasłużyć na zbawienie, to wtedy musi być ono całkowicie z łaski, przyjmowane przez człowieka jako grzesznika, ponieważ przyjmuje on i wierzy w Jezusa. Jest ono całkowicie dobrowolnym darem. Usprawiedliwienie przez wiarę jest umieszczone poza polem sporu. Cały kon ikt kończy się, skoro tylko rozstrzygnięta zostanie kwestia, że zasługi upadłego człowieka w jego dobrych uczynkach nigdy nie mogą zdobyć dla niego życia wiecznego.WU 20.1