“Ne mutlu yumuşak huylu olanlara.” Matta 5:5.

Mutluluk Vaatleri boyunca, Hristiyan deneyiminin iler-leyen çizgisi görülmektedir. Mesih’e olan ihtiyaçlarını his-sedenler, günahtan ötürü yas tutan ve sıkıntılar okulunda Mesih’le birlikte oturmuş olanlar, ilahî öğretmenden yumuşak huyluluğu öğreneceklerdir.BDD 21.1

Haksızlığa uğranırken sabır ve nezaket göstermek, put-perest ulusların ya da Yahudilerin takdir ettiği özellikler değildi. Musa’nın Kutsal Ruh’un esinlemesiyle kendisinin yeryüzündeki en alçakgönüllü adam olduğunu ifade etmesi, çağdaşlarınca övgü olarak algılanmazdı; daha ziyade acıma ya da küçümseme duygusu uyandırırdı. Fakat İsa yumuşak huyluluğu kendi krallığına girmek için başta gelen nitelikler arasında sayıyor. Kendi hayatında ve karakterinde, bu değerli lütfun ilahî güzelliği tezahür etmiştir.BDD 21.2

İsa, Babası’nın görkeminin parlaklığı, “Tanrı’ya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı. Ama kul özünü alıp... [kendini boş kıldı]” ^{5Bkz. KK dipnot. İngilizcede yazarın kullandığı tercümeyi daha yakından yansıtmak için bu dipnot metin içinde dahil edilmiştir. Ed.} (Filipililer 2:6, 7). O, hayatın tüm aşağı-layıcı deneyimlerinden geçmeye razı oldu, insanoğulları arasında kendisine hürmet talep eden bir kral olarak değil, görevi başkalarına hizmet etmek olan biri olarak dolaştı. O’nun davranışlarında bağnazlıktan ve soğuk ciddiyetten hiçbir eser yoktu. Dünyanın Kurtarıcısı’nın tabiatı meleklerinkinden de üstündü, fakat O’nun ilahî yüceliğiyle birlikte, herkesi kendisine çeken bir yumuşak huyluluk ve alçakgönüllülük vardı.BDD 21.3

İsa kendini boş kıldı, ve yaptığı tüm işlerde benlikten iz görülmedi. Tüm şeyleri Babası’nın iradesine tabi kıldı. Yer- yüzündeki görevi sona ermek üzereyken, şu sözleri söyleye-biliyordu: “Yapmam için bana verdiğin işi tamamlamakla seni yeryüzünde yücelttim” (Yuhanna 17:4). Ve bize şöyle buyurur: “... benden öğrenin. Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm.” “Ardımdan gelmek isteyen, kendini inkâr etsin” (Matta 11:29; 16:24); benliği tahtından indirin ve canın egemenliğini elinde bulundurmasına artık izin vermeyin.BDD 22.1

Mesih’i, kendi özverisinde, kendi alçakgönüllülüğünde gören kişi, ister istemez Daniel’in insanoğluna benzer kişiyi gördüğünde söylediği “benzim büsbütün soldu” sözlerini tekrarlayacaktır (Daniel 10:8). Övündüğümüz bağımsızlık ve kendi kendine egemenlik, Şeytan’a hizmetin işaretleri olarak gerçek kötülüklerinde açığa çıkarlar. İnsan tabiatı her zaman kendini ifade etmek için çaba göstermektedir ve rekabete ha-zırdır; fakat Mesih’i öğrenen kişiden benlik, gurur, üstünlük arzusu boşaltılır ve canda sükunet meydana gelir. Benlik, Kutsal Ruh’un kontrolüne teslim edilir. Böylece en yükseğe ulaşmayı arzulamayız. Kendimizi fark ettirmek için kalabalığı ite kaka ilerleme arzusu duymayız; ancak en yüksek yerimizin Kurtarıcımız’ın ayakları dibinde olduğunu hissederiz. İsa’ya bakarak, O’nun elinin yol göstermesini, O’nun sesinin yönlendirmesini bekleriz. Elçi Pavlus bu tecrübeyi yaşamış ve şöyle demişti: “Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdür-düğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu’na imanla sürdürüyorum” (Galatyalılar 2:20).BDD 22.2

Mesih’i canda sürekli kalan bir misafir olarak kabul etti-ğimizde, Allah’ın tüm anlayışın ötesinde olan huzuru, Mesih İsa aracılığıyla kalplerimizi ve zihinlerimizi emanete alacaktır. Kurtarıcı’nın yeryüzündeki hayatı, çatışmanın ortasında yaşanmış olmasına rağmen, huzurlu bir hayattı. Kızgın düş-manlar sürekli olarak O’nun peşindeyken, O şunları söylüyordu: “Beni gönderen benimledir, O beni yalnız bırakmadı. Çünkü ben her zaman O’nu hoşnut edeni yaparım” (Yuhan- na 8:29). Hiçbir insani ya da şeytani gazap fırtınası, Allah’la olan o mükemmel birlikteliğin huzurunu bozamazdı. Bize de şöyle diyor: “Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum.” “Boyunduruğumu yüklenin, benden öğrenin. Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm. Böylece canlarınız rahata kavuşur” (Yuhanna 14:27; Matta 11:29). Allah’ın yüceltilmesi ve insanlığın imar edilmesi için hizmet boyunduruğunu Benimle birlikte yüklenin, boyunduruğun kolay, yükün ise hafif olduğunu göreceksiniz.BDD 22.3

Huzurumuzu yok eden benlik sevgisidir. Benlik canlıyken, sürekli olarak onu yok olmaktan ve aşağılanmaktan korumak için hazır bekleriz; ancak benliğimiz öldüğünde ve hayatımız Mesih’le birlikte Allah’ta saklandığında, ihmalleri ya da hakaretleri dikkate almayız. Kınamaya karşı sağır, küçümsemeye ve aşağılamaya karşı kör oluruz. “Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz. Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir. Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır. Sevgi asla son bulmaz” (1. Korintliler 13:4-8).BDD 23.1

Dünyevi kaynaklardan elde edilen mutluluk, değişken şartların olduğu kadar istikrarsız olur; fakat Mesih’in huzuru sürekli ve kalıcı bir huzurdur. Hayattaki türlü koşullara, dün-yasal eşyaların miktarına ya da dünyevi arkadaşların sayısına bağlı değildir. Mesih yaşayan suların kaynağıdır, O’ndan gelen mutluluk hiçbir zaman sona ermez.BDD 23.2

Mesih’in evde sergilenen yumuşak huyluluğu ev halkını mutlu eder; tartışmaları ateşlemez, kızgın yanıtlar verdirmez, fakat tahrik edilmiş sinirleri yatıştırır ve etki alanındaki herkes tarafından hissedilen bir şefkat yayar. Beslenip büyütüldüğü her yerde, yeryüzünün ailelerini gökteki tek büyük ailenin bir parçası haline getirir.BDD 24.1

Düşmanlarımıza misilleme yapmanın işkencesini kendi üzerimize yüklemektense, yalancı suçlamalar altında sıkıntı çekmemiz bizim için çok daha iyidir. Nefret ve intikam ruhu Şeytan’dan kaynaklandı, ve onu besleyip büyütenlere ancak kö-tülük getirebilir. Alçakgönüllülük, Mesih’te kalmanın meyvesi olan bu yumuşak huyluluk, bereketin gerçek sırrıdır. “RAB... hakirleri kurtuluş ile güzelleştirir” (Mezmur 149:4 [KM]).BDD 24.2

Yumuşak huylu olanlar “yeryüzünü miras alacaklar.” ^{6Bkz. M atta 5:5; M ezm ur 37:11. Çev.} Günah dünyaya kendini yüceltme arzusu yüzünden girdi ve ilk ebeveynlerimiz bu güzel dünya üzerindeki egemenliklerini, kraliyetlerini kaybettiler. Mesih, kayıp olanları fedakârlık yoluyla kurtarmaktadır. Ve bizim de O’nun yaptığı gibi galip gelmemiz gerektiğini söylemektedir (Vahiy 3:21). Alçakgönüllülük ve teslimiyet yoluyla, ‘yumuşak huylular yeryüzünü miras aldığında’ biz de O’nunla birlikte mirasçılar olabiliriz (Mezmur 37:11).BDD 24.3

Yumuşak huylu olanlara vaat edilen yeryüzü, şimdiki gibi ölümün gölgesi ve lanet ile kararmış olmayacak. “Biz Tanrı’nın vaadi uyarınca doğruluğun barınacağı yeni gökleri, yeni yeryüzünü bekliyoruz.” “Artık hiçbir lanet kalmayacak. Tanrı’nın ve Kuzu’nun tahtı kentin içinde olacak, kulları O’na tapınacak” (2. Petrus 3:13; Vahiy 22:3).BDD 24.4

Orada hiçbir hayal kırıklığı, hiçbir acı, hiçbir günah yoktur, hiç kimse ‘hastayım’ demez; cenaze törenleri, yas, ölüm, ayrılık, kırılan kalpler olmaz; fakat İsa oradadır, huzur oradadır. Orada “acıkmayacak, susamayacaklar, kavurucu sıcak ve güneş çarpmayacak onları. Çünkü onlara merhamet eden kendilerine yol gösterecek ve onları pınarlara götürecek” (Yeşaya 49:10).BDD 24.5