EEN WEDEROPBLOEI DER EERSTE LIEFDE

Uw geloof moet iets meer worden dan het geweest is, of u zult in de weegschaal gewogen en te licht bevonden worden. Op de laatste dag der uiteindelijke beslissing door de Rechter der gehele aarde zal het gaan om onze belangstelling en wezenlijke arbeid voor de ellendigen, de verdrukten, de verzochten. U kunt die niet altijd aan de tegenovergestelde kant voorbij gaan om dan nog te verwachten dat u als verloste zondaars de stad Gods binnengaat. “Voor zoveel”, zegt Christus, “gij dit één van deze minsten niet gedaan hebt zo hebt gij het Mij óók niet gedaan.” Mattheüs 25 : 45.USG2 269.1

Het is nog niet te laat om het verzuim in het verleden goed te maken. Laat er een wederopbloei zijn van de eerste liefde, het eerste vuur. Ga de afgedwaalden opzoeken en verbind door uw belijden de wonden die door u geslagen zijn. Kom dicht tot het grote Hart vol mededogende liefde en laat de stroom van het Goddelijke medelijden vloeien in uw hart en van daaruit in de harten van anderen. Laat de tederheid en genade die Jezus heeft geopenbaard in Zijn eigen kostbaar leven, voor ons een voorbeeld zijn hoe wij onze medemensen moeten behandelen, vooral hen die onze broeders in Christus zijn. Velen zijn bezweken en ontmoedigd geworden in de grote strijd des levens, die door een vriendelijk en bemoedigend woord versterkt zouden geworden zijn om te overwinnen. Wordt nooit, nooit harteloos, koud, onsympathiek en critisch. Laat nooit een kans voorbijgaan om een woord te spreken dat bemoedigt en met hoop bezielt. Wij kunnen niet weten hoe vèrreikend misschien onze vriendelijke woorden, ons Christelijk pogen gaan om hier of daar een last lichter te maken. De dwalende kan op geen andere wijze teruggebracht worden dan door een zachte, vriendelijke geest en tedere liefde.USG2 269.2

God heeft kostelijke juwelen in Zijn Gemeente; er zijn ook mannen en vrouwen als onkruid tussen de tarwe. Maar de Here draagt u of iemand anders niet op om te zeggen wie de tarwe en wie het onkruid zijn. We kunnen de fouten van anderen zien en veroordelen, terwijl, wij grotere fouten hebben welke we ons nooit bewust waren, maar die duidelijk door anderen worden opgemerkt.USG2 270.1

— 1885, vol. 5, blz. 333, 334.USG2 270.2

God rekent niet alle zonden als van gelijk gewicht; er zijn in Zijn schatting zowel als in die van de sterfelijke mens, graden van schuld. Maar hoe gering dit of dat gebrek in zijn beloop gezien mag worden in de ogen der mensen, zo is geen zonde klein in Gods oog. De zonden die de mens geneigd is als klein te zien, kunnen door God gekend worden als grote misdaden. De dronkaard wordt veracht en men zegt hem dat zijn zonde hem buiten de hemel zal sluiten, terwijl hoovaardij, zelfzucht en begeerte gekoesterd worden zonder berispt te worden. Maar deze zonden zijn juist zo ergerlijk voor God. Hij “wederstaat de hovaardige”, en Paulus zegt ons dat begeerte afgoderij is. Die op de hoogte zijn hoe afgodendienst in Gods Woord veroordeeld wordt, zullen direct inzien hoe afschuwelijk deze zonde is. — 1885, vol. 5, blz. 337.USG2 270.3

* * * * *