Walka o każdą duszę

Widziałam aniołów zła walczących o dusze i aniołów Bożych odpierających ich ataki. Walka była zaciekła. Źli aniołowie tłoczyli się wokół ludzi, zatruwając atmosferę swoim toksycznym wpływem i znieczulając ich wrażliwość. Święci aniołowie pilnie czuwali nad tymi duszami i czekali, by odeprzeć zastępy szatana. Jednak nie jest zadaniem dobrych aniołów panowanie nad umysłami ludzi wbrew ich woli. Jeśli ludzie podporządkowują się wrogowi i nie czynią starań, by go odeprzeć, wówczas aniołowie Boży nie mogą zrobić nic więcej, jak tylko kontrolować zastępy szatana, by nie zniszczyły człowieka, aż większe światło zostanie udzielone tym, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie, by poruszyć ich i skłonić do wołania o pomoc do nieba. Jezus nie pośle swoich aniołów, by wyswobodzili tych, którzy nie czynią starań, by dopomóc samym sobie.PM 41.2

Gdy szatan widzi, że grozi mu utrata choćby jednej duszy, ze wszystkich sił stara się ją zatrzymać. A gdy człowiekowi zostaje uświadomione niebezpieczeństwo, w jakim się znajduje, tak iż z rozpaczą i żarliwością oczekuje pomocy od Chrystusa, diabeł boi się, że straci jeńca, więc wzywa większe zastępy swoich aniołów, by naprzeć na biedną duszę i otoczyć ją murem ciemności, aby niebiańskie światło do niej nie dotarło. Ale jeśli człowiek znajdujący się w niebezpieczeństwie okaże wytrwałość, w swojej bezradności i słabości zdając się na zasługi krwi Chrystusa, Jezus wysłucha jego żarliwej modlitwy wiary i ześle wzmocnienie w postaci aniołów o niezrównanej sile, by go wybawili.PM 41.3

Szatan nie może się ostać, gdy ktoś odwołuje się do jego potężnego Przeciwnika, gdyż lęka się i drży przed Jego [Chrystusa] siłą i majestatem. Na dźwięk żarliwej modlitwy drżą szatańskie zastępy. (...). A gdy aniołowie, wszechpotężni i zbrojni w niebiański oręż, przybywają na pomoc mdlejącej i uciśnionej duszy, diabeł i jego zastępy cofają się, dobrze wiedząc, że bitwa jest przegrana. — The Review and Herald, 13 maj 1862.PM 42.1