Nie kwestia probiercza

Do moich braci w kaznodziejstwie:

Drodzy współpracownicy:

Mam parę słów do powiedzenia... wszystkim tym, którzy aktywnie wysuwali swoje poglądy na temat znaczenia “codziennej” z 8 rozdziału Księgi Daniela. Sprawa ta ma nie być czyniona kwestią probierczą a poruszenie, wynikające z traktowania jej jako takiej, było wielce godne pożałowania. Doprowadziło to do zamętu, a umysły niektórych z naszych braci zostały odwrócone od głębokiego namysłu, jakim powinno zostać obdarzone dzieło, które Pan polecił, że powinno zostać wykonane w obecnym czasie w naszych miastach. Przyniosło to zadowolenie wielkiemu wrogowi naszego dzieła.WP1 159.5

Dane mi światło wskazuje, że nie powinno się czynić nic, aby zwiększyć poruszenie w tej sprawie. Niech nie będzie to wprowadzane w nasze rozmowy, ani uwydatniane jako sprawa wielkiej wagi. Jest przed nami wielkie dzieło i nie mamy nawet godziny do stracenia z niezmiernie ważnego dzieła, które jest do wykonania. Ograniczmy nasze publiczne wysiłki do prezentowania ważnych dziedzin prawdy, w których jesteśmy zjednoczeni i odnośnie do których mamy jasne światło.WP1 160.1

Chciałabym zwrócić waszą uwagę na ostatnią modlitwę Chrystusa zapisaną w 17 rozdziale Ewangelii Jana. Jest wiele tematów, na które możemy przemawiać — święte, probiercze prawdy, piękne w swej prostocie. Te tematy możecie uwydatniać z wielką gorliwością. Jednak niech “codzienna” ani żaden inny temat, którzy wzbudziłby spór wśród braci, nie będzie wprowadzany w obecnym czasie, ponieważ spowoduje to opóźnienie i przeszkodzi temu dziełu, nad którym Pan chciałby, aby właśnie teraz koncentrowały się umysły naszych braci. Nie roztrząsajmy kwestii, odsłaniających wyraźną różnicę zdań, ale raczej wyciągajmy ze Słowa święte prawdy dotyczące wiążących wymagań prawa Bożego.WP1 160.2

Nasi kaznodzieje powinni dążyć do tego, by najkorzystniej przedstawiać prawdę. Na tyle, na ile to możliwe, niech wszyscy mówią to samo. Niech przemówienia będą proste i mówiące o zasadniczych tematach, które można łatwo zrozumieć. Kiedy wszyscy nasi kaznodzieje widzą konieczność ukorzenia się, wtedy Pan może z nimi działać. Potrzebujemy obecnie ponownego nawrócenia się, aby aniołowie Boży mogli z nami współpracować, wywierając święte wrażenie na umysłach tych, dla których pracujemy.WP1 160.3

Ciągnijcie za równe powrozy

Musimy złączyć się razem w więzach chrześcijańskiej jedności; wtedy nasze wysiłki nie będą daremne. Ciągnijcie za równe powrozy i niech nie będą wprowadzane żadne spory. Objawiajcie jednoczącą moc prawdy, a to wywrze potężny wpływ na ludzkich umysłach. W jedności tkwi siła.WP1 160.4

Nie ma czasu na uwydatnianie nieważnych kwestii spornych. Jeśli niektóre osoby, nieposiadające silnej, żywej więzi z Mistrzem, objawiają światu swój niski poziom chrześcijańskiego doświadczenia, to wrogowie prawdy, którzy dokładnie nas obserwują, maksymalnie to wykorzystają i nasze dzieło dozna przeszkody. Niech wszyscy kultywują łagodność i uczą się lekcji od tego, który jest cichy i pokornego serca.WP1 160.5

Temat “codziennej” nie powinien wywoływać takich poruszeń jakie wywołał. Na skutek sposobu, w jaki temat ten był traktowany przez ludzi znajdujących się po obu stronach kwestii, powstał spór i doprowadziło to do zamieszania... Chociaż obecny stan różnicy zdań dotyczących tego tematu utrzymuje się, niech nie będzie on czyniony widocznym. Niech wszelki spór ustanie. W takim czasie milczenie jest elokwencją.WP1 161.1

Obowiązkiem sług Bożych w obecnym czasie jest głoszenie Słowa w miastach. Chrystus przyszedł z niebiańskich dworów na tę ziemię, aby zbawić dusze, a my, jako jałmużnicy jego łaski, musimy przekazywać wiedzę o jego zbawiającej prawdzie mieszkańcom wielkich miast. — Letter 62, 1910.WP1 161.2