Ang Himalatyong Kawatan Midawat Kang Cristo Isip Iyang Manluluwas, 31 Agosto

Ug unya siya miingon, “Jesus, hinumdumi ako inig-abut mo sa imong ginharian.” Lucas 23:42.LB 248.1

Ngadto sa katapusan sa Iyang buhat si Cristo usa ka tigpasaylo og sala. Diha sa kinalalumang tunga nga gabii, samtang ang Bitoon sa Betlehem hapit na malunod sa kalimot, adunay nagsiga taliwala sa moral nga kangitngit uban ang talagsaon nga kahayag ang pagtoo sa usa ka hilimatyong makasasala samtang siya naglantaw sa himalatyon nga Manluluwas.LB 248.2

Ang mao nga pagtoo mahimo nga girepresentahan sa mga magbubuhat sa mubo nga panahon nakadawat og sama nga ganti niadto nga kinsa nagtrabaho sa daghang mga oras. Ang kawatan mihangyo diha sa pagtoo, paghinulsol, pagbasol. Mihangyo siya diha sa kasinsero, nga daw siya nakaamgo gayud pag-ayo nga si Jesus makaluwas kaniya kon Iyang buhaton. Ug ang paglaum sa iyang tingog nasagulan sa kasakit samtang siya nakaamgo, nga kondili Siya, siya mawala, mawala sa walay katapusan. Iyang gihatag ang iyang makalolooy, hilimatyon nga kalag ug lawas ngadto kang Jesu-Cristo.— Manuscript 52, 1897. LB 248.3

Iyang nadungog si Pilato nga miingon, “Wala akoy hingkaplagan nga sala kaniya.” Juan 19:4. Iyang gimarkahan ang Iyang diosnon nga pagdala, ug ang Iyang maloloy-on nga pagpasaylo sa Iyang mga maglulutos. . . . Taliwala sa mga umalagi siya nakadungog og daghan nga midepensa kang Jesus. Iya sila nga nadungog nga misubli sa Iyang mga pulong, ug nanugid sa Iyang mga buhat. Ang pagkakabig nahiabot . . . ngadto kaniya kini mao ang Cristo. . . . Sa diha nga gihukman tungod sa iyang krimen, ang kawatan nawad-an sa paglaum og naluya, apan katingalahan, malumo nga mga ideya ang mitumaw. Iyang gihinumdum ang tanan nga iyang nadungog bahin kang Jesus. . . . Iyang nadungog ang mga pulong niadtong mitoo kang Jesus ug misunod Kaniya nga naghilak. . . . Ang Balaan nga Espiritu nagdan-ag sa iyang hunahuna, ug sa hinayhinay ang kadena sa kamatuoran naipon. Diha kang Jesus, napangos, gibiaybiay, ug nagbitay sa krus, iyang nakita ang Cordero sa Dios, nga nagkuha sa sala sa kalibutan. Ang paglaum naipon sa kasakit diha sa iyang tingog isip talabangon, himalatyon nga kalag nagpaduol kaniya ngadto sa himalatyon nga Manluluwas. . . . Dali nga miabot ang tubag. Malumo ug mananoy ang tono, puno sa gugma, kalooy, ug gahum ang mga pulong: Sa pagkatinuod, magaingon ako kanimo, nga karong adlawa adto ikaw sa Paraiso uban kanako. . . . Ngadto sa mahinulsolon nga kawatan miabot ang hingpit nga kalinaw sa pagdawat uban ang Dios.— THE DESIRE OF AGES, pp. 749, 751. LB 248.4