Gipasaylo ang Kalapasan, Gitabonan ang Sala, 29 Oktubre

Bulahan siya kang kinsang kalapasan gipasaylo, kang kinsang sala gitabonan. Salmo 32:1 LB 307.1

Ang Dios nga nagtimaan sa pagkahulog sa langgam, nagatimaan sa imong kinaiya ug mga pagbati; gitiman-an Niya ang imong kasina,pagpihig, pagsulay sa pagmatarong sa imong lihok diha sa labing diyutay nga butang sa pagkadilimakatarunganon. Kon saypon mo sa pagsabot ang mga pulong ug mga buhat sa uban, ug ang kaugalingon mo nga mga pagbati maukay, aron nga ikaw magahimo og sayop nga mga pahayag, ug naila nga ikaw anaa sa pakigbingkil sa imong igsoon, imong gigiyahan ang uban, pinaagi sa ilang pagsalig nganha kanimo, ngadto sa pagisip kaniya sama sa imong gibuhat; ug pinaagi sa mitubo nga gamut sa kapait, daghan ang mahugawan. Kon ilado nga sayop ang imong mga pagbati, gisulayan mo ba sa makugihon ang pagkuha sa sayop nga mga impresyon sama sa imong paghimo kanila? . . .LB 307.2

Karon ang Dios nagtinguha nga ikaw nakahimo sa labing gamay nga dili makatarunganon ngadto sa uban, mosulti sa imong sayop, dili lang ngadto sa imong nahimoan ug kadaut, kondilli ngadto usab ni kinsa nga pinaagi sa imong inpluwensya nagiyahan ngadto sa paghunahuna og bakak sa ilang igsoon, ug sa paghimo nga walay epekto sa buhat nga gipahimo sa Dios kaniya. . . . Pinaagi sa paghinulsol ug pagangkon makaangkon ikaw og pasaylo nga gitali batok sa imong ngalan; o ikaw makasukol sa konbiksyon sa Espiritu sa Dios, ug atol sa nahibilin nimong kinabuhi, makabuhat aron himoon nga ang imong sayop nga mga pagbati ug dili makatarunganon nga mga konklusyon dili makuha. Apan nagbarog ang lihok, nagbarog ang nabuhat nga dautan, nagbarog ang kadaut niadtong kansang mga kasingkasing imong gitanom ang gamut sa kapait. . . .LB 307.3

Bisan unsa ang kinaiya sa imong sala, isugid kini. Kon kini batok lang sa Dios, Kaniya lamang kini isugid. Kon imong nasaypan o napasakitan ang uban, kanila usab isugid, ug ang panalangin sa Ginoo maanaa kanimo. Niini nga paagi ikaw namatay sa kaugalingon, ug si Cristo nahulma sa sulod. . . . Ang atong pagpahinungod ngadto sa Dios kinahanglan walay pagduhaduha, ang atong gugma mainiton, ang atong pagtoo dili matarug. Ug ang mga ekspresyon sa mga ngabil mopamatuod nga napabuhi nga salabutan ug ang lalum nga paglihok sa Espiritu sa Dios anaa sa kalag.— THE REVIEW AND HERALD, December 16, 1890. LB 307.4