Pocieszyciel jak Chrystus, 6 lipiec

“Mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was”. Jana 16,7.CBL 195.1

Pocieszycielem, którego Chrystus obiecał posłać po Swym wstąpieniu do nieba, jest Duch, w całej pełni Bóstwa manifestujący moc łaski Bożej wszystkim, którzy przyjmują Chrystusa i wierzą w Niego jako w swego osobistego zbawiciela. — Ewangelizacja 390.CBL 195.2

Gdziekolwiek znajdzie się poświęcony dla Boga pracownik, tam będzie z nim Duch Święty. Słowa wypowiedziane do uczniów dotyczą także i nas. — Działalność apostołów 32.CBL 195.3

Nie ma pocieszyciela nad Chrystusa, tak czułego i wiernego. On jest poruszony odczuciem naszych słabości. Jego Duch przemawia do serca. Okoliczności mogą odłączyć nas od przyjaciół — szeroki, wzburzony ocean może nas od nich oddzielić. Choć ich szczera przyjaźń nadal istnieje, to jednak nie mogą nam jej okazać. (...) Jednak żadne okoliczności i dystans nie mogą nas oddzielić od niebiańskiego Pocieszyciela. Gdziekolwiek jesteśmy, dokądkolwiek się udamy, On zawsze tam jest, zastępca Chrystusa, działający w Jego imieniu. Zawsze jest przy nas, przemawiając łagodnie, delikatnymi słowami, wspierając, podtrzymując i pocieszając. Wpływ Ducha Świętego jest jak życie Chrystusa w duszy. Duch Święty działa w każdym i przez każdego, kto przyjmuje Chrystusa. Ci, którzy doświadczają zamieszkania Ducha Świętego w nich, objawiają Jego owoce — miłość, radość, pokój, cierpliwość, łagodność, dobroć, wiarę. — That I May Know Him 171.CBL 195.4

Duch Święty pozostaje z tym, kto dąży do doskonałości chrześcijańskiego charakteru. Duch Święty oczyszcza motywację, żywą, aktywną zasadę, która podtrzymuje walczącą, zmagającą się, wierzącą duszę we wszystkich niebezpieczeństwach i w każdej pokusie. Duch Święty wzmacnia wierzącego pośród nienawiści świata, nieprzyjaźni krewnych, rozczarowań, świadomości własnej niedoskonałości, życiowych błędów. Polegając na niezrównanej czystości i doskonałości Chrystusa, ten, kto patrzy na autora i dokończyciela naszej wiary, może być pewny zwycięstwa. (...) On poniósł nasze grzechy, abyśmy przez Niego mogli osiągnąć moralną pełnię i doskonałość charakteru Chrystusa. — The Review and Herald, 30 listopad 1897.CBL 195.5