Radość w dzieleniu się, 23 listopad

“Któż jest naszą nadzieją albo radością, albo koroną chwały przed obliczem Pana naszego Jezusa Chrystusa w chwili jego przyjścia? Czy nie wy? Zaiste, wy jesteście chwałą naszą i radością”. 1 Tesaloniczan 2,19-20.CBL 335.1

Bóg mógłby osiągnąć swój cel zbawienia grzeszników bez naszej pomocy; lecz swym żądaniem, abyśmy upodobnili się do Chrystusa, zobowiązał nas do współdziałania w Jego dziele. Aby móc wstąpić do Jego radości i oglądać dusze odkupione dzięki Jego ofierze, musimy uczestniczyć w Jego pracy dla ich zbawienia. — Życie Jezusa 94.CBL 335.2

Jezus widział w każdej duszy tego, kogo trzeba powołać do Jego Królestwa. Docierał do serc ludzi, przebywając z nimi jak ktoś, kto pragnie ich dobra. Wyszukiwał ich na ulicach, w prywatnych domach, na łodziach, w synagogach, na brzegach jeziora i na uroczystościach weselnych. Spotykał się z nimi podczas ich codziennych zajęć, interesując się ich życiowymi sprawami. Swoją naukę wnosił do domostw, poddając rodziny wpływowi swej boskiej obecności. Jego wielki osobisty urok pomagał Mu zjednywać serca. (...)CBL 335.3

Jezus szkolił swych uczniów poprzez ścisły osobisty kontakt z nimi. Czasem przemawiał siedząc pośród nich na zboczu góry, czasem nad brzegiem jeziora lub idąc drogą otwierał przed nimi tajemnice Królestwa Bożego. Nie wygłaszał kazań, jak to czynią ludzie obecnie. Wszędzie tam, gdzie serca gotowe były na przyjęcie boskich słów, Jezus odkrywał prawdy o drodze zbawienia. Nie polecał swym uczniom, by czynili to czy tamto, lecz mówił “Pójdźcie za mną”. W swych wędrówkach przez wsie i miasta zabierał ich ze sobą, aby pokazać im, jak On naucza ludzi. (...)CBL 335.4

Przykład Chrystusa, który tak ściśle związał siebie ze sprawami 1udzkości, powinien być naśladowany przez wszystkich, którzy głoszą Jego Słowo i którzy poznali Ewangelię Jego łaski. (...) Boska prawda trafia do ludzkich serc nie tylko z kazalnic. Otwiera się tu inne pole do pracy, być może skromniejsze, lecz bardziej obiecujące. Można je znaleźć w domu biedaka i w rezydencji bogatego, w sali szpitalnej i w miejscach niewinnych rozrywek publicznych. (...) Dokądkolwiek się udajemy, powinniśmy zabierać ze sobą Jezusa, objawiając innym naszego drogocennego Zbawiciela. — Życie Jezusa 102.CBL 335.5