Wykorzenia egoizm, 8 kwiecień

“Strzeżcie się kwasu faryzeuszów, to jest obłudy”. Łukasza 12,1.CBL 106.1

Obłuda faryzeuszy była produktem ich samolubstwa. Celem ich życia była gloryfikacja samych siebie. (...) Nawet uczniowie, którzy porzucili wszystko dla Niego, w sercach swych nie przestawali pragnąć własnych korzyści. (...) Podobnie jak drożdże, gdy pozwala im się działać, powodują w końcu zepsucie i rozkład, tak i egoistyczny duch, nie napotykając sprzeciwu, wywołuje skalanie i ruinę duszy. Wśród naśladowców naszego Pana i dziś tak, jak dawniej, szerzy się subtelny, zwodniczy grzech. Jakże często nasza służba dla Chrystusa i nasze kontakty z innymi kryją utajone pragnienie wywyższenia samych siebie! (...) Nawet swoim uczniom Chrystus nie oszczędził napomnienia: “Strzeżcie się kwasu faryzeuszów!”. (...) Tylko moc Boga może nas wyzwolić od egoizmu i obłudy. — Życie Jezusa 294.CBL 106.2

Z chwilą gdy Judasz dołączył do grona uczniów, odczuł on piękno charakteru Chrystusa. Ujrzał też wpływ tej boskiej potęgi, która przyciągała dusze do Zbawiciela. (...) Jezus czytał w sercu Judasza i znał głębię nieprawości, w jaką ten mógł popaść, jeśli nie ocali go łaska Boża. Związując tego człowieka z sobą, umieścił go w warunkach, które pozwoliły na stałe przebywanie u źródeł Jego pozbawionej egoizmu miłości. Gdyby Judasz otworzył swe serce dla Chrystusa, łaska Boża wygnałaby z niego demona egoizmu i mógłby dostąpić królestwa Bożego. — Życie Jezusa 207.CBL 106.3

Nikt nie stał tak wysoko jak Chrystus, a mimo tej pozycji zniżył się dobrowolnie do wykonania najpokorniejszych czynności. (...) Dając przykład pokory, wystąpił przeciwko pysze człowieka, ponieważ zasadą Jego życia było służenie innym. Tej to sprawy nie chciał pozostawić do decyzji człowieka. Jak wielką wagę miała ona w Jego oczach, dowodzi fakt, że sam będąc równy Bogu wystąpił w roli sługi swych uczniów. Ten, przed którym uginały się wszystkie kolana, Istota uprawniona do korzystania z wszelkich usług aniołów chwały, obecnie zniżył się do czynności obmywania nóg swoich uczniów, a więc ludzi nazywających Go swoim Panem. Obmył nogi nawet temu, który Go sprzedał. (...) Jezus postawiony został na czele ludzkości, aby swym przykładem nauczał ludzi, na czym polega służenie innym, toteż całe Jego istnienie podporządkowane było temu prawu. Służył wszystkim i dbał o wszystkich, żyjąc stosownie do prawa Bożego i dając przykład posłuszeństwa. — Życie Jezusa 467.CBL 106.4