Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Cudowna Boża łaska - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Dług, 16 listopad

    “Odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Mateusza 6,12.CBL 328.1

    Prośba o wielkie błogosławieństwo jest obwarowana warunkami. My powinniśmy te warunki znać. Prosimy o Boże miłosierdzie dla nas na miarę miłosierdzia, jakie okazujemy innym. Chrystus oświadczył, że jest to zasada, jaką Pan kieruje się postępując z nami: “Jeśli odpuścicie ludziom ich przewinienia, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski. A jeśli nie odpuścicie ludziom, i Ojciec wasz nie odpuści wam przewinień waszych”. Mateusza 6,14-15. Wspaniała zasada! Jednakże w jak niewielkim stopniu rozumiana i przestrzegana. Jednym z najpowszechniej występujących grzechów, a jednocześnie jednym z najbardziej fatalnych w skutkach, jest brak przebaczenia. Jakże wielu ludzi pielęgnuje wrogość czy pragnienie zemsty, kiedy klękają przed Bogiem i proszą Go o przebaczenie. Oczywiście ludzie ci nie mają właściwego pojęcia, co znaczy taka modlitwa, gdyż w przeciwnym razie nie ośmieliliby się modlić w ten sposób. W każdej godzinie naszego życia jesteśmy zależni od przebaczającego Bożego miłosierdzia. Jakże więc możemy chować gorycz i złośliwość wobec innych grzeszników. — Testimonies for the Church V, 170 [Świadectwa dla zboru V, 170].CBL 328.2

    Fakt, iż jesteśmy w tak wielkim stopniu zobowiązani Chrystusowi, nakłada na nas świętą powinność wobec tych, za których On oddał życie, by ich odkupić. Mamy okazywać wobec nich takie samo współczucie i niesamolubną miłość, jakie Chrystus okazuje wobec nas. — Testimonies for the Church V, 170 [Świadectwa dla zboru V, 170].CBL 328.3

    Kto nie jest gotów do odpuszczenia, ten sam zamyka sobie źródło, z którego jedynie może otrzymać miłosierdzie. Nie powinniśmy nigdy myśleć, że mamy prawo nie odpuścić innym, gdy nie przyznają się do wyrządzonej nam krzywdy. Powinni wprawdzie upokorzyć się przez skruchę i wyznanie, ale i my powinniśmy mieć litość nad tymi, którzy zgrzeszyli przeciwko nam, bez względu na to, czy wyznali swe przestępstwo, czy nie. Nawet, gdyby nas bardzo obrazili, nie powinniśmy pielęgnować w sobie żadnego uczucia żalu lub litości nad sobą, ale wszystkim, którzy przeciwko nam grzeszą, odpuścić im tak, jak byśmy chcieli, aby nam Bóg odpuścił winy, popełnione względem Niego. (...)CBL 328.4

    Zbliżając się do Boga otrzymujemy od Niego odpuszczenie grzechów, ale tylko wtedy, gdy sami jesteśmy chętni do przebaczenia innym. — Nauki z Góry Błogosławienia 107.CBL 328.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents