Elizeusz — 13 wrzesień

“Gdy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: Proś, co mam dla ciebie uczynić, zanim zostanę wzięty od ciebie. Elizeusz zaś odpowiedział: Proszę, niech mi przypadną w udziale dwie trzecie twojego ducha”. 2 Królewska 2,9.WM 265.1

Doświadczenie Elizeusza może być dla nas cenną nauką. Elizeusz został wybrany przez Pana jako pomocnik Eliasza, a w próbach i doświadczeniach dowiódł, iż jest wierny swemu powołaniu. Był gotowy czynić wolę Pana. Nie unikał pokornej służby, był wierny zarówno w wielkich, jak i błahych sprawach. Zawsze był gotów służyć, na każdym stanowisku, jakie mu Pan wyznaczył, jakkolwiek mogło to być przeciwne wrodzonym, ludzkim skłonnościom. Przy każdej okazji uczył się pokory i służby (...)WM 265.2

“Gdy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: Proś, co mam dla ciebie uczynić, zanim zostanę wzięty od ciebie. Elizeusz zaś odpowiedział: Proszę, niech mi przypadną w udziale dwie trzecie twojego ducha”. Nie prosił o ziemskie zaszczyty i miejsce wśród wielkich tego świata. Pragnął tylko mieć w sobie Ducha, którego miał prorok przygotowujący się do przemienienia. Wiedział, że nic prócz tego Ducha, który spoczywał na Eliaszu, nie może go przygotować do przejęcia obowiązków starszego proroka, bowiem Eliasz miał doświadczenie i mądrość właściwą swemu wiekowi, której nie można udzielić młodemu człowiekowi. (...)WM 265.3

Kiedy Pan w swej opatrzności uznaje za słuszne wycofać ze swego dzieła tych, których obdarzył mądrością, wówczas pomaga ich następcom i wzmacnia ich, jeśli tylko oczekują pomocy od Niego i chcą iść Jego drogą. Mogą oni nawet przewyższyć mądrością swych poprzedników, gdyż mogą korzystać z ich doświadczeń i uczyć się na ich błędach.WM 265.4

Pan otacza szczególną troską swój Kościół. Ci, którzy szukają mądrości u Niego, staną się światłem świata, jaśniejącym coraz bardziej, aż do dnia doskonałego. — Manuscript 114, 1901.WM 265.5