Wierząc w Jego prowadzenie — 15 kwiecień

“Aby wiara wasza nie opierała się na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej. My tedy głosimy mądrość wśród doskonałych, lecz nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy giną; ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej”. 1 Koryntian 2,5-7.WM 114.1

Jesteście przyjęci w Umiłowanym. Goreję pragnieniem, byście rozwijali się, dążąc do osiągnięcia doskonałości chrześcijańskiego charakteru, nie we własnej mocy, ale w mocy, cnotach i sprawiedliwości Chrystusa. Zesłanie Ducha Świętego jest największym darem, jaki Bóg mógł dać człowiekowi. Ten nieoceniony dar jest dostępny dla wszystkich. Duch Święty, jako dar zesłany z nieba, pojawił się w chwili, gdy jednorodzony Syn Boży zasiadł na tronie swego królestwa jako pośrednik przymierza. Obdarowując nas obecnością innego Pocieszyciela, Pan, Bóg niebios, pokazał nam, że uznaje pojednanie, którego dokonał między sobą i ludzkością, za w pełni skuteczne i doskonałe. Apostoł pisał: “Jej [nadziei] to trzymamy się jako kotwicy duszy, pewnej i mocnej, sięgającej aż poza zasłonę, gdzie jako poprzednik wszedł za nas Jezus, stawszy się arcykapłanem według porządku Melchisedeka na wieki”. Hebrajczyków 6,19-20.WM 114.2

Czyż Bóg nie powiedział, że da Ducha Świętego tym, którzy Go o to proszą? Czyż ten Duch nie jest prawdziwym przewodnikiem? Niektórzy obawiają się polegać na słowie Pana, jakby było w tym coś z zarozumialstwa. Modlą się do Boga, by ich uczył, a jednak boją się polegać na Jego obietnicy i wierzyć, że są wyuczeni przez Niego. Dopóki przychodzimy do naszego niebiańskiego Ojca z pokorą i w duchu gotowości uczenia się, dlaczego mielibyśmy wątpić, że Bóg spełni swą obietnicę? Ani przez chwilę nie wolno wam wątpić w Niego i znieważać Go w ten sposób.WM 114.3

Jeśli staracie się poznać wolę Bożą, to waszą rolą we współpracy z Bogiem jest wierzyć, że On będzie was prowadził i błogosławił w czynieniu Jego woli. Możemy nie dowierzać samym sobie, czy właściwie rozumiemy Jego nauki, ale i tę sprawę powinniśmy Mu powierzyć w modlitwie, ufając, że Duch Święty poprowadzi nas ku właściwemu zrozumieniu Jego planów i działania Jego opatrzności. — Manuscript Releases VI, 223.224.WM 114.4