B — Osobiste zastosowanie do poszczególnych chrześcijan

Wczesny deszcz prowadzi do nawrócenia; późny deszcz pozwala rozwinąć chrześcijański charakter

Na żadnym etapie naszego doświadczenia nie możemy obyć się bez tego, co pozwoliło nam to doświadczenie rozpocząć. Błogosławieństwa przyjęte w postaci wczesnego deszczu są nam potrzebne aż do końca... Gdy będziemy prosić Boga o Ducha Świętego staniemy się pokorni, uniżeni, świadomi zależności od Boga i potrzeby późnego deszczu, który ma nas doprowadzić do doskonałości. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 507.509 (1897).WCK 127.1

Duch Święty chce być obecny w duszy. Jeśli jest zapraszany jako czcigodny gość, ci, którzy Go przyjmują, zostaną uczynieni doskonałymi w Chrystusie. Dobre dzieło, które zostało rozpoczęte, będzie dokończone; święte myśli, niebiańskie uczucia i chrześcijańskie postępowanie zajmie miejsce nieczystych myśli, deprawujących ciągot i buntowniczego zachowania. — Counsels on Health 561 (1896).WCK 127.2

Możemy mieć w pewnym stopniu Ducha Bożego, ale naszym obowiązkiem jest, przez modlitwę i wiarę dążyć do tego, by mieć Go coraz więcej. Nasze wysiłki w tym kierunku nigdy nie powinny ustawać. Jeśli nie czynimy postępów, jeśli nie trwamy w gotowości przyjęcia zarówno wczesnego, jak i późnego deszczu, zatracimy nasze dusze i będziemy musieli wytłumaczyć się z naszego zaniedbania...WCK 127.3

Zjazdy, organizowane przez Kościół, takie jak spotkania namiotowe, zebrania grup domowych i wszelkie inne okazje, gdzie wykonywana jest osobista praca dla zbawienia dusz, są daną przez Boga możliwością zesłania wczesnego i późnego deszczu. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 508 (1897).WCK 127.4

Gdy zostanie przygotowana droga dla Ducha Bożego, błogosławieństwo zostanie zesłane. Szatan nie może powstrzymać deszczu błogosławieństw spływających na lud Boży, tak jak nie może zamknąć okien niebieskich, by deszcz nie padał na ziemię. — Selected Messages I, 124 (1887).WCK 127.5

Powinniśmy modlić się gorliwie o zesłanie Ducha Świętego

Powinniśmy tak gorliwie modlić się o zesłanie Ducha Świętego, jak się modlili uczniowie w dniu Pięćdziesiątnicy. Jeśli oni potrzebowali Go w tamtym czasie, tym bardziej my potrzebujemy Go teraz. — Testimonies for the Church V, 158 (1882).WCK 127.6

Zstąpienia Ducha Świętego na zbór oczekuje się tak, jak gdyby miało to nastąpić w przyszłości. Przywilejem Kościoła jest jednak doświadczyć tego właśnie teraz. Szukajcie tego, módlcie się o to, wierzcie temu. Musimy tego dostąpić, a niebiosa czekają, aby nas Nim obdarzyć. — Ewangelizacja 455.456 (1895).WCK 128.1

Miara Ducha Świętego, jaką otrzymamy, będzie proporcjonalna do naszego pragnienia, wiary i użytku, jaki czynimy ze światła oraz poznania, które zostały nam dane. — The Review and Herald, 5 maj 1896.WCK 128.2

Za mało obarczamy Pana naszymi prośbami i błagamy Go o dar Ducha Świętego. Pan chce, byśmy zanosili do Niego prośby w tej sprawie. Chce, byśmy zanosili nasze błagania przed Jego tron. — Fundamentals of Christian Education 537 (1909).WCK 128.3

Musimy ukorzyć nasze serca w prawdziwej pokucie

Ożywienie wśród nas prawdziwej pobożności jest największą i najpilniejszą ze wszystkich naszych potrzeb. Dążenie do tego powinno być naszym pierwszoplanowym zadaniem. Potrzebny jest gorliwy wysiłek, by osiągnąć błogosławieństwo Pana, nie dlatego, że Bóg nie chce udzielić nam swoich błogosławieństw, ale dlatego, że nie jesteśmy na to przygotowani. Nasz niebiański Ojciec chętniej daje Ducha Świętego tym, którzy Go proszą, niż ziemscy rodzice dają dobre dary swoim dzieciom. Jednak naszym zadaniem jest spełnienie, poprzez wyznanie, ukorzenie się, pokutę i gorliwą modlitwę, warunków, od których Bóg uzależnił zesłanie obiecanych błogosławieństw. Ożywienia należy się spodziewać jedynie w odpowiedzi na modlitwę. — Selected Messages I, 121 (1887).WCK 128.4

Mówię wam, że wśród nas musi nastąpić głębokie ożywienie. Musimy mieć nawróconych kaznodziejów. Muszą nastąpić wyznanie, pokuta i nawrócenie. Wielu z tych, którzy głoszą Słowo Boże, potrzebuje przekształcającej łaski Chrystusa w sercu. Nie powinni pozwolić, by cokolwiek przeszkodziło im w wykonaniu tego dzieła, zanim będzie na zawsze za późno. — Letter 51, 1886.WCK 128.5

Ożywieniu musi towarzyszyć reformacja

Pod kierunkiem Ducha Świętego muszą mieć miejsce ożywienie i reformacja. Są to dwie różne rzeczy. Ożywienie oznacza odnowienie duchowego życia, obudzenie umysłu i serca, zmartwychwstanie z duchowej śmierci. Reformacja to reorganizacja, zmiana idei i teorii, nawyków i praktyk. Reformacja nie wyda dobrych owoców sprawiedliwości, jeśli nie jest połączona z duchowym ożywieniem. Ożywienie i reformacja mają wykonać wyznaczoną im pracę, a w tym procesie muszą być ściśle ze sobą połączone. — The Review and Herald, 25 luty 1902.WCK 128.6

Musimy odrzucić wszelkie spory i niezgodę

Gdy pracownicy Boży będą mieć Chrystusa w swych sercach, gdy wszelkie samolubstwo zostanie uśmiercone, gdy nie będzie żadnej rywalizacji, żadnego dążenia do wywyższenia siebie, gdy zapanuje jedność, gdy każdy podda się uświęceniu, aby wzajemna miłość mogła być widziana i odczuwana, wówczas na pewno spłyną na nas strumienie łaski Ducha Świętego, tak jak pewne jest to, co Bóg obiecał. Jeśli jednak krytykuje się pracę innych, a pracownicy dążą do wywyższenia siebie, dowodzą, że ich działanie nie ma pieczęci, którą powinno posiadać. Bóg nie może ich błogosławić. — Selected Messages I, 175 (1896).WCK 129.1

Jeśli w wielkim dniu Pana mamy stać przy Chrystusie jako naszej ucieczce, naszej twierdzy, musimy odrzucić wszelką wrogość, wszelkie dążenie do wywyższenia. Musimy zupełnie zniszczyć korzenie tych złych rzeczy, aby nigdy już nie wzrastały w naszym życiu. Musimy całkowicie stanąć po stronie Pana. — This Day With God 258 (1903).WCK 129.2

Niech chrześcijanie odrzucą wszelką niezgodę i oddadzą się Bogu, by działać dla zbawienia zgubionych. Niech proszą z wiarą o obiecane błogosławieństwo, a ono przyjdzie. — Testimonies for the Church VIII, 21 (1904).WCK 129.3

Miłujcie się wzajemnie

Chrześcijaństwo polega na darzeniu się wzajemną, szczerą sympatią... Chrystus powinien otrzymać największą miłość istot, które stworzył. Wymaga także, aby człowiek miał w świętym poszanowaniu swoich bliźnich. Każda zbawiona dusza otrzyma zbawienie dzięki miłości, której źródłem jest Bóg. Prawdziwe nawrócenie polega na przejściu od samolubstwa do uświęconej miłości do Boga i do bliźnich. — Selected Messages I, 114.115 (1901).WCK 129.4

Cechy, które Bóg najwyżej ceni, to miłość i czystość. Powinny być one pielęgnowane przez każdego chrześcijanina. — Testimonies for the Church V, 85 (1882).WCK 129.5

Najsilniejszym argumentem na rzecz Ewangelii jest miłowany i zdolny do miłości chrześcijanin. — Ministry of Healing 470 (1905).WCK 130.1

Konieczne jest całkowite poddanie się

Bóg przyjmie jedynie całkowite poddanie się. Połowicznie zaangażowani, grzeszni chrześcijanie nigdy nie wejdą do nieba. Nie znaleźliby tam szczęścia, gdyż nie wiedzą nic o wielkich, świętych zasadach, którymi kierują się członkowie królewskiej rodziny. Prawdziwy chrześcijanin stale ma okna duszy otwarte w kierunku nieba. Żyje w społeczności z Chrystusem. Jego wola jest podporządkowana woli Chrystusa. Jego największym pragnieniem jest upodabniać się coraz bardziej do Chrystusa. — The Review and Herald, 16 maj 1907.WCK 130.2

Nie w naszej mocy leży posługiwanie się Duchem Świętym, bo to On jest powołany, aby z nas uczynić swoim narzędziem. Przez Ducha Świętego Bóg włącza ludzi do Swej pracy, “albowiem Bóg jest, który sprawuje w nas chęci i skuteczne wykonanie według upodobania Swego”. Filipian 2,13. Jednakże na świecie żyje wielu ludzi, którzy nie chcą podporządkować się tym nakazom, ponieważ sami chcą kierować własnymi losami. Dzieje się tak dlatego, że nie otrzymali daru z nieba. Duch Święty zsyłany bywa tylko na tych, którzy w pokorze wypatrują Boga, w nadziei na pozyskanie Jego wskazań i łaski. — Życie Jezusa 533 (1898).WCK 130.3

Przygotowanie drogi dla późnego deszczu

Widziałam, że nikt nie mógł mieć udziału w “ochłodzie”, jeżeli nie osiągnął zwycięstwa nad wszelkimi wadami, nad dumą, samolubstwem, miłością do świata i nad każdym złym słowem lub czynem. Powinniśmy coraz bardziej zbliżać się do Pana i gorliwie dążyć do przygotowania się, które jest konieczne, by się ostać w bitwie w dniu Pana. — Early Writings 71 (1851).WCK 130.4

Do nas należy usunięcie wad naszych charakterów, oczyszczenie świątyni duszy z wszelkiego skalania. Wówczas późny deszcz spadnie na nas, jak wczesny deszcz spadł na uczniów w dniu Pięćdziesiątnicy. — Testimonies for the Church V, 214 (1882).WCK 130.5

Szatan niczego tak się nie boi, jak tego, że lud Boży oczyści drogę, usuwając wszelkie przeciwności, aby Pan mógł wylać swego Ducha na słabnący Kościół... Wszelkie pokusy, wszelkie przeciwne wpływy, jawne czy ukryte, mogą zostać skutecznie odparte, “nie dzięki mocy ani dzięki sile się to stanie — mówi Pan — ale dzięki mojemu Duchowi”. Zachariasza 4,6. — Selected Messages I, 124 (1887).WCK 130.6

Późny deszcz spadnie i błogosławieństwo Boże wypełni każdą duszę, która oczyściła się z wszelkiego skalania. Dzisiaj naszym zadaniem jest poddać duszę Chrystusowi, byśmy byli gotowi w dniu ochłody od oblicza Pana — gotowi na chrzest Ducha Świętego. — Selected Messages I, 191 (1892).WCK 131.1

Stańcie się aktywnymi pracownikami w służbie Chrystusa

Gdy zbory staną się żywymi, działającymi zborami, Duch Święty zostanie zesłany w odpowiedzi na szczere prośby... Wówczas okna nieba zostaną otwarte dla strumieni późnego deszczu. — The Review and Herald, 25 luty 1890.WCK 131.2

Wielkie wylanie Ducha Bożego, który oświeci całą ziemię swoją chwałą, nie nastąpi, dopóki nie będziemy mieli oświeconego ludu, który z doświadczenia zna, co to znaczy współpracować z Bogiem. Gdy nastąpi całkowite, zupełne poświęcenie się w służbie Chrystusa, Bóg to doceni, wylewając swego Ducha bez miary; ale nie stanie się to dopóty, dopóki większa część członków Kościoła nie zacznie współpracować z Bogiem. — Christian Service 253 (1896).WCK 131.3

Gdy hańba lenistwa i zgnuśniałości zostanie zdjęta z Kościoła, Duch Pana łaskawie objawi swoją obecność. Będzie widoczna moc Boża. Kościół zobaczy opatrznościowe działanie Pana Zastępów. — Testimonies for the Church IX, 46 (1909).WCK 131.4

“Zachowajcie naczynia czyste i właściwą stroną zwrócone do góry”

Nie powinniśmy martwić się o późny deszcz. Wszystko, co mamy czynić, to zachować naczynia czyste i właściwą stroną zwrócone do góry, przygotowane na przyjęcie niebiańskiego deszczu, oraz modlić się: “Niech spadnie późny deszcz do mojego naczynia. Niech światłość wspaniałego anioła, który połączy się z trzecim aniołem, rozbłyśnie nade mną; pozwól mi mieć udział w tym dziele; zwiastować poselstwo; być współpracownikiem Chrystusa”. Jeśli tak szukacie Boga, to zapewniam was, że On w swej łasce zachowa was w pełnej gotowości. — The Upward Look 283 (1891).WCK 131.5

Odpowiedź może przyjść z nagłym poruszeniem i wszechogarniającą mocą albo może być opóźniana przez wiele dni i tygodni, gdy nasza wiara poddana zostanie próbie. Bóg jednak wie, jak i kiedy odpowiedzieć na naszą modlitwę. Naszym zadaniem jest trwać w łączności z boskim źródłem. Bóg jest odpowiedzialny za swoją część dzieła. Wierny jest ten, który dal obietnicę. Bardzo ważną dla nas sprawą jest jedność serca i umysłu, odrzucenie wszelkiej wrogości i zazdrości oraz pokorne czuwanie i oczekiwanie. Jezus, nasz Reprezentant i nasza Głowa, jest gotów uczynić dla nas to, co uczynił dla modlących się i czuwających uczniów w dniu Pięćdziesiątnicy. — The Spirit of Prophecy III, 272 (1878).WCK 131.6

Nie wiem nic na temat czasu wylania Ducha Świętego — kiedy potężny anioł zstąpi z nieba i połączy się z trzecim aniołem w ostatnim etapie dzieła w tym świecie. Moje poselstwo jest takie, że nasze jedyne bezpieczeństwo leży w ciągłej gotowości na niebiańską ochłodę, zachowywaniu naszych lamp przygotowanych i płonących. — Selected Messages I, 192 (1892).WCK 132.1

Nie wszyscy przyjmą późny deszcz

Pokazano mi, że jeśli lud Boży nie uczyni ze swej strony żadnego wysiłku, ale czekać będzie na ochłodę, by pozbyć się swoich wad i naprawić błędy, jeśli będzie na tym polegać, w nadziei, że w tym czasie oczyszczone zostanie jego skalanie ciała i ducha, by mógł przyłączyć się do głośnego wołania trzeciego anioła, to zostanie znaleziony lekkim. — Testimonies for the Church I, 619 (1867).WCK 132.2

Czy możemy mieć nadzieję, że ujrzymy cały Kościół ożywiony? Coś takiego nigdy nie nastąpi. W Kościele są tacy ludzie, którzy nigdy się nie nawrócili i nie przyłączą się do gorliwej, powszechnej modlitwy. To my musimy osobiście przyłączyć się do dzieła. Musimy więcej się modlić, a mniej mówić. — Selected Messages I, 122 (1887).WCK 132.3

Możemy być pewni, że gdy Duch Święty zostanie wylany, ci, którzy nie przyjmą i nie skorzystają z wczesnego deszczu, nie dostrzegą też i nie pojmą znaczenia późnego deszczu. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 399 (1896).WCK 132.4

Jedynie ci, którzy żyją zgodnie z otrzymanym światłem, otrzymają więcej światła. Jeśli nie czynimy codziennie postępów w wyżywaniu chrześcijańskich cnót, nie rozpoznamy objawienia Ducha Świętego w późnym deszczu. Będzie on padał na serca wokół nas, ale my nie dostrzeżemy go, ani nie przyjmiemy. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 507 (1897).WCK 132.5

Ci, którzy nie podejmują zdecydowanych wysiłków, ale po prostu czekają na Ducha Świętego, by popchnął ich do działania, zginą w ciemnościach. Nie wolno wam siedzieć i nic nie robić w dziele Bożym. — Christian Service 228 (1903).WCK 132.6