Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 1 — Ostatni kryzys na ziemi

    Powszechne zainteresowanie przyszłością

    Czasy, w których żyjemy, interesują wszystkich. Władcy i mężowie stanu, ludzie zajmujący odpowiedzialne stanowiska, ludzie myślący, pochodzący ze wszystkich klas społecznych, powinni zwrócić baczną uwagę na rozgrywające się wokół nas wydarzenia. Wszyscy powinni obserwować stosunki, jakie zachodzą między narodami we współczesnym świecie. Dostrzegą wówczas nasilanie się dążeń do zawładnięcia każdym skrawkiem ziemi i uświadomią sobie, że coś wielkiego i decydującego musi niebawem nastąpić, że świat stanął u progu olbrzymiego kryzysu. — Prorocy i królowie 296.297 (ok. 1914).WCK 9.1

    Nieszczęścia na lądzie i morzu, niepokoje społeczne i wieści o wojnach rozbrzmiewają złowieszczym echem. Zapowiadają zbliżające się wydarzenia znacznie większej wagi. Czynniki zła łączą swe siły i się konsolidują. Nabierają mocy, przygotowując się do ostatniego wielkiego kryzysu. Wielkie zmiany zajdą wkrótce w naszym świecie, a ostatnie wydarzenia będą następowały niesłychanie szybko. — Testimonies for the Church IX, 11 (1909).WCK 9.2

    Czas ucisku wkrótce nadejdzie

    Czas ucisku, który będzie narastał aż do końca, jest już bardzo bliski. Nie mamy czasu do stracenia. Świat jest wstrząsany wojnami. Proroctwa jedenastego rozdziału Księgi Daniela niemal całkowicie się wypełniły. — The Review and Herald, 24 listopad 1904.WCK 9.3

    Czas ucisku — ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istnieją narody [Daniela 12,1] — jest tuż przed nami, a my jesteśmy jak śpiące panny.WCK 9.4

    Musimy się obudzić i prosić Pana Jezusa, by wziął nas w swe ramiona i przeniósł przez czas próby, jaki nas czeka. — Manuscript Releases III, 305 (1906).WCK 10.1

    Świat staje się coraz bardziej pełny bezprawia. Wkrótce wielki ucisk zapanuje wśród narodów — ucisk, który nie ustanie aż Jezus przyjdzie. — The Review and Herald, 11 luty 1904.WCK 10.2

    Stoimy już na progu czasu ucisku, a problemy, które trudno sobie wyobrazić, są przed nami. — Testimonies for the Church IX, 43 (1909).WCK 10.3

    Stoimy na przedprożu kryzysu wieków. Jedne po drugich przyjdą sądy i wyroki Boże: ogień, powódź, trzęsienie ziemi, wojna i przelew krwi. Nie powinniśmy być zaskoczeni nadejściem tego czasu, zpowiedzianego przez wypadki wielkie i decydujące, ponieważ anioł miłosierdzia nie może dłużej już ochraniać tych, co nie żałują swego postępowania. — Prorocy i królowie 155 (ok. 1914).WCK 10.4

    Czas burzy jest przed nami, ale nie wypowiadajmy ani słowa niewiary czy zniechęcenia. — Christian Service 136 (1905).WCK 10.5

    Bóg zawsze ostrzegał przed nadchodzącym sądem

    Bóg stale uprzedzał ludzi o zbliżającym się sądzie, i dlatego ci, którzy uwierzyli w Jego ostrzeżenia, postępowali stosownie do zasad swej wiary i byli posłuszni przykazaniom, unikną osądu oczekującego nieposłusznych i niewierzących.WCK 10.6

    Bóg przemówił kiedyś do Noego. Do niego wypowiedziane były następujące słowa: “Wnijdź ty i wszystek dom twój do korabia, bom cię widział sprawiedliwym przed obliczem moim”. Noe usłuchał, i dzięki temu został uratowany. Lot, który również usłuchał ostrzeżenia, powiedział do najbliższych: “Wstańcie, wynijdźcie z miejsca tego, bo zniszczy Pan to miasto”. 1 Mojżeszowa 7,1; 19,14. Lot oddał się pod opiekę zwiastuna nieba i dzięki temu również został uratowany. Ostrzeżenie uczniów o zbliżającej się zagładzie Jeruzalemu posiadało ten sam charakter. Ci, którzy oczekiwali znaku zbliżającej się zagłady i poszli za jego wskazaniem, uniknęli klęski. W dzisiejszych czasach również zostaliśmy uprzedzeni o powtórnym przyjściu Chrystusa oraz zagładzie, która ma spaść na świat. I tylko ci, którzy tego ostrzeżenia usłuchali, dostąpią zbawienia. — Życie Jezusa 499 (1898).WCK 10.7

    Bóg powiedział nam, czego mamy oczekiwać w naszych czasach

    Przed ukrzyżowaniem Zbawiciel powiedział do swoich uczniów, że będzie zabity, lecz wstanie z grobu; aniołowie byli gotowi, by wpisać te słowa w umysły i serca ludzi. Jednak uczniowie oczekiwali doczesnego uwolnienia z rzymskiego jarzma i nie mogli znieść myśli, że Jezus, będący przedmiotem ich wszystkich nadziei, miałby umrzeć haniebną śmiercią. Słowa, które mieli pamiętać, zostały przez nich zapomniane, czas próby zastał ich nie przygotowańymi. Śmierć Chrystusa zniszczyła ich nadzieje, jak gdyby Jezus nigdy nie przepowiedział Swej męki na krzyżu.WCK 11.1

    W proroctwach przyszłość jest tak samo wyraźnie przedstawiona, jak została ukazana uczniom w słowach Jezusa. Zdarzenia związane z końcem czasu łaski i dziełem przygotowania się na okres próby zostały jasno przedstawione; pomimo tego tysiące ludzi nie rozumieją tych prawd, tak jakby nigdy nie zostały im objawione. — Wielki bój 481.482 (1911).WCK 11.2

    Proroctwa na czasy ostateczne wymagają naszego zainteresowania

    Wówczas ujrzałam trzeciego anioła [Objawienie 14,9-11]. Anioł towarzyszący mi powiedział: “Straszne jest jego dzieło. Straszna jest jego misja. To jest anioł, który ma oddzielić pszenicę od plew i zapieczętować albo związać pszenicę, by przygotować ją na zabranie do niebiańskiego spichlerza. Te sprawy powinny zajmować całkowicie umysł, pochłaniać całą uwagę”. — Early Writings 118 (1854).WCK 11.3

    Będziemy musieli stanąć przed władzami, by dać sprawę z naszej lojalności wobec prawa Bożego i podać uzasadanienie naszej wiary. Młodzież powinna więc rozumieć te sprawy.WCK 11.4

    Młodzi ludzie powinni wiedzieć, co ma się wydarzyć przed zakończeniem historii świata. Sprawy te dotyczą naszej wiecznej pomyślności, więc nauczyciele i uczniowie powinni okazać im więcej zainteresowania. — Testimonies for the Church VI, 128.129 (1900).WCK 11.5

    Powinniśmy studiować wielkie drogowskazy wskazujące na czasy, w których żyjemy. — Manuscript Releases IV, 163 (1895).WCK 11.6

    Ci, co oddają się pod panowanie Boga, aby On ich prowadził i kierował nimi, uchwycą ciąg wydarzeń, które On przewidział. — Testimonies for the Church VII, 14 (1902).WCK 11.7

    W historii powinniśmy dostrzegać wypełnienie proroctwa, studiować działanie Opatrzności w wielkich ruchach reformacyjnych i rozumieć postęp wydarzeń prowadzących narody ku ostatniemu konfliktowi wielkiego boju. — Testimonies for the Church VIII, 307 (1904).WCK 12.1

    Studiujcie zwłaszcza Księgę Daniela i Księgę Objawienia

    Potrzeba znacznie pilniejszego studiowania Słowa Bożego; zwłaszcza Księga Daniela i Księga Objawienia zasługują na największą uwagę... Światło, które Daniel otrzymał od Boga, zostało dane szczególnie na czasy ostateczne. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 112.113 (1896).WCK 12.2

    Czytajmy i studiujmy dwunasty rozdział Księgi Daniela. Jest on ostrzeżeniem, które wszyscy musimy zrozumieć przed czasem końca. — Manuscript Releases XV, 228 (1903).WCK 12.3

    Ponieważ zbliżamy się do końca historii tego świata, powinniśmy gorliwie studiować prawdy mówiące o ostatnich dniach. Ostatnia księga Nowego Testamentu zawiera prawdy, zrozumienie których jest nam ogromnie potrzebne. — Przypowieści Chrystusa 72 (1900).WCK 12.4

    Nie wypełnione przepowiednie Księgi Objawienia wkrótce się wypełnią. Proroctwo to powinno być teraz gorliwie studiowane przez lud Boży i musi zostać wyraźnie zrozumiane. Nie ukrywa ono prawdy; wyraźnie przestrzega, mówiąc nam, co stanie się w przyszłości. — Notebook Leaflets I, 96 (1903).WCK 12.5

    Poważne ostrzeżenia podane w odpowiednim porządku w Księdze Objawienia, mają zajmować pierwsze miejsce w umysłach ludu Bożego. — Testimonies for the Church VIII, 30 (1904).WCK 12.6

    Zagadnienie to należy przedstawić ludziom

    Wielu jest ludzi nie rozumiejących znaczenia proroctw, które odnoszą się do naszych dni. Tych ludzi musimy oświecić. Jest to obowiązkiem zarówno stróżów, jak i pospolitego ludu, aby trąbie nadali wyraźny głos. — Ewangelizacja 132 (1875).WCK 12.7

    Niech stróże podniosą swój głos i przekażą poselstwo, które jest teraźniejszą prawdą na nasz czas. Pokażmy ludziom, w jakim punkcie proroczej historii się znajdujemy. — Testimonies for the Church V, 716 (1889).WCK 12.8

    Oto dzień, który Bóg wyznaczył jako koniec historii tego świata: “I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec”. Proroctwo szybko się wypełnia. Więcej, znacznie więcej, należy mówić o tych tak ważnych sprawach. Bliski jest dzień, w którym przeznaczenie wszystkich dusz zostanie na zawsze ustalone...WCK 13.1

    Należy dołożyć wszelkich starań, by przedstawić to zagadnienie ludziom. Nie tylko przed ludźmi ze świata, ale i przed naszymi zborami należy przedstawić poważny fakt, że dzień Pański przyjdzie nagle, niespodziewanie. Straszliwe ostrzeżenia proroctwa skierowane są do każdej duszy. Niech nikt nie czuje się wolny od niebezpieczeństwa i zaskoczenia. Niech żadna interpretacja proroctwa nie pozbawi was przekonania, że obecne wydarzenia świadczą, iż dzień ten jest bliski. — Fundamentals of Christian Education 335.336 (1895).WCK 13.2

    Zachowajcie przyszłe wydarzenia we właściwej perspektywie

    Nie jesteśmy teraz w stanie opisać dokładnie scen, które będą miały miejsce w przyszłości, ale wiemy, że teraz jest czas, w którym powinniśmy czuwać na modlitwie, gdyż wielki dzień Pana jest bliski. — Selected Messages II, 35 (1901).WCK 13.3

    Znamię bestii jest tym, czym zostało nazwane. Nie wszystko w tej sprawie jest wyjaśnione i nie będzie zrozumiane, dopóki zwój nie zostanie rozwinięty. — Testimonies for the Church VI, 17 (1900).WCK 13.4

    Wielu odwracać będzie wzrok od obecnych obowiązków, obecnych sposobności i błogosławieństw, i powodować będzie problemy, przypisując je przyszłemu czasowi ucisku, ale znoszenie takiego sprowokowanego ucisku nie przysporzy nam żadnych łask. — Selected Messages III, 383.384 (1894).WCK 13.5

    Czas ucisku nadchodzi na lud Boży, ale nie powinniśmy ciągle o tym przypominać ludziom i pobudzać ich do tego, by czuli się, jakby ten czas już nastał. Musi nastąpić przesiew wśród ludu Bożego, ale nie przesiew jest prawdą na nasz czas, która ma być zaniesiona do zborów. — Selected Messages I, 180 (1890).WCK 13.6

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents