Rozdział 17 — Siedem plag ostatecznych i bezbożni (Czas wielkiego ucisku, część 1)
- Od Wydawcy
- Rozdział 1 — Ostatni kryzys na ziemi
- Rozdział 2 — Znaki bliskiego powrotu Chrystusa
- Rozdział 3 — “Kiedy się to stanie?”
- Rozdział 4 — Boży Kościół czasów końca
- Rozdział 5 — Duchowe życie “reszty”
- Rozdział 6 — Styl życia i działalność “reszty”
- Rozdział 7 — Życie na wsi
- Rozdział 8 — Miasta
- Rozdział 9 — Prawa niedzielne
- Rozdział 10 — Krótki czas ucisku
- Rozdział 11 — Zwiedzenia szatana w czasach ostatecznych
- Rozdział 12 — Przesiew
-
- Rozdział 14 — Głośne wołanie
- Rozdział 15 — Pieczęć Boża i piętno bestii
- Rozdział 16 — Koniec czasu próby
- Rozdział 17 — Siedem plag ostatecznych i bezbożni (Czas wielkiego ucisku, część 1)
- Rozdział 18 — Siedem plag ostatecznych i sprawiedliwi (Czas wielkiego ucisku, część 2)
- Rozdział 19 — Powrót Chrystusa
- Rozdział 20 — Dziedzictwo świętych
Search Results
- Results
- Related
- Featured
- Weighted Relevancy
- Content Sequence
- Relevancy
- Earliest First
- Latest First
- Exact Match First, Root Words Second
- Exact word match
- Root word match
- EGW Collections
- All collections
- Lifetime Works (1845-1917)
- Compilations (1918-present)
- Adventist Pioneer Library
- My Bible
- Dictionary
- Reference
- Short
- Long
- Paragraph
No results.
EGW Extras
Directory
Rozdział 17 — Siedem plag ostatecznych i bezbożni (Czas wielkiego ucisku, część 1)
Gniew Boży zostanie wylany
Wkrótce będą miały miejsce poważne wydarzenia. Brzmieć będzie trąba za trąbą; jedno naczynie gniewu po drugim wylewane będzie na mieszkańców ziemi. — Selected Messages III, 426 (1890).WCK 160.1
Anioł miłosierdzia niebawem opuści świat i siedem ostatecznych plag zostanie wylanych... Strzały Bożego gniewu wkrótce zostaną wypuszczone, a gdy On zacznie karać przestępców, nie będzie chwili wytchnienia aż do końca. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 182 (1894).WCK 160.2
Konflikt wśród narodów
Czterej potężni aniołowie powstrzymują moce tej ziemi dopóty, dopóki słudzy Boga nie zostaną zapieczętowani na czołach. Narody świata są gotowe do walki, ale są powstrzymywane i kontrolowane przez aniołów. Gdy te powstrzymujące moce zostaną zabrane, nastanie czas ucisku i nieszczęścia. Śmiertelne narzędzia wojny pójdą w ruch. Okręty wraz z ludźmi będą pogrzebane w wielkiej otchłani. Wszyscy, którzy nie mają ducha prawdy, zjednoczą się pod przewodnictwem szatańskich agentów, ale będą pod kontrolą aż do wielkiej bitwy Armagedon. — S.D.A. Bible Commentary VII, 967 (1900).WCK 160.3
Cały świat zamieni się w ruinę
Aniołowie powstrzymywać będą wiatry tak długo, aż świat zostanie ostrzeżony o Jego bliskim przyjściu; lecz groźne chmury się piętrzą i w każdej chwili huragan może przetoczyć się nad ziemią. Kiedy na rozkaz Boży aniołowie uwolnią powstrzymywane żywioły, wówczas dziać się będą sceny, których żadne pióro nie jest w stanie opisać. — Wychowanie 126 (1903).WCK 161.1
Proroctwo Zbawiciela o zburzeniu Jerozolimy wypełni się jeszcze w inny sposób, a straszliwe spustoszenie miasta było tylko zapowiedzią przyszłych wydarzeń. Patrząc na los wybranego miasta możemy zobaczyć los całego świata, który odrzucił miłosierdzie Boże i podeptał Jego prawo. — Wielki bój 35 (1911).WCK 161.2
Szatan przygotuje dla mieszkańców ziemi czas wielkiego ucisku. Gdy aniołowie Boży nie będą już powstrzymywali okrutnych zapędów ludzkich namiętności, puszczone zostaną cugle wszelkich mocy zła. Cały świat pogrąży się w zniszczeniu straszniejszym od tego, jakie kiedyś nawiedziło Jerozolimę. — Wielki bój 498 (1911).WCK 161.3
Bóg jest miłosierny, ale i sprawiedliwy
Chwałą Boga jest Jego miłosierdzie, cierpliwość, uprzejmość, dobroć i prawda. Ale sprawiedliwość okazana w ukaraniu grzesznika jest tak samo chwałą Pana jak manifestowanie Jego miłosierdzia. — The Review and Herald, 10 marzec 1904.WCK 161.4
Pan, Bóg Izraela, wykona sąd nad bogami tego świata, tak jak dawniej nad bogami Egiptu. Ogniem i powodzią, plagami i trzęsieniami ziemi porazi całą ziemię. Wówczas odkupieni będą wywyższać i uwielbią na ziemi Jego imię. Czyż ci, którzy żyją przy końcu historii tej ziemi, nie powinni nauczyć się Bożych lekcji? — Manuscript Releases X, 240.241 (1899).WCK 161.5
Ten, który jest naszym Pośrednikiem; który słyszy wszystkie modlitwy oraz wyznania i otoczony jest tęczą, symbolem łaski i miłości, wkrótce zakończy swoje dzieło w niebiańskiej świątyni. Łaska i miłosierdzie ustąpią wówczas miejsca sprawiedliwości. Ten, na którego patrzył Jego lud przyjmie teraz to, co należy do Niego — urząd Najwyższego Sędziego. — The Review and Herald, 1 styczeń 1889.WCK 161.6
W całej Biblii Bóg jest przedstawiany jako Istota pełna miłosierdzia i dobroczynności, ale zarazem bezkompromisowej sprawiedliwości. — The Signs of the Times, 24 marzec 1881.WCK 161.7
Pewność Bożych sądów
W naszych czasach Boża miłość jest przedstawiana tak, jak gdyby nie pozwalała Bogu zniszczyć grzesznika. Ludzie rozumują w ten sposób w oparciu o swe własne, niskie standardy prawa i sprawiedliwości. “Mniemałeś, żem tobie podobny”. Psalmów 50,21. Mierzą Boga własną miarą. Według tego, jak sami planują i postąpią w takich czy innych okolicznościach, przypuszczają, że Bóg dostosuje się do tego, co oni zrobią...WCK 162.1
W żadnym królestwie czy państwie nie do tych, którzy łamią prawo, należy osądzanie, jaką karę ponieść mają ci, którzy prawo złamali. Wszystko, co mamy, wszystkie dobrodziejstwa łaski, które są nam dostępne, należą do Boga. To, jak wstrętny jest grzech w oczach Boga, nie może być ocenione, tak jak niebo nie może być zmierzone linijką. Bóg jest Ojcem, ale i moralnym Przywódcą. Jest Prawodawcą. Wydaje i egzekwuje swoje prawo. Prawo zaś, które nie przewiduje kary, nie ma żadnej mocy.WCK 162.2
Ktoś może przypuszczać, że miłujący Ojciec nie zniósłby widoku swoich dzieci ponoszących karę w ogniu, skoro ma moc ich wybawić. Ale Bóg, dla dobra swoich poddanych i dla ich bezpieczeństwa, ukarze przestępców. On nie działa według planów ludzkich. Może wykonać ostateczną sprawiedliwość, której człowiek nie ma prawa wymierzać wobec drugiego człowieka. Noe nie spodobałby się Bogu, gdyby zaczął topić kpiarzy i złośników, którzy tak długo go drażnili, ale Bóg zatopił cały świat. Lot nie miał prawa karać swoich zięciów za to, że go wyśmiali, ale Bóg wymierzył im sprawiedliwość.WCK 162.3
Któż może powiedzieć, że Bóg nie uczyni tego, co powiedział, że uczyni? — Manuscript Releases XII, 207-209 (1876); Manuscript Releases X, 265 (1876).WCK 162.4
Sądy przyjdą, gdy Bóg cofnie swoją ochronę
Pokazano mi, że sądy Boże nie przyjdą na nich bezpośrednio od Pana, ale dosięgną ich w inny sposób: oni sami znajdą się poza zasięgiem Jego ochrony. On ostrzega, poprawia, napomina i wskazuje jedyną, bezpieczną drogę; ale potem, jeśli ci, którzy byli przedmiotem Jego szczególnej troski, będą nadal podążać swoją własną drogą, nie zważając na głos Ducha Bożego, i jeśli po kolejnych ostrzeżeniach nadal wybierać będą drogę, która im się wydaje odpowiednia, wówczas Bóg poleci swym aniołom, by dłużej nie strzegli ich przed podstępnymi atakami szatana.WCK 162.5
To moc szatańska działa na morzu i na lądzie, sprowadzając nieszczęścia i katastrofy, i zabierając życie tysiącom ludzi, którzy padają ofiarą szatana. — Manuscript Releases XIV, 3 (1883).WCK 163.1
Bóg użyje swoich wrogów jako narzędzi kary wobec tych, którzy poszli swoimi zgubnymi drogami i w ten sposób przedstawili prawdę Bożą w mylnym świetle oraz okryli ją niesławą. — The Paulson Collection 136 (1894).WCK 163.2
W końcu Duch Święty, znieważany, odrzucany i lekceważony zostanie zabrany z ziemi. Gdy tylko Duch Święty przestanie działać, okrutne szatańskie działanie objawi się na lądzie i na morzu. — Manuscript 134, 1898.WCK 163.3
Niezbożni przekroczyli granicę łaski; Duch Święty, któremu stale się sprzeciwiali, opuścił ich. Nie chronieni łaską Boga, nie mogą obronić się przed wrogiem. — Wielki bój 498 (1911).WCK 163.4
Czasami święci aniołowie używają niszczącej mocy*Grzesznik sam musi ponieść pełną odpowiedzialność i karę, jaka zostanie mu wymierzona. Ellen White stwierdza: “Bóg nikogo nie niszczy. Grzesznicy niszczą sami siebie przez to, że nie chcą pokutować”. — Testimonies for the Church V, 120. Zobacz także Wielki bój 27-35 (1911).
Boże sądy zostały zwrócone przeciw Jerychu. Była to twierdza, ale Wódz wojska Pana sam zstąpił z nieba, by prowadzić niebiańską armię do ataku na miasto. Aniołowie Boży położyli ręce na potężnych murach i pchnęli je na ziemię. — Testimonies for the Church III, 264 (1873).WCK 163.5
Z woli Boga aniołowie dysponowali wielką mocą i osobistą potęgą. Zdarzyło się przecież, że na rozkaz Chrystusa aniołowie w ciągu jednej tylko nocy uśmiercili sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi w armii asyryjskiej. — Życie Jezusa 553 (1898).WCK 163.6
Ten sam anioł, który przybył z królewskiego dworu, aby uwolnić Piotra, był posłańcem gniewu i sądu dla Heroda. Trącił Piotra w bok, aby go obudzić, gdy spokojnie spał, ale zupełnie inaczej uderzył niegodziwego władcę, poniżając jego dumę i sprowadzając na niego karę Wszechmogącego. Herod zmarł bardzo cierpiąc fizycznie i psychicznie. Otrzymał sprawiedliwą zapłatę Bożą. — Działalność apostołów 94 (1911).WCK 163.7
Jeden anioł zgładził wszystkich pierworodnych Egipcjan, napełniając cały kraj żałobą. Gdy Dawid zgrzeszył przeciwko Bogu, dokonując spisu ludności, jeden anioł spowodował zniszczenie, które było karą za ten grzech. Ta sama niszczycielska moc, jaką na rozkaz Boga używali aniołowie, zostanie wykorzystana przez złych aniołów, gdy Pan na to pozwoli. Już teraz przygotowane są moce, czekające tylko na pozwolenie Boga, aby dokonać wszędzie spustoszenia. — Wielki bój 498 (1911).WCK 163.8
Pierwsze dwie plagi
Gdy Chrystus zakończy swą pośredniczą służbę w niebiańskiej świątyni, zostanie wylany szczery gniew na tych, którzy oddają pokłon zwierzęciu i jego posągowi oraz przyjmują jego znamię [patrz Objawienie 14,9.10]. Plagi, które spadły na Egipt, gdy Bóg uwalniał swych wybranych, były podobne do tych, jakie nawiedzą grzeszny świat przed ostatecznym wybawieniem ludu Bożego. Autor Księgi Objawienia, opisując ten straszny wyrok, stwierdza: “Pojawiły się złośliwe i odrażające wrzody na ludziach, mających znamię zwierzęcia i oddający pokłon jego posągowi”. Morze “przemieniło się w krew jakby z umarłego, i wszelkie stworzenie, żyjące w morzu, zginęło”. Objawienie 16,2.3. — Wielki bój 507 (1911).WCK 164.1
Plagi spadały na mieszkańców ziemi. Niektórzy obwiniali Boga i przeklinali Go. Inni przybiegali do wiernych dzieci Bożych i pytali, jak mogą uniknąć Bożego sądu. Święci jednak nic nie mieli dla nich. Ostatnia łza za grzesznikami została wylana, ostatnia żarliwa modlitwa wypowiedziana, ostatnie brzemię poniesione, ostatnie ostrzeżenie przekazane. — Early Writings 281 (1858).WCK 164.2
Trzecia plaga
Widziałam, że czterej aniołowie powstrzymywali cztery wiatry dopóty, dopóki dzieło Jezusa w świątyni nie zostało wykonane, a potem spadło siedem plag. Te plagi wzbudziły w występnych gniew przeciwko sprawiedliwym; grzesznicy sądzili, że to my ściągnęliśmy na nich sądy Boże i jeżeli zgładzą nas z ziemi, plagi ustaną. Wyszedł dekret, skazujący na śmierć świętych, którzy zaczęli wołać dniem i nocą o wybawienie. — Early Writings 36.37 (1851).WCK 164.3
“Rzeki i źródła wód przemieniły się w krew”. Chociaż wydarzenia te są straszne, to jednak sprawiedliwość Boża jest niezmienna. Anioł Boży oświadcza: “Sprawiedliwy jesteś Ty... żeś taki wyrok wydał. Ponieważ oni wylali krew świętych i proroków, Ty dałeś im do picia także krew; zasłużyli na to”. Objawienie 16,2-6. Skazując wiernych Bogu ludzi na śmierć, ściągnęli na siebie winę za ich krew, jak gdyby sami ich własnoręcznie zabili. — Wielki bój 507.508 (1911).WCK 164.4
Czwarta plaga
Następną plagą będzie słońce, któremu zostanie “dana moc palenia ludzi żarem. I byli ludzie popaleni wielkim żarem”. Objawienie 16,8.9. Prorocy w ten sposób przedstawiają stan ziemi w owym strasznym czasie: “Zniszczone jest pole... zniszczone jest zboże... Wszystkie drzewa polne uschły, u synów ludzkich znikła radość... Ziarna wyschły pod swymi grudami, spichrze są spustoszone... Jakże porykują zwierzęta! Stada bydła się błąkają, gdyż nie ma dla nich pastwisk... Wyschły potoki, a ogień pożarł pastwiska na stepie”. Joela 1,10-12.17-20. “Śpiewaczki świątyni będą zawodzić w owym dniu — mówi Wszechmogący Pan. Będzie mnóstwo trupów, wszędzie porzuconych”. Amosa 8,3.WCK 165.1
Plagi nie ogarną całej ziemi, gdyż wszyscy jej mieszkańcy musieliby zginąć. Będą to straszne wydarzenia, jakich śmiertelnicy jeszcze nie widzieli. — Wielki bój 508 (1911).WCK 165.2
Piąta plaga
Z okrzykami triumfu, bluźnierstwa i szyderstwa tłumy niepobożnych zamierzają rzucić się na swoje ofiary, gdy oto nagle wielka ciemność, gorsza od najciemniejszej nocy, ogarnie całą ziemię. Po chwili tęcza jaśniejąca wspaniałością tronu Bożego przecina niebo i zdaje się ogarniać każdą modlącą się grupę. Rozwścieczeni ludzie zatrzymują się nagle, ich bluźniercze okrzyki zamierają, zapominają o swoim gniewie. Miotani straszliwymi obawami wpatrują się w symbol przymierza Bożego i pragną ukryć się przed jego przemożnym blaskiem...WCK 165.3
Wśród ciemnej nocy Bóg przybywa, by wybawić Swój lud. Na niebie pojawia się słońce w całej swej okazałości. Szybko następują znaki i cuda. Oszołomieni niezbożni ze strachem przypatruj ą się tym scenom, podczas gdy sprawiedliwi z radością spoglądają na znaki swego wybawienia. — Wielki bój 513.514 (1911).WCK 165.4
Boże prawo pojawia się na niebie
Na niebie ukazuje się ręka, trzymająca dwie złożone tablice. Prorok mówi: “Niebiosa zwiastują sprawiedliwość jego, ponieważ sam Bóg jest sędzią”. Psalmów 50,6. Święte prawo, wyraz sprawiedliwości Bożej, ogłoszone wśród grzmotów i błyskawic na górze Synaj, ów drogowskaz w życiu człowieka, ukazane jest teraz jako podstawa sądu. Ręka otwiera tablice, odkrywając dziesięć przykazań, wypisanych ognistymi literami. Poszczególne słowa są tak wyraźne, że każdy może je przeczytać. Budzi się pamięć, ciemność zabobonów i herezji znika z umysłów ludzi i wszyscy mieszkańcy ziemi widzą te dziesięć krótkich, zrozumiałych i prawomocnych sformułowań Boga. — Wielki bój 516 (1911).WCK 166.1
Zgubieni potępiają swoich fałszywych pasterzy
Wyznawcy, którzy widzieli światło i byli przekonani o prawdzie, ale pomimo to powierzyli zbawienie swoich dusz duchownym, dowiedzą się w dniu Bożym, że żaden człowiek nie może zapłacić za ich przestępstwa. Wzniesie się straszny krzyk: “Jestem zgubiony, na wieki zgubiony”. Ludzie będą gotowi rozerwać na strzępy duchownych, którzy głosili fałsz i potępiali prawdę. — S.D.A. Bible Commentary IV, 1157 (1900).WCK 166.2
Ludzie zdają sobie sprawę z tego, że zostali oszukani. Oskarżają się teraz nawzajem o sprowadzenie ich do upadku, ale wszyscy najbardziej potępiają duszpasterzy. Niewierni duchowni mówili o rzeczach przyjemnych, przyczyniając się w ten sposób do tego, że ich słuchacze zlekceważyli przykazania Boże i prześladowali tych, którzy zakonu przestrzegali. Teraz w rozpaczy przyznają się przed światem do swego zwodniczego dzieła. To wyznanie napełnia ludzi ogromnym gniewem. “Jesteśmy zgubieni, a wy jesteście powodem naszego nieszczęścia” — wołają, rzucając się na fałszywych duszpasterzy. Ci, którzy ich najbardziej podziwiali, teraz najgorszymi słowami ich przeklinają. Te same ręce, które kiedyś wieńczyły ich wawrzynami, podnoszą się teraz ku ich zgubie. Miecze, których niegdyś używano, aby zgładzić lud Boży, teraz są skierowane przeciwko najgorszym wrogom wiernych dzieci Bożych. — Wielki bój 529 (1911).WCK 166.3
Tutaj widzimy, że Kościół — świątynia Pańska — miał jako pierwszy odczuć gniew Boży. Przywódcy ludu Bożego w starożytności [Ezechiela 9,6], ci, którym Bóg dał wielkie światło i którzy mieli być strażnikami duchowej pomyślności Jego ludu, zawiedli Jego zaufanie. — Testimonies for the Church V, 211 (1882).WCK 166.4
Boże Słowo przez fałszywych pasterzy zostało pozbawione swego wpływu... Ich czyny zwrócą się wkrótce przeciwko nim. Wówczas będziemy świadkami scen opisanych w osiemnastym rozdziale Księgi Objawienia, gdy sądy Boże spadną na mistyczny Babilon. — Manuscript 60, 1900.WCK 167.1
Szósta plaga
Duchy szatańskie nawiedzą królów ziemi, aby umocnić ich w zwiedzeniu i skłonić do zjednoczenia się z księciem ciemności w jego ostatecznej walce przeciwko Władcy nieba. — Wielki bój 504.505 (1911).WCK 167.2
Duch Boży stopniowo ustępuje ze świata. Szatan ćwiczy swe siły zła, by idąc “do królów całego świata” zebrać ich pod jego sztandarem i przygotować “na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego” [Objawienie 16,14]. — S.D.A. Bible Commentary VII, 983 (1890).WCK 167.3
W opisie, który Jan podał w szesnastym rozdziale Księgi Objawienia, przedstawiona jest moc, która jednoczy cały świat w ostatnim wielkim konflikcie, symboliczna mowa zostaje zastąpiona bezpośrednią i głos trąby raz jeszcze wydaje wyraźny dźwięk: “Oto przychodzę jak złodziej; błogosławiony ten, który czuwa i pilnuje szat swoich, aby nie chodzić nago i aby nie widziano sromoty jego” [Objawienie 16,15]. Po upadku Adam i Ewa byli nadzy, gdyż szata światła i bezpieczeństwa zniknęła.WCK 167.4
Świat zapomni o wezwaniu i ostrzeżeniu Bożym, podobnie jak zapomnieli o nim mieszkańcy ziemi w czasach Noego i mieszkańcy Sodomy w czasach Lota. Obudzili się, snując różne plany i myśląc o swoich interesach i nikczemnych sprawach, ale nagle deszcz ognia spadł z nieba i strawił bezbożnych. “Tak też będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi” [Łukasza 17,30]. — Manuscript Releases XIV, 96.97 (1896).WCK 167.5
Ostatnia wielka bitwa między Bogiem a szatanem
Dwie wielkie przeciwstawne moce zmierzą się w ostatniej bitwie. Po jednej stronie znajduje się Stwórca nieba i ziemi. Wszyscy, którzy stoją przy Nim, noszą Jego pieczęć. Są posłuszni przykazaniom. Po drugiej stronie stoi książę ciemności, a wraz z nim ci, którzy wybrali odstępstwo i bunt. — S.D.A. Bible Commentary VII, 982.983 (1901).WCK 167.6
Straszliwy konflikt jest przed nami. Zbliżamy się do bitwy w wielkim dniu Boga Wszechmogącego. To, co jest obecnie pod kontrolą, zostanie uwolnione. Anioł miłosierdzia rozwija już skrzydła, przygotowując się do zejścia z tronu i zostawienia świata pod panowaniem szatana. Zwierzchności i moce ziemi trwają w zawziętym buncie przeciwko Bogu niebios. Pełne są nienawiści do tych, którzy Mu służą, i wkrótce stoczona zostanie ostatnia wielka bitwa pomiędzy dobrem a złem. Ziemia stanie się polem bitwy — sceną ostatniego zmagania i ostatecznego zwycięstwa. Tutaj, gdzie szatan tak długo odprowadzał ludzi od Boga, bunt zostanie na zawsze zdławiony. — The Review and Herald, 13 maj 1902.WCK 168.1
Walki toczące się między tymi dwiema armiami są tak samo rzeczywiste, jak walki toczone przez wojska tego świata, a od wyniku tego duchowego konfliktu zależą losy wieczności. — Prorocy i królowie 99 (ok. 1914).WCK 168.2
Każdy człowiek będzie musiał stanąć po jednej z dwóch stron
Cały świat opowie się po jednej ze stron. Bitwa Armagedon zostanie stoczona. Ten dzień nie może zastać nikogo z nas podczas drzemki. Musimy być czujni, jak mądre panny, które miały olej w naczyniach, oprócz tego, który był w lampach. Moc Ducha Świętego musi być z nami, a Wódz wojska Pańskiego stanie na czele aniołów, by kierować bitwą. — Selected Messages III, 426 (1890).WCK 168.3
Wrogość szatana w stosunku do dobra będzie zamanifestowana coraz bardziej, w miarę jak będzie coraz usilniej angażował swoje siły w ostatnim buncie, a każda dusza, która nie jest w pełni oddana Bogu i chroniona przez Bożą moc, połączy się z szatanem przeciwko niebu i stanie do bitwy przeciwko Władcy wszechświata. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 465 (1892).WCK 168.4
Wkrótce wszyscy mieszkańcy świata staną po jednej ze stron, za albo przeciw Władcy nieba. — Testimonies for the Church VII, 141 (1902).WCK 168.5
Siódma plaga
Powinniśmy przeanalizować wylanie siódmej czaszy [Objawienie 16,17-21], Moce zła nie poddadzą się w tym konflikcie bez walki, ale Opatrzność ma swój udział w bitwie Armagedon. Gdy ziemia zostanie oświecona chwałą anioła z osiemnastego rozdziału Księgi Objawienia, religijne kręgi, zarówno złe, jak i dobre, obudzą się z drzemki, i wojska Boga Żywego staną na polu walki. — S.D.A. Bible Commentary VII, 983 (1899).WCK 168.6
Wkrótce ma być stoczona bitwa Armagedon. Ten, na którego szacie wypisane jest imię: Król królów i Pan panów i ubrany jest w czysty, biały bisior poprowadzi wojska niebiańskie, jadąc na białym koniu [Objawienie 19,11-16]. — S.D.A. Bible Commentary VII, 982 (1899).WCK 169.1
Ziemia się trzęsie, jej skorupa kłębi się jak morskie fale, jej powierzchnia pęka, a fundamenty rozsypują się w gruzy. Łańcuchy gór zapadają się w głąb, znikają wyspy. Portowe miasta, podobne w swych nieprawościach do Sodomy, pochłaniane są przez morze... Najdumniejsze miasta ziemi leżą w gruzach; najwspanialsze pałace, w które możni tego świata włożyli całe swoje majętności, aby okazać swą wielkość, rozpadają się w oczach. Pękają mury więzienne, a lud Boży, więziony z powodu swej wiary, wychodzi na wolność. — Wielki bój 514 (1911).WCK 169.2