“Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest” — Mateusza 5,48

Wyraz “tedy” nawiązuje do tego, o czym wcześniej mówił Jezus. Opowiedziawszy słuchaczom o niewyczerpanym Bożym miłosierdziu oraz miłości, wzywa ich do doskonałości. Ponieważ Ojciec niebieski “[...] dobrotliwy jest i dla niewdzięcznych, i dla złych” (Łukasza 6,35), i zniżył się, by podnieść człowieka, dzięki temu — mówi Jezus — i wy możecie stać się Mu podobni charakterem i stanąć w obliczu ludzi i aniołów bez skazy.NNJ 70.1

Warunki życia wiecznego, otrzymanego przez łaskę, są takie same jak w Edenie: doskonała sprawiedliwość, jedność z Bogiem i doskonałe posłuszeństwo Jego prawu. Zarówno Stary, jak i Nowy Testament przedstawia ten sam wzorzec charakteru i nie jest to ideał, którego nie moglibyśmy osiągnąć. Każde przykazanie, każdy nakaz opiera się na pewnej Bożej obietnicy. Bóg zatroszczył się o to, byśmy mogli stać się Jemu podobni i swe zamiary spełni wobec wszystkich, którzy swą przekorą i przewrotną naturą nie rozgniewają Jego łaski.NNJ 70.2

Stwórca ukochał nas miłością, której nie sposób wyrazić słowami, zaś nasza miłość do Niego budzi się w miarę jak zaczynamy pojmować długość, szerokość, głębokość i wysokość tego uczucia, przekraczającego wszelkie poznanie. Uparte serce zostaje zmiękczone i pokonane pociągającym pięknem Chrystusa, a także świadomością, że umiłował nas jeszcze wtedy, gdy byliśmy grzesznikami. Tak przemieniony grzesznik staje się dziedzicem niebios. Bóg nie stosuje przymusu, lecz miłość, za pomocą której usuwa grzech z serca. To miłość sprawia, że duma zamienia się w pokorę, nieprzyjaźń w miłość, a niewiara w ufność.NNJ 70.3

Żydzi zadawali sobie wiele trudu, starając się osiągnąć doskonałość własnymi wysiłkami. Bez powodzenia. Chrystus już wcześniej wyjaśnił im, że dzięki własnej sprawiedliwości nigdy nie wejdą do królestwa niebieskiego. Teraz zwraca ich uwagę na charakter sprawiedliwości, którą posiadać będą wszyscy obywatele królestwa niebieskiego. Jej owoce Jezus opisuje w całym Kazaniu na Górze, a źródło i naturę tej sprawiedliwości określa w jednym zdaniu: “Bądźcie doskonali, jak Bóg doskonały jest”. Zakon jest jedynie zapisem Bożego charakteru. Spójrzmy na Ojca niebieskiego, który jest doskonałym objawieniem zasad będących podstawą Jego rządów.NNJ 71.1

Bóg jest miłością. Boża miłość, światłość i radość są jak promienie słoneczne: emanują z Niego dla wszystkich stworzeń. Stwórca jest źródłem niesamolubnej miłości. Dawanie jest Jego naturą.NNJ 71.2

Bóg każe, byśmy byli doskonali jak On jest doskonały. Jak Bóg jest światłem i błogosławieństwem dla wszechświata, tak i my mamy być światłością i błogosławieństwem w swoich wąskich kręgach. Ponieważ sami niczego nie posiadamy, mamy odbijać światło spływającej na nas Jego miłości. Dzięki udzielonej przez Boga dobroci możemy w swym otoczeniu być tak doskonałymi, jak Bóg jest w swoim.NNJ 71.3

Jezus powiedział: “Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest”. Dzieci Boże posiadają naturę Ojca i muszą być takie jak On. Każde dziecko żyje dzięki życiu ojca. Jeśli jesteśmy dziećmi Bożymi, narodzonymi w Duchu Świętym, będziemy żyć życiem Bożym. W Chrystusie “[...] mieszka cieleśnie cała pełnia boskości”. Kolosan 2,9. “[...] życie Jezusa na śmiertelnym ciele naszym się ujawniło”. 2 Koryntian 4,11. Życie Boże rozwinie w nas taki sam charakter i uczynki, jakie rozwinęło w Chrystusie. Przez to będziemy żyć w zgodzie z każdym przykazaniem Bożego prawa, a “zakon Pana jest doskonały, pokrzepia duszę [...]”. Psalmów 19,8. W nas, “[...] którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha”. “[...] słuszne zadania zakonu [...]” mogą wykonać się tylko przez miłość. Rzymian 8,4.NNJ 71.4