Ang Himaya sa Ebanghelio

Aron ang tawo dili mawad-an sa bulahan nga mga sangputanan sa pagkamahinatagon, ang atong Manunubos nagforma sa plano sa pagpalista kaniya ingon nga Iyang masigkamagbubuhat. Ang Dios makadangat sa Iyang katuyoan sa pagluwas sa mga makasasala sa walay tabang sa tawo; apan Siya nahibalo nga ang tawo dili mahimong malipayon sa walay pagpakig-ambit sa usa ka bahin niini nga dakung bulohaton. Pinaagi sa usa ka nagkanitkanit nga mga kahimtang nga magakinahanglan sa iyang pagkamaloloyon, Siya nagahatag sa tawo sa labing mga maayong paagi sa pagpalambo sa pagkamahinatagon, ug magahimo kaniya nga batasanon ang paghatag sa tabang sa mga kabus ug sa pagpauswag sa Iyang bulohaton. Pinaagi sa iyang mga kinahanglanon ang usa ka nadaut nga kalibutan nagakuha gikan kanato sa mga talanton sa salapi ug kabuyoan, aron sa pagtanyag sa mga lalaki ug babaye sa kamatuoran, diin sila anaa sa hilabihan nga pagkinahanglan. Ug sa diha nga atong gitagad kining mga pagtawag, pinaagi sa paghago ug mga buhat sa kaluoy, kita mahiusa ngadto sa dagway Niya nga tungod kanato nahimong kabus. Sa pagpanghatag, kita nakapabulahan sa uban, ug sa ingon niana nakatigum sa matuod nga mga bahandi.TP 11.5

Maoy himaya sa ebanghelio nga kini natukod ibabaw sa prinsipio sa pagpasiguli sa nahulog nga katawhan sa diosnong dagway pinaagi sa makanunayong pagpadayag sa pagkamahinatagon. Kini nga bulohaton nagsugod sa langitnong mga sawang. Didto ang Dios naghatag sa mga katawhan sa dili masayup nga kamatuoran sa gugma diin pinaagi niini Siya nagatagad kanila. Siya “nahigugma sa kalibutan, sa pagkaagi nga gihatag Niya ang Iyang bugtong Anak, aron bisan kinsa nga motuo Kaniya dili mawala, kon dili may kinabuhi nga walay katapusan.” Juan 3:16. Ang gasa ni Kristo nagpadayag sa kasingkasing sa Amahan. Kini nagapamatuod nga, human gihimo ang atong pagtubos, Siya dili motongina sa bisan unsang butang, bisan unsa ka mahal, nga gikinahanglan sa paghingpit sa Iyang bulohaton.TP 12.1

Ang espiritu sa pagkamahinatagon maoy espiritu sa langit. Ang masakripisyohon-sa-kaugalingon nga gugma ni Kristo gipadayag sa krus. Aron ang tawo maluwas, Iyang gihatag ang Iyang tanan, ug unya gihatag ang Iyang kauga lingon. Ang krus ni Kristo magapangalyupo sa pagkamahinatagon sa matag sumosunod sa bulahan nga Manluluwas. Ang prinsipio nga gipakita mao ang paghatag, paghatag. Kini, hinimo sa mao gayud nga pagkamahinatagon ug mga maayong buhat, mao ang matuod nga bunga sa Kristohanong kinabuhi. Ang prinsipio sa mga kalibutanon mao ang pagkuha, pagkuha, ug sa ingon niana sila nagapaabut sa pag-angkon sa kalipay; apan, dinumala sa tanan niyang mga bahin, ang bunga mao ang pagkamakaluluoy ug kamatayon.TP 12.2

Ang kahayag sa ebanghelio nga nagasidlak gikan sa krus ni Kristo magabadlong sa pagkahakug, ug magapadasig sa pagkamahinatagon ug pagkamaloloy-on. Dili unta mahimong usa ka makasusubong kamatuoran nga adunay nagadugang nga mga pagtawag sa paghatag. Ang Dios sa Iyang kaalam nagatawag sa Iyang katawhan gikan sa ilang kinotuban nga dapit sa paglihok, sa pagsulod sa labi pang daku nga mga paninguha. Walay kinotuban nga mga panlimbasug ang gikinahanglan niining panahona diin ang kangitngit moral nagatabon sa kalibutan. Daghan sa mga katawhan sa Dios anaa sa katalagman nga malit-agan sa pagkakalibutanon ug pagkamaibugon. Kinahanglan sila mosabut nga ang Iyang kaluoy maoy magapilopilo sa pagkinahanglan sa ilang mga salapi. Mga butang nga nagkinahanglan sa pagkamahinatagon sa paglihok kinahanglan ipahamutang sa ilang atubangan, kon dili, dili sila maka-awat sa kinaiya sa dakung Howaranan.TP 13.1