Ang Atong mga Kabtangan Usa Lang ka Tinugyan

Bisan daw unsa ka daku, o bisan unsa ka gamay ang mga kabtangan sa kang bisan kinsa nga tawo, angay siya mahinumdum nga kana gitugyan lamang kaniya. Alang sa iyang kusog, kabatid, panahon, mga talanton, mga kahigayonan, ug mga salapi, siya magahatag ug husay ngadto sa Dios. Kini usa ka tinagsa-tagsa nga bulohaton; ang Dios naghatag kanato, aron nga kita mahisama Kaniya, mahinatagon, dungganon, matinabangon, pinaagi sa paghatag sa uban. Kadtong mga malimtanon sa ilang diosnong sugo, maninguha lang sa pagtigum kon paggasto sa pagpatuyang sa garbo kon pagkahakug, tingali makakuha sa mga ganansia ug mga kalipayan sa kalibutan; apan sa igtatan-aw sa Dios, gisukod pinaagi sa ilang espirituhanong mga kahimoan, sila kabus, ala-ut, makaluluoy, buta, ug hubo.TP 23.1

Kon hustong pagkagamit, ang bahandi mahimong usa ka bulawanong baliktus sa pagpasalamat ug pagbati taliwala sa tawo ug sa iyang isigkatawo, ug usa ka malig-ong higot sa pagbugkos sa iyang mga igbalati ngadto sa iyang Manunubos. Ang walay kinotubang gasa sa Dios sa Iyang mahal nga Anak nag-awhag sa mahikap nga pagpahayag sa pagkamapasalamaton sa mga nanagdawat sa Iyang grasia. Siya nga nagadawat sa kahayag sa gugma ni Kristo, gipahamutang ilalum sa labing lig-on nga kapangakuhan sa paghatag sa bulahang kahayag ibabaw sa mga kalag nga anaa sa kangitngit. R & H., May 16, 1882.TP 23.2