2— Atong Madagayaon Nga Magtatabang

Ang gahum sa Dios gipakita sa pinitik sa kasingkasing, sa lihok sa mga baga, ug sa mga buhing dagitab nga nagalibutlibut sulod sa linibo ka mga nagkalainlaing iliganan sa lawas. Kita nautangan ngadto Kaniya alang sa matag gutling sa atong pagkinabuhi, ug sa tanan nga mga makapaharuhay sa kinabuhi. Ang mga gahum ug mga katakus nga nagatuboy sa tawo ibabaw sa ubos nga mga linalang, maoy hatag sa Maglalalang.TP 16.1

Siya magabuhong kanato sa Iyang mga kaayohan. Kita nautangan Kaniya alang sa pagkaon nga atong gikaon, ang tubig nga atong giinum, ang bisti nga atong gisaput, ang hangin nga atong giginhawa. Kon wala pa kining pinasahi nga pagtagana, kining hangin mapuno sa kalaglagan ug hilo. Siya usa ka dagaya nga magtatabang ug tigpreserba.TP 16.2

Ang adlaw nga mosidlak ibabaw sa yuta, ug nagahimaya sa tibuok kinaiyahan, ang madanihon, solemni nga kahayag sa bulan, ang himaya sa kalangitan, dinayandayanan sa masilakong mga bituon, ang mga talisik nga nagapahayahay sa yuta, ug nakapahimo sa tanaman nga malambuon, ang mga bililhong mga butang sa kinaiyahan sa ilang tanan nga nagkalainlaing kadato, ang tag-as ug mga mogbong kahoy ug mga tanum, ang nagkayabkayab nga uhay, ang asul nga langit, ang lunhaw nga yuta, ang pagbanusbanus sa adlaw ug sa gabii, ang pagusabusab sa mga panahon, ang tanan nagasulti sa tawo sa gugma sa Maglalalang.TP 16.3

Siya nagadugtong kanato ngadto Kaniya pinaagi niining tanan nga handumanan sa langit ug sa yuta. Siya nagabantay kanato sa labaw pa nga kalolot kay sa usa ka inahan ibabaw sa iyang masakiton nga anak. “Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, sa mao usab ang Ginoo nagakaluoy kanila nga nahadlok Kaniya.” R. & H., Sept. 18, 1888.TP 16.4