Ang Pagdayeg sa Tawo

Adunay katalagman diha sa paghatag dagaya nga mga gasa kon mga pulong sa pagdayeg diha sa tawhanong mga kahimoan. Kadtong mga gikaloy-an sa Ginoo kinahanglan magabantay sa kanunay, aron ang garbo dili mogitib ug mohari kaniya. Siya nga adunay talagsaon nga mga sumosunod, siya nga nakadawat sa daghang mga pulong sa pagdayeg gikan sa mga suloguon sa Ginoo, nagakinahanglan sa mga pinasahi nga mga pag-ampo sa mga matinumanong magbalantay sa Dios, aron siya mapanalipdan gikan sa katalagman sa pagmahal ug pagtamod sa mga hunahuna lang sa kaugalingon ug sa espirituhanong garbo.TP 165.2

Dili gayud ang maong tawo magapakita sa kahinungdanon sa kaugalingon, kon mangahas sa paglihok ingon nga usa ka diktador kon usa ka magmamando. Pasagdi siya nga magatukaw ug magaampo ug himuon ang iyang panlantaw nga natumong lang sa paghimaya sa Dios. Samtang ang iyang panumduman magahupot sa mga butang dili makita, ug siya mamalandong sa kalipay sa paglaum nga gibutang sa iyang atubangan, —bisan ang bililhong panalangin sa kinabuhing walay katapusan, — ang pagdayeg sa tawo dili magapuno sa iyang hunahuna sa mga panghunahuna sa garbo. Ug sa matag panahon nga ang kaaway maghimog pinasahi nga panlimbasug sa pagdaug kaniya pinaagi sa pagulogulog ug kalibutanong dungog, ang iyang kaigsuonan kinahanglan sa matinumanon magapasidaan kaniya sa iyang mga katalagman; kay kon pasagdan sa iyang kaugalingon, siya malagmit sa paghimog mga sayup, ug magapadayag sa tawhanong kaluyahon. . . .TP 165.3