Niewiasty jako misjonarze

Niewiasty razem z mężczyznami mogą zaangażować się w pracy rozsiewania Prawdy tam, gdzie może ona wykonać swoje zadanie i być objawiona. Niewiasty mogą znaleźć swoje miejsce w tym trudnym, kryzysowym czasie, a Pan przez nie będzie działał. Jeśli zrozumieją swój obowiązek i będą pracować pod wpływem Ducha Świętego, to posiądą tak potrzebne w naszym czasie panowanie nad sobą. Zbawiciel ześle na te poświęcone niewiasty światło swego oblicza i to doda im mocy, która przewyższy tę, jaką otrzymają mężczyźni. W rodzinach mogą wykonać pracę sięgającą głębi życia — tę, której mężczyźni wykonać nie są zdolni. Mogą zbliżyć się do serc osób, do których nie mogą dotrzeć mężczyźni. Ich praca jest potrzebna i konieczna. Rozsądne, dyskretne i pokorne niewiasty mogą wykonać dobrą pracę, wyjaśniając zasady Prawdy w domach. Słowo Boże wyjaśnione w taki sposób, jak zaczyn w dzieży, dokona swego dzieła i poprzez jego wpływ zostaną nawrócone całe rodziny. — Testimonies for the Church IX, 128.129 [Świadectwa dla zboru IX, 128].PCh 26.5

Wszyscy pracujący dla Boga powinni posiąść przymioty Marty i Marii — gotowość służenia i szczere umiłowanie Prawdy. Samolubstwo i egoizm muszą być usunięte. Bóg powołuje na swych pracowników poważne, rozsądne, czułe i wierne niewiasty. Powołuje niewiasty wytrwałe, które przestają koncentrować się na sobie, a kierują swoje umysły na Chrystusa, głoszą słowa Prawdy, modlą się z ludźmi, do których mają dostęp, i pracują dla zbawienia dusz. — Testimonies for the Church VI, 118 [Świadectwa dla zboru VI, 118].PCh 27.1

Nasze siostry mogą skutecznie pracować, odnajdując prenumeratorów naszych periodyków i w ten sposób oświecić Prawdą wiele umysłów. — The Review and Herald, 10 czerwiec 1880.PCh 27.2

Jest wiele szlachetnych niewiast, które miały moralną odwagę podjąć decyzję przyjęcia Prawdy pod wpływem przedstawionych dowodów. Zaakceptowały Prawdę z przekonaniem. Wykazują takt, zrozumienie i odpowiednie zdolności, które kwalifikują je na dobrych pracowników dla Pana. Chrześcijańskie niewiasty zostały powołane. — The Review and Herald, 19 grudzień 1878.PCh 27.3

Nasze siostry mogą służyć jako dobrzy pracownicy w działalności pisarskiej, pobudzając uczucia przyjaciół, którzy zetknęli się z naszą literaturą... Potrzebujemy niewiast o mocnych, stałych zasadach, o zdecydowanym chrakterze, niewiast, które wierzą, że rzeczywiście żyjemy w ostatnich dniach, że mamy do przekazania temu światu ostatnie uroczyste poselstwo przestrogi... Bóg pragnie użyć je w pracy wydawniczej i misyjnej... Wieloma sposobami mogą wykonać wspaniałe prace, poprzez rozsądne rozpowszechnianie drobnych broszur i egzemplarzy “Znaków Czasu”. — The Review and Herald, 19 grudzień 1878.PCh 27.4

Nie zalecam, by niewiasty starały się o mandat wyborczy lub stanowisko kierownicze; jednak mogą wiele uczynić jako misjonarki uczące Prawdy systemem korespondencyjnym, rozpowszechniające literaturę, szukające prenumeratorów czasopism, zawierających uroczyste prawdy na obecny czas. — The Review and Herald, 19 grudzień 1878.PCh 27.5

Gdyby dwadzieścia niewiast pracowało tam, gdzie dzisiaj tylko jedna wykonuje swoją świętą misję pocieszania, widzielibyśmy znacznie więcej nawróconych dla Prawdy. — The Review and Herald, 2 styczeń 1879.PCh 27.6

Obecnie potrzeba niewiast, które mogą pracować, niewiast, które nie mają wygórowanego pojęcia o sobie, są łagodnego i uniżonego serca, które z łagodnością Chrystusa podejmą pracę wszędzie, gdzie tylko będą mogły coś uczynić dla zbawienia dusz. — The Review and Herald, 2 styczeń 1879.PCh 27.7

Setki naszych sióstr można by dzisiaj zatrudnić, gdyby tylko zechciały. Powinny ubierać siebie i swoje dzieci z prostotą, w czystą i trwałą odzież, bez ozdób, a czas stracony na niepotrzebne sprawy poświęcić na pracę misyjną. Nasze siostry mogą się spotykać, by przedyskutować najlepsze sposoby pracy. Można pisać listy do zainteresowanych, którzy mieszkają daleko. Można zaoszczędzić pewne sumy pieniężne i ofiarować je Bogu, zakupując literaturę, która zostanie rozesłana zainteresowanym. Do pracy powinni wyruszyć szczególnie ci, którzy obecnie nie robią nic. Niechaj każda siostra, która powiada, że jest dzieckiem Bożym, odczuje na sobie odpowiedzialność niesienia pomocy wszystkim, znajdującym się w jej zasięgu. — The Review and Herald, 12 grudzień 1878.PCh 28.1

Nasze siostry zbyt chętnie wymawiają się od niesienia odpowiedzialności, która wymaga wysiłku myślowego i zaangażowania umysłu, a przecież w doskonaleniu chrześcijańskiego doświadczenia właśnie ten wysiłek jest nieodzowny. Mogą być pracownikami pól misyjnych, zaangażowanymi w rozpowszechnianiu czasopism, trafnie przedstawiających naszą wiarę. — The Review and Herald, 12 grudzień 1878.PCh 28.2

Siostry, nie obawiajcie się czynnej pracy misyjnej! Jest to praca, którą z powodzeniem możecie wykonywać, pod warunkiem, że będziecie trwać w łączności z Bogiem. Zawsze, zanim rozpoczniesz pisanie listu do zainteresowanych, wznieś serce do Boga, prosząc w modlitwie, by ci pomógł w pozyskaniu tych dzikich gałązek, które wszczepione w prawdziwy krzew przyniosą owoc dla chwały Bożej. Wszyscy, którzy w uniżeniu serca podejmą tę pracę, w ten sposób będą zdobywać kwalifikacje jako pracownicy winnicy Pańskiej. — The Review and Herald, 10 czerwiec 1880.PCh 28.3