Duchowy paralityk

Siłę zdobywa się przez trening. Wszyscy, którzy posługują się zdolnościami darowanymi im przez Boga, rozwiną je, by poświęcić Jego służbie. Ci, co nic nie czynią dla sprawy Bożej, nie wzrosną w łasce ani w znajomości Prawdy. Człowiek, który położy się i nie będzie ćwiczył członków swego ciała, wkrótce utraci zdolność posługiwania się nimi. Tak samo chrześcijanin, który nie wykorzystuje i nie używa sił darowanych mu przez Boga, nie tylko nie wzrasta w Chrystusie, ale traci też siły, które już posiadł. Staje się duchowym paralitykiem. Stabilnymi i silnymi w Prawdzie pozostaną tylko ci, którzy, kierowani miłością do Boga i bliźnich, czynią wszystko, by nieść pomoc innym. Prawdziwy chrześcijanin pracuje dla Boga nie impulsywnie — pod wpływem chwili, lecz z zasady; nie przez dzień czy miesiąc, lecz przez całe swoje życie. — Testimonies for the Church V, 393 [Świadectwa dla zboru V, 393].PCh 95.4