پولس بعد از غسل تعمید روزه خود را شکست و «روزهایی چند با شاگردان در دمشق به سر برد. او بی درنگ در کنیسه ها به اعلام این پیام آغاز کرد که عیسی پسر خداست.» او با شهامت عیسی ناصری را همان مسیح موعود که همه چشم به راهش بودند معرفی نمود که «مطابق با کتب مقدس در راه گناهان ما مرد و اینکه دفن شد و … در روز سوم از مردگان برخاست،” سپس بر دوازده حواری و دیگران ظاهر گردید؛ «و آخر از همه بر من نیز، چون طفلی که غیرطبیعی زاده شده باشد، ظاهر گردید.» رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه های ۳ و ۴ و ۸. دلیل و برهان های او درباره نبوت بسیار قاطعانه بودند و تلاش هایش چنان آشکارا با قدرت خدا همراه بود که یهودیان مبهوت شده و قادر نبودند جوابش را بدهند.ARPer 104.2

خبر ایمان آوردن پولس مانند یک شگفتی عظیم برای یهودیان تلقی می شد. او که «با حکم و اختیارات کامل از جانب سران کاهنان» عازم دمشق شده بود (اعمال رسولان فصل ۲۶ آیه ۱۲) تا ایمانداران را دستگیر کرده و آزار برساند، حال داشت مژده انجیل نجات دهندهٔ مصلوب و قیام کرده از مردگان را بشارت می داد و دست های کسانی که از قبل شاگردانش بودند قدرت می بخشید و پیوسته سبب افزایش شمار نوایمانانی می شد که زمانی مخالفان سرسخت یکدیگر بودند. ARPer 104.3

پولس پیش از این بعنوان مدافع با غیرت دین یهود و آزاردهندهٔ ساعی پیروان عیسی شناخته می شد. خصوصیاتی چون شجاعت، استقلال، پشتکار داشتن، استعداد و نحوه تعلیم او را تقریباً قادر به خدمت در هر حیطه ای می ساخت. او می توانست با وضوح فوق العاده دلیل و برهان بیاورد و با سخنان کنایه دار خشنِ خود فرد مخالف را در شرایط تحقیر و شرمساری قرار دهد؛ و اکنون یهودیان می دیدند که این مرد جوان با استعدادهای نادر با کسانی که پیشتر آزارشان می رساند متحد شده و بی پروا به نام عیسی بشارت می دهد.ARPer 105.1

کشته شدن یک فرد معمولی در میدان جنگ ضایعه ای برای ارتش اوست ولی مرگش هیچ قدرتی به دشمن نمی افزاید. ولی وقتی یک مرد برجسته به صف دشمن می پیوندد نه تنها خدماتش از دست می روند بلکه برای کسانی که به آنها می پیوندد یک برتری مسلم ببار می آورد. سولُس طرسوسی در راهش بسوی دمشق به سادگی می توانست بدست خداوند کشته شده و در نتیجه آن نیروی زیادی از آزاردهندگان گرفته می شد. ولی خدا با مشیت خود نه تنها زندگی سولُس را به وی بخشید بلکه او را بسوی خود جذب نمود و اینگونه یک قهرمان را از صف دشمن به صف مسیح انتقال داد. پولس یک سخنران فصیح و منتقدی سختگیر با داشتن نیت محکم و شجاعت سرکش خود بسیاری از قابلیت های مورد نیاز کلیسای اولیه را تأمین می کرد.ARPer 105.2

هنگامی که پولس درباره مسیح در دمشق بشارت می داد هر که پیام او را می شنید در شگفت می شد و می گفت: «مگر این همان نیست که در اورشلیم در میان آنان که این نام را می خوانند آشوب به پا می کرد و به اینجا نیز آمده تا در بندشان نهد و نزد سران کاهنان بَرَد؟» پولس اعلام کرد که تغییر ایمانش در نتیجه انگیزه آنی یا تعصب بی مورد حاصل نشده بلکه بواسطه شواهد قاطع و استوار بدست آمده است. او در معارفه اش از مژده انجیل کوشید تا نبوت های مربوط با اولین ظهور مسیح را روشن سازد. او بطور قطع نشان داد که این نبوت ها دقیقاً در عیسی ناصری محقق شده اند. شالوده ایمانش کلام استوار نبوت بود. ARPer 105.3

هنگامی که پولس از شنوندگان متعجب خود می خواست تا، «توبه کنند و به سوی خدا بازگردند و کرداری شایستۀ توبه داشته باشند” (اعمال رسولان فصل ۲۶ آیه ۲۰) او «هر روز قوی تر می شد و با دلایل انکارناپذیر یهودیان دمشق را به زانو در می آورد، ثابت می کرد که عیسی، همان مسیح است.ARPer 105.4

» اما بسیاری دل هایشان را سخت کرده، از پاسخ به پیامش امتناع ورزیدند و در مدتی کوتاه حیرت و شگفتی شان نسبت به ایمانآوردن او به تنفری شدید شبیه به همان که آنها نسبت به عیسی نشان داده بودند تغییر یافت.ARPer 106.1

مخالفت چنان شدت یافت که مانع از ادامه خدمات او در دمشق شد. یک فرستادهٔ آسمانی او را امر فرمود تا برای مدتی آنجا را ترک کند و او «راهی عربستان شد» (رساله به غلاطیان فصل ۱ آیه ۱۷) تا در آنجا مدتی در امنیت به سر ببرد.ARPer 106.2

اینجا پولس در خلوت صحرا بیش از اندازه فرصت برای مطالعهٔ آرام و تعمق داشت. او با آرامش تجربه گذشته اش را بررسی کرد و در توبه اش مطمئن گشت. او خدا را با همه وجود جستجو می کرد و تا زمانی که مطمئن شد توبه اش پذیرفته و گناهش آمرزیده شده نیاسود. او مشتاق کسب وعده ای شد که عیسی در خدمت آینده اش همراه او خواهد بود. او وجودش را از تعصبات و رسوم بی جا که پیش از این زندگی اش را شکل داده بود خالی کرد و از سرچشمه حقیقت و راستی تعلیم گرفت. عیسی صمیمانه با او گفتگو نمود و او را با ایمان بنا کرد و به مقدار زیاد حکمت و فیض به او بخشید. ARPer 106.3

زمانی که اندیشهٔ انسان ها به مشارکت و همدلی با اندیشه خدا و محدود به نامحدود کشیده می شود، نتیجه بر روی بدن و ذهن و جان فراتر از تصور است. بالاترین تعلیم در چنین مشارکتی یافت می شود. این شیوه توسعه و پیشرفتِ خداست. پیام خدا برای بشریت این است «حال با او اُنس بگیر.” (ایوب فصل ۲۲ آیه ۲۱).ARPer 106.4

دستور مخصوصی که در موقع ملاقات پولس با حَنانیا به او داده شده بود با وزنی فزاینده بر دلش نشست. وقتی در جواب این گفته: «برادر شائول! بینا شو!” پولس برای نخستین بار به چهره این مرد با ایمان نگریست، حَنانیا تحت الهام روح القدس به او گفت: «خدای پدران ما تو را برگزیده تا ارادۀ او را بدانی و آن عادل را ببینی و سخنانی از دهانش بشنوی. زیرا تو در برابر همۀ مردم، شاهد او خواهی بود و بر آنچه دیده و شنیده ای، شهادت خواهی داد. حال منتظر چه هستی؟ برخیز و تعمید بگیر و نام او را خوانده، از گناهانت پاک شو!” اعمال رسولان فصل ۲۲ آیه های ۱۳ تا ۱۶.ARPer 106.5

این سخنان مطابق با کلام خود عیسی بودند که وقتی سد راه سولُس در حین سفر به دمشق شد، گفت، «من به تو ظاهر شده ام تا تو را خادم وARPer 106.6

شاهد خود گردانم، تا بر آنچه در آن مرا دیده ای و بر آنچه در آن به تو ظاهر خواهم شد، شهادت دهی. من تو را رهایی خواهم بخشید از دست قوم خودت و از دست غیریهودیانی که تو را نزدشان می فرستم تا چشمانشان را بگشایی، تا از تاریکی به نور، و از قدرت شیطان به سوی خدا بازگردند، تا آمرزش گناهان یافته، در میان کسانی که با ایمان به من مقدس شده اند، نصیبی بیابند.” اعمال رسولان فصل ۲۶ آیه های ۱۶ تا ۱۸. ARPer 107.1

هنگامی که پولس در دلش به این امور می اندیشید، صریح تر مفهوم فراخوانی خود «که به خواست خدا رسول عیسی مسیح باشد» را درک کرد. رساله اول به قرنتیان فصل ۱ آیه ۱. رسالتش «نه از جانب انسان ها و نه به واسطۀ انسان، بلکه به واسطۀ عیسی مسیح و خدای پدر” آمده بود. رساله به غلاطیان فصل ۱ آیه ۱. عظمت کار آینده او را واداشت تا بیشتر کتب مقدس را مطالعه کند، برای اینکه مژده انجیل را بشارت دهد، «ولی نه با حکمت سخنوری، مبادا قدرت صلیب مسیح بی اثر گردد،” «بلکه با برهانِ روح و قدرت،” تا ایمان همه کسانی که می شنوند «نه بر حکمت بشری، بلکه بر قدرت خدا مبتنی باشد.” رساله اول به قرنتیان فصل ۱ آیه ۱۷؛ فصل ۲ آیه های ۴ و ۵.ARPer 107.2

پولس با جستجو در کتب مقدس آموخت که در سرتاسر اعصار گذشته «بسیاری با معیارهای بشری، حکیم محسوب نمی شدند؛ و بسیاری از قدرتمندان یا نجیب زادگان نبودند. اما خدا آنچه را که دنیا جهالت می پندارد، برگزید تا حکیمان را خجل سازد؛ و آنچه را که دنیا ضعیف می شمارَد، انتخاب کرد تا قدرتمندان را شرمنده سازد؛ خدا آنچه را که این دنیا پَست و حقیر می انگارد، بلکه نیستی ها را، برگزید تا هستی ها را باطل سازد، تا هیچ بشری در حضور او فخر نکند.” رساله اول به قرنتیان فصل ۱ آیه های ۲۶ تا ۲۹. و اینچنین پولس با دیدن حکمت جهان در نور صلیب، «عزم جزم کرده بود تا ... جز عیسی مسیح، آن هم عیسای مصلوب چیزی نداند.» رساله اول به قرنتیان فصل ۲ آیه ۲.ARPer 107.3

پولس در سرتاسر خدمت بعدی اش هرگز بینش سرچشمه حکمت و قدرت خود را از دست نداد. سال ها بعد به او گوش فرادهید که هنوز می گوید، «زیرا مرا زیستن مسیح است” رساله به فیلیپیان فصل ۱ آیه ۲۱؛ و دوباره: «بلکه همه چیز را در قیاس با ارزش برترِ شناخت خداوندم مسیحْ عیسی، زیان می دانم، که به خاطر او همه چیز را از کف داده ام، … تا مسیحARPer 107.4

را به دست آورم و در او یافت شوم، نه با پارسایی خویشتن که از شریعت است، بلکه با آن پارسایی که از راه ایمان به مسیح به دست می آید، آن پارسایی که از خداست و بر پایۀ ایمان. می خواهم مسیح و نیروی رستاخیزش را بشناسم و در رنج های او سهیم شوم.» رساله به فیلیپیان فصل ۳ آیه های ۸ تا ۱۰. پولس از عربستان به دمشق بازگشت (رساله به غلاطیان فصل ۱ آیه ۱۷) و «دلیرانه … به نام عیسی بشارت داد.» وقتی نتوانستند در مقابل حکمت انکارناپذیرش بایستند، «یهودیان توطئۀ قتل او را چیدند.» آنها شب و روز بر دروازه های شهر مراقبت می کردند تا جلوی فرار او را بگیرند. این بحران شاگردان را مجدانه به خواندن خدا سوق می داد و سرانجام آنها «شبانه او را در زنبیلی نهاده، از شکافی در دیوار شهر پایین فرستادند.” اعمال رسولان فصل ۹ آیه ۲۵.ARPer 108.1

پولس پس از گریزش از دمشق به اورشلیم رفت، حدوداً سه سال از ایمان آوردن او می گذشت. دلیل عمده مراجعتش به اورشلیم همانطور که بعدها خود اعلام می کند، «دیدار با پطرس» بود. رساله به غلاطیان فصل ۱ آیه ۱۸. به محض رسیدن به اورشلیم آنجا که سابقاً بعنوان «سولُس آزاردهنده” شناخته شده بود، «خواست به شاگردان ملحق شود، اما همه از او می ترسیدند، زیرا باور نمی کردند براستی شاگرد شده باشد.” سخت بود باور کنند که یک فریسی متعصب و سرسخت و کسی که کارهای زیادی برای نابودی کلیسا انجام داده بود بتواند پیرو صادق عیسی بشود. «اما برنابا او را برگرفت و نزد رسولان آورده، گفت که چگونه در راه دمشق خداوند را دیده و خداوند چه سان با وی سخن گفته و او چگونه در دمشق دلیرانه به نام عیسی موعظه کرده است.» ARPer 108.2

شاگردان به محض شنیدن این موضوع او را در میان خود پذیرفتند. طولی نکشید که آنها شواهد فراوانی در خصوص درستی تجربه مسیحی او بدست آوردند. رسول آینده غیریهودیان اکنون در شهری بود که بسیاری از همکاران گذشته اش زندگی می کردند و او مشتاق بود تا نبوت های مرتبط با مسیح موعود که توسط ظهور نجات دهنده محقق شده بود را برای این رهبران یهودی آشکار سازد. پولس یقین داشت که این معلمان اسرائیلی که سابقاً آنها را خیلی خوب می شناخت به اندازه گذشته او صادق و درستکار هستند. ولی پیش بینی او درباره روح برادران یهودی اش اشتباه بود و امیدش در ایمانARPer 108.3

آوردن سریع السیر ایشان به ناامیدی تلخ انجامید. اگرچه «با شهامت به نام خداوند موعظه می نمود و با یهودیانِ یونانی زبان» که از رهبران کلیسای یهودیان بودند و از ایمان آوردن سرباز می زدند گفتگو و مباحثه می کرد ولی آنها «در صدد کشتنش برآمدند.» غم و اندوه وجود پولس را در بر گرفت. او می خواست داوطلبانه زندگی اش را تسلیم نماید تا اینکه به این روش موجب دستیابی برخی به شناخت حقیقت شود. او با شرمندگی به نقش بارزی که در شهادت استیفان پذیرفته بود فکر کرد و اکنون با اشتیاقش برای پاک کردن لکه ننگ قرار گرفته بر کسی که به دروغ متهمش کردند، کوشید تا از حقیقتی که استیفان بخاطر آن زندگی اش را داده بود دفاع نماید. ARPer 109.1

پولس نگران و مضطرب به نمایندگی از کسانی که ایمان نمی آوردند مشغول دعا در معبد بود، همانطور که خودش بعدها گفت، زمانی که به حال خلسه فرو رفت در ادامه فرستاده آسمانی بر او ظاهر شد و گفت، «بِشتاب و هر چه زودتر اورشلیم را ترک کن، زیرا آنان شهادت تو را دربارۀ من نخواهند پذیرفت.” اعمال رسولان فصل ۲۲ آیه ۱۸.ARPer 109.2

پولس مایل به ماندن در اورشلیم بود آنجا که می توانست با مخالفان روبرو شود. گریختن برایش به نظر عمل ناشی از ترس می آمد اگر با ماندن می توانست برخی از خیره سران یهودی را نسبت به حقیقت پیام مژده انجیل متقاعد سازد ولو آنکه ماندن به قیمت جانش تمام شود می ماند. و اینطور پاسخ گفت، «خداوندا، ایشان می دانند که من به کنیسه ها می رفتم و آنان را که به تو ایمان داشتند، به زندان می افکندم و می زدم و چون خون شهید تو استیفان را ریختند، من آنجا ایستاده، بر آن عمل صحه گذاشتم و جامه های قاتلان او را نگاه داشتم.» ولی اینکه خادم خدا باید غیرضروری زندگی اش را به خطر بیاندازد در راستای هدف خدا نبود؛ و فرستاده آسمانی پاسخ گفت، «برو؛ زیرا من تو را به جاهای دوردست، نزد غیر یهودیان می فرستم.» اعمال رسولان فصل ۲۲ آیه های ۱۹ تا ۲۱.ARPer 109.3

به محض آگاهی از این رؤیا، برادران بخاطر ترس از کشته شدن پولس فرار مخفیانه اش از اورشلیم را شتاباندند. «آنها او را به قیصریه بردند و از آنجا روانۀ طرسوس کردند.» خروج پولس برای مدتی مخالفت شدید یهودیان را معلق کرد و کلیسا برای مدتی آرامش یافت و بر شمار ایمانداران افزوده می گشت. ARPer 109.4

۱۲—از جفاکاری تا شاگردی

۱۴—جوینده حقیقت