۱۹—یهودی و غیریهودی

این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۱۵ آیه های ۱ تا ۳۵ می باشد.ARPer 156.1

پولس و برنابا به محض رسیدن به اَنطاکیهٔ سوریه همانجا که برای انجام مأموریت شان فرستاده شده بودند از فرصت اولیه برای جمع آوری ایمانداران بخوبی بهره بردند و بازگفتند «که خدا به واسطۀ آنها چه ها کرده و چگونه درِ ایمان را بر غیریهودیان گشوده است.» اعمال فصل ۱۴ آیه ۲۷. در اَنطاکیه کلیسا رشد و نمو کرد و به مرکز فعالیت بشارتی یکی از مهمترین گروه های ایمانداران مسیحی تبدیل شد. اعضایش را طبقات مختلف از مردم یهودی و غیریهودی تشکیل می دادند.ARPer 156.2

هنگامی که رسولان برای جذب افراد بیشتر به سوی مسیح در انطاکیه به خادمان و اعضا پیوستند، برخی ایماندارن یهودی از «فرقۀ فَریسیانِ” ساکن یهودیه در طرح مسئله ای که زود به منازعه ای گسترده در کلیسا منجر شد موفق گشته و سبب بهت و شگفتی ایمانداران غیریهودی شدند. این معلمان پیرو تشریفات یهودی با اطمینان فراوان ادعا کردند که غیریهودی برای نجات یافتن باید ختنه شده و تمام آداب و تشریفات شریعت را نگهدارد. ARPer 156.3

پولس و برنابا بی درنگ با این اعتقادات غلط برخورد نموده و با مطرح کردن این موضوع با غیریهودیان مخالفت کردند. از سوی دیگر بسیاری از ایمانداران یهودی اَنطاکیه از موضع برادرانی که اخیراً از یهودیه آمده بودند طرفداری می کردند.ARPer 156.4

ایمانداران یهودی بطور معمول راغب نبودند تا با سرعتی که مشیّت خدا مسیر را باز می کند پیش بروند. از نتیجه کار رسولان در میان غیریهودیان مشهود بود کسانی که در میان این مردم ایمان آورده اند تعدادشان از ایمان آوران یهودی پا فراتر خواهد گذاشت. یهودیان بیم داشتند که اگر محدودیت ها و تشریفات شریعت شان بعنوان یکی از شروط عضویت کلیسا برای غیریهودیان الزام آور نشود خصایص قابل توجه قومی یهودیان که تاکنون ایشان را از دیگر اقوام متمایز ساخته بود سرانجام از بین کسانی که پیام انجیل را پذیرفته اند ناپدید خواهد شد.ARPer 157.1

یهودیان همیشه بخاطر خدمات منصوب خدایی شان به خود می بالیدند و بسیاری از آنان که به مسیح ایمان آورده بودند هنوز احساس می کردند چون خدا پیشتر به وضوح شیوه پرستش عبرانی را مشخص کرده بود اجازه هیچ نوع تغییری در هر یک از مختصات آن غیرممکن خواهد بود. آنها اصرار داشتند که احکام و تشریفات یهود باید با آئین مسیحیت یکی گردند. آنها در تشخیص اینکه همه هدایای قربانی از پیش مرگ پسر خدا را نشان می دادند و اینکه در آن واقعیت با الگو تطبیق پیدا می کرد و پس از آن آداب و تشریفات عطا شده به موسی دیگر اجباری نبودند کند بودند . ARPer 157.2

پولس قبل از ایمان آوردن خود را «به لحاظ پارساییِ در شریعت، بیعیب” می دانست. رساله به فیلیپیان فصل ۳ آیه ۶. اما پس از تغییر قلبی خود درکی روشن از مأموریت نجات دهنده بعنوان رهایی بخش تمامی بشر، چه غیریهودی و چه یهودی بدست آورد و تفاوت بین یک ایمان زنده و یک ظاهرپرست مرده را درک نمود. در روشنایی مژده انجیل آداب و تشریفات باستانی که به قوم اسرائیل سپرده شد مفهومی تازه و عمیق بدست آورد. هر آنچه بر حقیقت سایه افکنده بود باید واقع می شد و آنانی که در زیر تدبیر مژده انجیل زندگی می کردند باید از حفظ آنها آزاد می گشتند. ولی پولس ده فرمانِ تغییرناپذیرِ خدا را هم در روح هم در نوشته هایش حفظ نمود.ARPer 157.3

در کلیسای اَنطاکیه رسیدگی به مسئله ختنه منجر به بحث و جدل بسیار شد. سرانجام اعضای کلیسا از ترس اینکه نتیجه ادامه این مشاجره سبب ایجاد اختلاف در میان ایشان خواهد شد تصمیم گرفتند تا پولس و برنابا را همراه با چند تن از مسئولین از کلیسا به اورشلیم بفرستند تا این مسئله را با رسولان و مشایخ در میان گذارند. در آنجا آنها قرار بود با نمایندگان کلیساهایARPer 157.4

دیگر و آنان که برای اعیاد پیش رو به اورشلیم آمده بودند ملاقاتی داشته باشند. در ضمن همه جنگ و جدال ها تا موعد تصمیم نهایی که باید در شواری عمومی مشخص گردد متوقف می شد. این تصمیم سپس باید در همه جا توسط کلیساهای مختلف سرتاسر کشور پذیرفته شود.ARPer 158.1

رسولان در راه اورشلیم ایمانداران را در شهرهای بین راه ملاقات کردند و با بیان تجربه شان از کار خدا و چگونگی ایمانآوردن غیریهودیان ایشان را تشویق نمودند.ARPer 158.2

در اورشلیم نمایندگان اَنطاکیه با برادران کلیساهای دیگر که برای شورای عمومی جمع شده بودند ملاقات کردند و موفقیت بدست آمده خود در بشارت بین غیریهودیان را بدیشان بازگفتند. آنگاه آنها با ارائه خلاصه ای واضح از سردرگمی بوجود آمده توسط برخی از فریسیان ایمان آورده که به اَنطاکیه رفته بودند اعلام کردند که به گفته ایشان برای داشتن نجات غیریهودیانی که ایمان آورده اند باید ختنه شده و شریعت موسی را نگاه دارند.ARPer 158.3

این مسئله به گرمی در آن نشست مورد بحث قرار گرفت. مسائل دیگری علاوه بر مسئله ختنه بودند که به مطالعه دقیق احتیاج داشتند. بعنوان مثال یکی از مشکلات این بود که چه برخوردی باید در مورد استفاده از خوراک تقدیمی به بت ها اتخاذ شود. بسیاری از غیریهودیانی که ایمان آورده بودند در میان مردم خرافاتی و نادان زندگی می کردند که همیشه برای بت های قربانی و هدایا تقدیم می نمودند. کاهنانِ این عبادت بت پرستان، با هدایایی که به ایشان می رسید تجارتی گسترده راه انداخته و یهودیان از ترس اینکه ایمانداران غیریهودی با خریداری آنچه که به بت ها تقدیم شده بود برای مسیحیت رسوایی ببار آورند در نتیجه تا اندازه ای رسوم بت پرستی را تحریم کردند.ARPer 158.4

از این گذشته غیریهودیان به خوردن گوشت حیوانات خفه شده عادت داشتند در حالی که یهودیان از جانب خدا تعلیم یافته بودند وقتی حیوانات را برای خوراک می کشند باید کاملاً دقت داشته باشند که خون از بدن حیوان خارج گردد؛ در غیر اینصورت نمی توانستند گوشت را سالم و بی خطر تلقی کنند. خدا این ممانعت ها را به منظور حفظ سلامتی یهودیان به ایشان عطا کرده بود. یهودیان استفاده از خون بعنوان یک ماده غذایی را گناه آلود می دانستند. آنها اعتقاد داشتند که آن خون حیات حیوان است و ریخته شدن خون نتیجه گناه بودARPer 158.5

ولی غیریهودیان خونی که از هدیه قربانی خارج می شد را گرفته و از آن برای تهیه غذا استفاده می کردند. یهودیان نمی توانستند باور کنند که آنها باید رسوم عطا شده با هدایت مخصوص خدا را تغییر دهند. بنابراین چنانچه مسائل به این قرار باشند اگر یهودی و غیریهودی قصد داشته باشند بر روی یک میز غذا بخورند یهودی بوسیله غیریهودی شوکه و خشمگین خواهد شد.ARPer 159.1

غیریهودیان و مخصوصاً یونانیان بشدت شهوت ران بودند و این خطر وجود داشت برخی از آنان که در دل ایمان نیاورده بودند بدون انکار آداب شریرانه خود معترف به ایمان گردند. مسیحیان یهودی نمی توانستند این فساد را که حتی در نظر بت پرستان بعنوان گناه هم ملاحظه نمی شد تحمل نمایند. بنابراین یهودیان کاملاً بجا دانستند که ختنه و حفظ تشریفات شریعت باید به ایمانداران غیریهودی بعنوان آزمون خلوص و پارسایی ایشان امر شود. آنها معتقد بودند این امر مانع از پیوستن کسانی به کلیسا خواهد شد که بدون تغییر قلبی ایمان را پذیرفته اند و سپس با فساد و هرزگی، ننگ و رسوایی ببار می آورند.ARPer 159.2

نکات گوناگون دخیل در حل و فصل مسئله اصلی مورد بحث به نظر مشکلات بر طرف نشدنی را به حضور شورا عرضه نمود. ولی روح القدس در واقع تصمیم خود درباره حل و فصل این مسئله که به سعادت و حتی موجودیت کلیسای مسیحی مربوط خواهد بود را از قبل اعلام کرده بود.ARPer 159.3

«پس از مباحثۀ بسیار، سرانجام پطرس برخاست و بدیشان گفت، ای برادران، شما آگاهید که در روزهای نخست، خدا مرا از میان شما برگزید تا غیریهودیان از زبان من پیام انجیل را بشنوند و ایمان آورند.» او اعلام کرد که روح القدس با اعطای برابر قدرت به غیریهودیان ختنه نشده و یهودیان ختنه شده درباره این موضوع تصمیم گرفته بود. او از رؤيای خود بازگفت که در آن خدا سفره ای پر از انواع چارپایان را در حضورش مهیا کرده و به او فرمان داده بود ذبح کن و بخور. وقتی او با اظهار اینکه هرگز به چیزی حرام یا نجس لب نزده از این کار سر باز زد، پاسخ چنین بود، «آنچه خدا پاک ساخته است، تو نجس مخوان!» اعمال فصل ۱۰ آیه ۱۵.ARPer 159.4

پطرس تعبیر واضحی را از این سخنان که تقریباً بلافاصله قبل از فراخوانی اش برای رفتن نزد آن فرمانده و تعلیم ایمان مسیح به او داده شد ارائه داد. این پیام نشان داد که خدا تبعیضی میان مردمان قائل نیست، بلکه همه ARPer 159.5

ترسندگان از خود را پذیرفته و تصدیق می کند. پطرس از شگفتی اش در حین سخن گفتن از کلام حقیقت برای آنان که در خانه کُرنِلیوس جمع شده بودند صحبت کرد و اینکه او شاهد تسلط روح القدس بر شنوندگان خود، چه غیریهودیان و چه یهودیان بود. همان نور و جلالی که بر روی یهودیان ختنه شده منعکس گشت بر روی چهره های غیریهودیان ختنه نشده نیز تابید. این اخطار خدا بود تا پطرس کسی را پست تر از دیگران محسوب نکند چرا که خون مسیح می توانست همه ناپاکی ها را پاک سازد.ARPer 160.1

پیش از این یکبار پطرس درباره ایمان آوردن کُرنِلیوس و دوستانش و معاشرت خود با ایشان با برادرانش مباحثه کرده بود. او در آن مناسبت نحوه اعطای روح القدس بر غیریهودیان را اینگونه اعلام کرده بود، «اگر خدا همان عطا را به آنها بخشید که پس از ایمان آوردن به عیسی مسیحِ خداوند به ما عطا فرموده بود، پس من که باشم که بخواهم مانع کار خدا شوم؟» اعمال فصل ۱۱ آیه ۱۷. اکنون با همان اشتیاق و قدرت گفت: «خدایی که عارف القلوب است بر ایشان گواهی داد بدین که روح القدس را بدیشان عطا فرمود، چنانکه به ما نیز؛ او در میان ما و ایشان هیچ فرق نگذاشت، بلکه محض ایمان، دلهای شان را طاهر ساخت. پس حال چرا خدا را می آزمایید و یوغی بر گردن شاگردان می نهید که نه ما قادر به حملش بودیم، نه پدران ما؟” این یوغ ده فرمان نبود مانند کسانی که با موارد لازم الاجرای شریعت مخالفت می کنند؛ پطرس در اینجا به قوانین تشریفاتی اشاره می کند که با مصلوب شدن مسیح پوچ و بی اعتبار شدند. ARPer 160.2

خطابه پطرس جماعت را به نقطه ای رساند تا آنها با آرامش به برنابا و پولس گوش فرا دهند تا تجربه شان در خصوص کار با غیریهودیان را بازگویند. «سپس جماعتْ همه ساکت شدند و به برنابا و پولس گوش فرا دادند. آنان آیات و معجزاتی را که خدا به دست ایشان در میان غیریهودیان ظاهر کرده بود، باز می گفتند.”ARPer 160.3

یعقوب نیز با قاطعیت شهادت داده اعلام کرد هدف خدا این بود تا امتیازات و برکات مشابهی که به یهودیان عطا کرده بود را به غیریهودیان ببخشد.ARPer 160.4

روح القدس مصلحت دید تا قوانین تشریفاتی را بر غیریهودیان ایمان آورده تحمیل نکند و نظر رسولان در خصوص این موضوع مانند نظر روح خدا بود. یعقوب شورا را هدایت کرد و تصمیم پایانی اش این بود، «پسARPer 160.5

رأی من بر این است که آنان را که از غیریهودیان به سوی خدا بازمی گردند، زحمت نرسانیم.”ARPer 161.1

این امر مباحثه را خاتمه داد. در این مثال ما اعتقاد حفظ شده توسط کلیسای کاتولیک روم مبنی بر اینکه پطرس سر کلیساست را تکذیب کرده ایم. آنانی که همچون پاپ ها ادعای جانشینان پطرس را داشته اند هیچ اساسی مطابق با کلام برای ادعاهایشان ندارند. هیچ چیز در زندگی پطرس تأیید رسمی بر این ادعا که او بلند مرتبه تر از برادرانش بعنوان نایب السلطنه خدای تعالی بود ارائه نمی کرد. اگر آنان که خود را جانشینان او می خوانند روش او را دنبال نمایند همیشه از یکسان باقی ماندن با برادرانشان خشنود خواهند بود. [195]ARPer 161.2

در این مورد یعقوب به نظر بعنوان کسی برگزیده شده تا تصمیم گرفته شده توسط شورا را اعلام نماید. حکم او این بود که نباید غیریهودیان را به پذیرش قانون تشریفات و بخصوص آیین ختنه ترغیب کرد یا حتی این امور را به آنها پیشنهاد نمود. یعقوب کوشید تا اذهان برادرانش را با این حقیقت تحت تأثیر قرار بدهد که در بازگشت بسوی خدا غیریهودیان تغییرات عظیمی را در زندگی هایشان بوجود آورده اند و احتیاط بیش از اندازه نباید بکار برده شود تا اینکه ایشان را با مسائل کم اهمیتِ مشکوک و پیچیده زحمت برسانند مبادا آنها در پیروی از مسیح دلسرد گردند.ARPer 161.3

ولی غیریهودیانی که ایمان آورده بودند می بایست عادات ناسازگار با اصول مسیحیت را ترک کنند. بنابراین رسولان و مشایخ موافقت نمودند تا غیریهودیان را تعلیم داده با نامه ای از ایشان بخواهند که از خوراک تقدیمی به بت ها، بی عفتی، گوشت حیوانات خفه شده و خون بپرهیزند. آنها باید به حفظ احکام ترغیب شده و به سوی زندگی های مقدس هدایت شوند. آنها همچنین باید اطمینان پیدا کنند مردانی که لازم بودن ختنه را اعلام کرده بودند توسط رسولان به انجام این امر جایز شمرده نشدند.ARPer 161.4

در عوض پولس و برنابا بعنوان مردانی که زندگی هایشان را برای خداوند بخطر انداخته بودند به ایشان توصیه شدند. پس یهودا و سیلاس همراه با این رسولان فرستاده شدند تا با کلام تصمیم شورا را به غیریهودیان اعلام نمایند: «روح القدس و ما مصلحت چنین دیدیم که باری بر دوش شما ننهیم، جز این ضروریات که از خوراک تقدیمی به بت ها و خون و گوشت حیوانات خفه ARPer 161.5

شده و بی عفتی بپرهیزید. هر گاه از اینها دوری کنید، کاری پسندیده انجام داده اید.» چهار خادم خدا همراه با نامه و پیامی که قرار بود به تمام بحث و جدل ها پایان دهد به اَنطاکیه فرستاده شدند؛ چرا که آن صدای والاترین اقتدار بر روی زمین بود. ARPer 162.1

شواریی که در این مورد تصمیم گرفت متشکل از رسولان و معلمانی بود که در رشد و پیشرفت کلیساهای یهودی و غیریهودی مسیحی همراه با نمایندگان برگزیده از نقاط مختلف تأثیرگذار بودند. مشایخ اورشلیم و نمایندگان اَنطاکیه حضور داشتند و با نفوذترین کلیساها در این امر ایفای نقش کردند. شورا بر طبق اوامر هدایت شدهٔ عدالت و شأن و مقام کلیسای بنا شده توسط اراده خدا اقدام کرد. همگی در نتیجهٔ صبر و تأمل شان دیدند که خودِ خدا مسئله مورد بحث را با ارزانی داشتن روح القدس به غیریهودیان پاسخ گفته است؛ و فهمیدند که حال نوبت آنهاست تا رهنمود روح القدس را متابعت کنند.ARPer 162.2

تمام اعضای کلیسا برای رأی دادن در مورد این مسئله خوانده نشدند. «رسولان و مشایخ” مردان با نفوذ و عادل، حُکمی را بنا کرده و صادر نمودند که پس از آن اکثر کلیساهای مسیحی آنرا پذیرفتند. اما همه با این تصمیم خشنود نشدند؛ گروهی از برادران جاه طلب و خود محور بودند که با آن مخالفت کردند. این مردان با مسئولیت خودشان مشغول به کار شدند. آنها در شایعات و عیب جویی زیاده روی کردند، نقشه های تازه ای کشیدند و کوشیدند کار مردانی که خدا برای بشارت مژده انجیل منصوب کرده بود را از بین ببردند. در ابتدا کلیسا با چنین موانعی روبرو بوده است و همواره تا پایان ایام خواهد بود. ARPer 162.3

اورشلیم کلان شهر یهودیان بود و در آنجا بزرگترین انحصارطلبی و تعصبات یافت می شد. مسیحیان یهودی که در محدوده معبد زندگی می کردند طبیعتاً اجازه بازگشت به امتیازات ویژه یهودیان بعنوان یک قوم برگزیده را به افکارشان می دادند. زمانی که دیدند کلیسای مسیحی تشریفات و سنن یهودی را ترک نمودند و دریافتند تقدس ویژه ای که رسوم یهودی اعطا کرده بود بزودی اهمیتش را بخاطر نور ایمان تازه از دست خواهد داد، بسیاری نسبت به پولس بعنوان کسی که در مقیاس گسترده باعث این تغییر شده بود عصبانی شدند. حتی شاگردان برای قبول از روی میل و رغبت در مورد تصمیم شورا کاملاً آماده نبودند. برخی بخاطر قوانین تشریفاتی غیرتمند بودند ARPer 162.4

و با نارضایتی به پولس می نگریستند چراکه تصور می کردند اصول او نسبت به تعهدات شریعت یهود سست و بی اساس هستند.ARPer 163.1

تصمیمات فراگیر و عالمگیر شورای عمومی برای صفوف ایمانداران غیریهودی اطمینان و قوت قلب ببار آورد و هدف خدا پیشرفت کرد. کلیسا در اَنطاکیه از حضور یهودا و سیلاس فرستادگان ویژه که همراه با رسولان از نشست اورشلیم بازگشته بودند مرحمت یافت. یهودا و سیلاس «نیز که نبی بودند، با سخنان بسیار، برادران را تشویق و تقویت کردند.» این مردان خدا در اَنطاکیه برای مدتی ماندند. «پولس و برنابا در اَنطاکیه ماندند و همراه بسیاری دیگر به تعلیم و بشارت کلام خداوند مشغول شدند.”ARPer 163.2

زمانی که پطرس بعدها از اَنطاکیه دیدن کرد، اطمینان بسیاری از افراد را بخاطر برخورد حکیمانه خود نسبت به ایمانداران غیریهودی جلب نمود. او برای مدتی مطابق با نور عطا شده از آسمان رفتار می کرد. او آنقدر بر تبعیض و غرض ورزی طبیعی اش فائق آمد که با ایمانداران غیریهودی همسفره شد. اما زمانی که چند تن از یهودیان غیور نسبت به قوانین تشریفاتی به اورشلیم آمدند پطرس از روی بی احتیاطی رفتارش در قبال بت پرستان ایمان آورده را عوض کرد. تعدادی از یهودیان «نیز در این ریاکاری به او پیوستند، به گونه ای که حتی برنابا نیز در اثر ریاکاری آنان از راه به در شد.” نمایش این ضعف از طرف کسانی که بعنوان رهبران کلیسا از احترام و محبت برخوردار بودند دردناک ترین خاطره را بر افکار ایمانداران غیریهودی باقی گذاشت. کلیسا به تفرقه تهدید شد. اما پولس که اثر خرابکارانه عملکرد اشتباه در قبال کلیسا را بخاطر اقدام دوگانه پطرس دریافت او را در حضور همه بخاطر پنهان کردن رفتار واقعی اش سرزنش نمود. پولس در حضور کلیسا از پطرس اینچنین بازجویی کرد، «اگر تو، با اینکه یهودی هستی، همچون غیریهودیان زندگی می کنی نه چون یهودیان، چگونه است که غیریهودیان را وامی داری که از رسوم یهودیان پیروی کنند؟” رساله به غلاطیان فصل ۲ آیه های ۱۳ و ۱۴. ARPer 163.3

پطرس لغزش و اشتباهی که در آن سقوط کرده بود را دید و بی درنگ دست بکار بازسازی شرارتی که آشکار شده بود زد. خدایی که انتها را از ابتدا می داند به پطرس اجازه داد تا این نقص شخصیتی را نمایان سازد تا اینکه رسول آزموده شده ببیند که در خودش چیزی برای خودستایی وجود ندارد. حتی بهترین انسان ها اگر به حال خویش رها شوند در داوری اشتباه خواهندARPer 163.4

کرد. خدا همچنین عاقبت فریب خوردگانی را دید که برای پطرس و جانشینان غیرواقعی او امتیازات متعال که فقط متعلق به خداست را ادعا خواهند کرد و این پیشینه از ضعف رسول باید بعنوان مدرک جایز الخطا بودن وی و این حقیقت که او به هیچ وجه در جایگاهی بالاتر از دیگر رسولان قرار نداشت باقی می ماند. ARPer 164.1

تاریخچه این انحراف از اصول درست برای مسئولان معتمدِ هدف خدا اخطار جدّی خواهد بود تا اینکه آنها در درستکاری شکست نخورده بلکه استوار به اصول وفادار بمانند. هر چقدر مسئولیت های داده شده به عامل بشری بزرگ تر باشد و فرصت هایش برای امر کردن و نظارت وسیع تر گردند چنانچه با احتیاط طریق خداوند را پیروی ننماید و هماهنگ با تصمیمات اتخاذ شده توسط بدنه عام ایمانداران در شورای متحد زحمت نکشد مسلماً خسارت بیشتری ببار خواهد آورد.ARPer 164.2

با وجود همه ناتوانی های پطرس، علیرغم زوال و بازگشتش، دوره خدمت طولانی اش، نزدیکی اش با مسیح، شناخت او از بکارگیری درست اصول صحیحِ نجات دهنده؛ بعد از آن همه تعلیم، هدایا، دانش و توانایی هایی که بواسطه موعظه و تعلیم کلام کسب کرده بود ـ آیا غیرعادی نیست که او بخاطر ترس از انسان ها یا کسب شهرت و اعتبار اصول مژده انجیل را نادیده گرفته و از آنها طفره برود؟ آیا عجیب نیست که در تبعیتش از راستی بلغزد؟ خدا به هر انسان قدرت درک درماندگی و ناتوانی اش برای هدایت درست و بی خطر کشتی خویش به لنگرگاه را عطا نماید.ARPer 164.3

پولس در خدمتش اغلب مجبور بود تنها بیایستد. او بطور ویژه از خدا تعلیم گرفته بود و شهامت داشت تا امتیازات ویژه که اصول را مبهم خواهند ساخت را انجام ندهد. گهگاه بار سنگین بود اما پولس بخاطر راستی استوار می ایستاد. او اینکه کلیسا هرگز نباید زیر نظر قدرت بشر آورده شود را فهمیده بود. رسوم و قواعد انسان ها نباید جایگاه حقیقت آشکار شده را بگیرند. مزایای مژده انجیل نباید بواسطه تعصبات و صلیقه های انسانی با هر مقامی که در کلیسا دارند به تأخیر بیافتند.ARPer 164.4

پولس خود و همه توانش را وقف خدمت خدا کرده بود. او حقایق مژده انجیل را بطور مستقیم از آسمان دریافت می کرد و در سرتاسر خدمتش او ارتباطی حیاتی را با نمایندگان آسمانی حفظ نمود. او در خصوص الزامیARPer 164.5

کردن وظایف غیرضروری بر مسیحیان غیریهودی از طرف خدا تعلیم گرفت؛ پس زمانی که ایمانداران پیرو رسوم یهودی مسئله ختنه را به کلیسای اَنطاکیه معرفی کردند، پولس ایده روح خدا را درباره این تعلیم می دانست و موضعی استوار و سرسختانه در قبال آن اتخاذ کرد که آزادی از آداب و تشریفات یهودی را برای کلیساها ببار آورد.ARPer 165.1

با وجود اینکه پولس شخصاً این واقعیت را از طرف خدا آموخته بود ولی او نسبت به مسئولیت فردی ایده های تحمیلی نداشت. در حالیکه به دنبال هدایت مستقیم خدا بود ولی همیشه آماده معتبر دانستن اقتدار واگذار شده به بدنه ایمانداران متحد در عضویت کلیسا بود. او نیاز به شورا را احساس کرد و زمانی که موارد با اهمیت رخ دادند او از طرح این امور در حضور کلیسا و یکی شدن با برادرانش در جستجوی خدا برای داشتن حکمت در اتخاذ تصمیمات درست خوشحال بود. حتی او اعلام کرد، «روحِ انبیا مطیع انبیاست. زیرا خدا، نه خدای بی نظمی، بلکه خدای صلح و آرامش است، همان گونه که در همۀ کلیساهای مقدسین چنین است.» رساله اول به قرنتیان فصل ۱۴ آیه های ۳۲ و ۳۳. او توسط پطرس تعلیم داد که همه متحد در توانایی کلیسا باید «خادم یکدیگر باشیم.» رساله اول پطرس فصل ۵ آیه ۵. ARPer 165.2