“Miej odwagę w Panu!”

Po upływie wyznaczonego na rok 1844 czasu bracia i siostry zeszli się razem. Wszyscy byli przygnębieni, gdyż rozczarowanie było niezwykle dotkliwe. W pewnej chwili wszedł mężczyzna wołając: “Miejcie odwagę w Panu, bracia i siostry! Miejcie odwagę w Panu!” Powtarzał to raz po raz, aż twarze wszystkich rozjaśniły się i wszyscy zaczęli chwalić Boga.SE 178.1

Dzisiaj mówię każdemu pracownikowi Pańskiemu: “Miej odwagę w Panu!” Od roku 1844 głoszę prawdę na obecny czas, a dzisiaj prawda ta jest mi droższa niż kiedykolwiek przedtem.SE 178.2

Niektórzy zawsze zwracają uwagę przede wszystkim na to, co nieprzyjemne i przygnębiające, wskutek czego ogarnia ich zniechęcenie. Zapominają, że niebiański wszechświat czeka na nich, by uczynić ich przekazicielami błogosławieństwa dla świata, i że Pan Jezus jest niewyczerpaną skarbnicą, z której ludzie mogą czerpać siłę i odwagę. Nie ma powodów do załamywania się i wpadania w apatię. Nigdy nie nadejdzie taki czas, by szatański mrok nie spowijał naszej ścieżki. W ten sposób wróg stara się ukryć przed nami światło Słońca Sprawiedliwości. Jednak nasza wiara powinna przebić się przez ten mrok.SE 178.3

Bóg wzywa ochotnych współpracowników, którzy nie poddadzą się zniechęceniu i nie tracą serca wskutek poczynań opozycji. Pan prowadzi nas, więc możemy iść naprzód odważnie, pewni, że będzie z nami, jak był w minionych latach, kiedy pracowaliśmy w naszej słabości, ale jednocześnie w mocy Ducha Świętego.SE 178.4

Aniołowie usługiwali Chrystusowi, ale ich obecność nie czyniła Jego życia łatwym i wolnym od pokus. On był “doświadczony we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu”. Hebrajczyków 4,15. Jeśli kaznodzieje angażujący się w pracę, którą Pan im wyznaczył, przechodzą próby, napotykają trudności i wystawiani są na pokusy, czy powinni się tym zniechęcać? Czy powinni tracić ufność dlatego, że ich praca nie zawsze przynosi rezultaty, które tak bardzo pragną ujrzeć? Prawdziwi pracownicy nie będą narzekać przystępując do powierzonej im pracy, choćby najtrudniejszej. Lęk przed trudnościami i narzekanie w ucisku czyni sługi Boże słabymi i nieefektywnymi.SE 178.5

Gdy ci, którzy stoją na czele w walce z szatanem i widzą, że jego szczególne poczynania są zwrócone przeciwko nim, jasno zdają sobie sprawę z tego, jak bardzo potrzebują siły od Boga, więc będą pracować w Jego mocy. Zwycięstwa, które osiągają, nie wbiją ich w dumę, ale sprawią, że jeszcze mocniej będą polegać na Wszechmogącym Bogu. Głęboka i żarliwa wdzięczność Bogu będzie płynąć z ich serc, a oni będą się radować mimo ucisków, których doświadczą wskutek knowań wroga.SE 179.1