Rozdział 101 — Różnorodne dary

Pan nikomu nie wyznacza terytorium, na którym tylko dana osoba ma pracować. Byłoby to niezgodne z Jego planem. Postanowił raczej, iż wszędzie, gdzie prawda jest głoszona, różne umysły, różnorodne dary mają mieć wpływ na wykonywane dzieło. Żaden człowiek nie ma na tyle mądrości, by kierować czymś bez niczyjej pomocy, nikt nie powinien mniemać, iż może to czynić. Fakt, iż człowiek jest uzdolniony w jednym kierunku, nie dowodzi, że jego rozsądek w innych sprawach jest doskonały i że mądrość innych ludzi nie jest mu potrzebna.SE 317.4

Ci, którzy pracują razem, powinni się starać być w zgodzie ze sobą. Jednak nikt nie powinien uważać, iż nie może współpracować z tymi, którzy mają nieco inne spojrzenie na pewne sprawy i w swej pracy stosują inne metody i sposoby działania. Jeśli wszyscy okazują pokorę i gotowość uczenia się, nie powinno być trudności. Bóg ustanowił w Kościele różne dary. Są one cenne, gdy znajdują się na właściwym miejscu, tak więc wszyscy mogą pełnić swoją rolę w dziele przygotowania ludzi na rychłe powtórne przyjście Chrystusa.SE 318.1

*****

Nasi kaznodzieje na odpowiedzialnych stanowiskach są ludźmi akceptowanymi przez Boga. Bez względu na to, skąd pochodzą i jakie zajmowali stanowiska — czy byli rolnikami, cieślami, czy może nauczycielami — jeśli Bóg ich akceptuje, niechaj każdy człowiek strzeże się rzucać na nich choćby cień podejrzenia. Nigdy nie wyrażaj się lekceważąco o żadnym człowieku, bo nie wiesz, jak wielki jest on w oczach Pana, podczas gdy ci, którzy uważają się za wielkich, mogą być przez Boga uznani za ludzi niegodnych z powodu nikczemności ich serca. (...)SE 318.2

Ani chwili naszego cennego czasu nie powinniśmy poświęcać na nakłanianie innych, by przychylili się do naszych osobistych idei i opinii. Bóg wyuczy ludzi zaangażowanych w Jego wielkie dzieło jako Jego współpracownicków, tak iż znajdą się na wyżynach wiary, a ich charaktery będą harmonijnie rozwinięte.SE 318.3

Ludzie posiadają różne dary, więc jedni są lepiej przystosowani do pewnych rodzajów działalności niż inni. To, w czym jeden zawiedzie, drugi wykona znakomicie. Bardzo ważne jest, by każdy robił to, w czym jest dobry. Wszyscy są ważni i potrzebni. Jeśli ktoś uważa, że nikt nie powinien mieć na niego wpływu i że ma dość rozsądku i zdolności, by samodzielnie wykonać wszystko w dziele Bożym, to człowiek ten rozmija się z łaskawym zamierzeniem Bożym. — Testimonies for the Church IV, 608.609.SE 318.4

*****

Pan chwali ich za wierność okazaną Bogu i z serca płynącą służbę. Każdy impuls Ducha Świętego kierujący do Boga i czynienia dobra jest notowany w księgach niebieskich, a robotnikom, którzy dali posłuch Duchowi Świętemu Pan da nagrodę w dniu sądu. Ci, którzy pomogli w dziele zbawienia, wezmą udział w radości Pana. To, kim będziemy w niebie, jest odzwierciedleniem tego, jacy teraz jesteśmy w charakterze i świętej służbie. (...) Naszą nagrodą będzie przywilej współpracy z Nim w Jego królestwie. — Przypowieści Chrystusa 234.SE 318.5