Staranność w szkoleniu młodzieży

Wielokrotnie i na różne sposoby Pan pokazał mi, jak uważni powinniśmy być w postępowaniu z młodzieżą, bowiem kształtowanie umysłów młodych ludzi wymaga największej orientacji i bystrości. Każdy, kto ma do czynienia z wychowaniem i szkoleniem młodzieży, musi żyć bardzo blisko wielkiego Nauczyciela, aby naśladować Jego ducha i sposób działania. Nauczanie młodzieży ma służyć kształtowaniu ich charakterów i przygotowaniu do pełnienia życiowej misji.SE 222.2

Młodzież należy uczyć, iż ewangelia Chrystusa nie toleruje ducha dzielenia na kasty i nie zezwala na nieuprzejmość wobec innych, bowiem tego rodzaju postawy są jednoznaczne z wywyższaniem siebie. Religia Jezusa nigdy nie degraduje tego, kto ją przyjmuje, ani nie czyni go szorstkim i prostackim. Nie sprawia, że człowiek staje się nieuprzejmy w sposobie myślenia i w uczuciach wobec tych, za których Chrystus oddał życie.SE 222.3

Niebezpieczne jest przywiązywanie zbyt wielkiej wagi do wymagań etykiety i poświęcanie zbyt wiele czasu manierom i formom, które młodzieży nie na wiele się zdadzą. Niektórym grozi to, iż skupią się na sprawach zewnętrznych i przeceniać będą wartość pustych konwenansów. Rezultaty będą niewspółmiernie małe w porównaniu do nakładu czasu i uwagi poświęconej tym sprawom. Niektórzy z tych, którzy przywiązują wielką wagę do powierzchowności, mają niewiele prawdziwego szacunku i sympatii dla tych ludzi, którzy chociaż są dobrzy i szlachetni, nie spełniają jednak wymagań sztucznej, wyuczonej ogłady opartej na konwenansach.SE 222.4

Skłonność do niegrzecznego krytycyzmu oraz postawa wyszukiwania i obnażania każdej wady i błędu to bardzo złe cechy. Budzą one nieufność i podejrzliwość, które są przeciwne charakterowi Chrystusa i szkodzą rozwojowi umysłu. Ci, którzy praktykują tego rodzaju postępowanie, stopniowo oddalają się od prawdziwego ducha chrześcijaństwa.SE 223.1

Najważniejszym i najtrwalszym wykształceniem jest to, które rozwija szlachetniejsze cechy, wzbudza ducha powszechnej uprzejmości, prowadzi młodzież do pozytywnego myślenia o bliźnich oraz zapobiega osądzaniu i złemu interpretowaniu ich słów i czynów. Czas poświęcony na tego rodzaju nauczanie przyniesie owoc ku żywotowi wiecznemu.SE 223.2

*****