Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Słudzy ewangelii - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 10 — Młodzi ludzie w służbie

    Nie wolno obniżać znaczenia służby ewangelii. Żadnego zadania nie wolno tak wykonywać, by służba słowa była stawiana na drugim miejscu. To niedopuszczalne. Ci, którzy umniejszają znaczenie służby kaznodziejskiej, umniejszają znaczenie Chrystusa. Najszczytniejszą ze wszystkich prac jest służba kaznodziejska w jej różnych aspektach, a młodzieży należy uświadomić, że nie ma pracy bardziej błogosławionej przez Boga niż praca w służbie ewangelii.SE 44.1

    Niechaj młodzi ludzie nie będą niczym powstrzymywani od wstąpienia do służby kaznodziejskiej. Istnieje niebezpieczeństwo, że niektórzy, ulegając złudzeniu łatwego życia, zostaną odciągnięci od ścieżki, na którą powołuje ich Bóg. Niektórych zachęcono do studiowania medycyny, a powinni byli przygotować się do służby kaznodziejskiej. Pan potrzebuje więcej kaznodziejów do pracy w Jego winnicy. Wypowiedziane zostały słowa: “Wzmocnijcie straże; wystawcie wiernych strażników w każdej części świata”. Bóg wzywa was, młodzi. Pragnie mieć całą armię młodych ludzi o wielkich sercach i wielkich umysłach, głęboko miłujących Chrystusa i prawdę.SE 44.2

    Miara zdolności i wykształcenia ma o wiele mniejsze znaczenie niż duch, w jakim angażujecie się w dzieło. W służbie ewangelii nie trzeba wielkich i uczonych ludzi ani elokwentnych kaznodziejów. Bóg wzywa ludzi, którzy pozwolą się napełnić Jego Duchem. Sprawa Chrystusowa wymaga ludzi uświęconych i ofiarnych, takich, którzy bez ociągania idą naprzód, nie zważając na zniewagi. Niechaj będą silni, odważni, przygotowani do dobrego dzieła, i niechaj zawrą przymierze z Bogiem przez ofiarę.SE 44.3

    W służbie kaznodziejskiej nie ma miejsca dla leniwych. Słudzy Boży muszą udowodnić, że nadają się do tej służby. Nie będą próżniakami, ale jako interpretatorzy Jego Słowa zmobilizują wszystkie siły, żeby być wiernymi. Nigdy nie przestaną się uczyć. Będą zawsze pamiętać o świętości dzieła i wielkiej odpowiedzialności wobec swego powołania, aby nigdy i nigdzie nie składać Bogu skażonej ofiary, takiej, której nie towarzyszy głębokie studium Słowa i modlitwa.SE 45.1

    Pan potrzebuje ludzi, którzy są aktywni duchowo. Każdy pracownik może być wyposażony w moc z wysokości i kroczyć naprzód z wiarą i nadzieją po ścieżce, którą Bóg mu każe iść. W młodym, poświęconym pracowniku mieszka Słowo Boże. Jest bystry, gorliwy, pełen mocy, a w radzie, której udziela Bóg, ma niezawodne źródło niezbędnego zaopatrzenia.SE 45.2

    Bóg powołał tych ludzi, by zanieśli światu poselstwo o rychłym powtórnym przyjściu Chrystusa. Mamy przekazać ludzkości ostatnie wezwanie na ucztę ewangelii, ostatnie zaproszenie na weselną ucztę Baranka. Trzeba dotrzeć do tysiąca miejsc, w których nie słyszano tego wezwania. Wielu, którzy jeszcze nie zwiastowali tego poselstwa, powinno zacząć to robić. Jeszcze raz apeluję do młodych ludzi: Czy Bóg nie powołał was, byście głosili to poselstwo?SE 45.3

    *****

    Jak wielu młodych ludzi wstąpi do służby Bożej nie po to, by im służono, ale by służyć? W przeszłości byli tacy, których umysły były kierowane na kolejne osoby i którzy wołali: “Panie, pozwól mi uratować tę duszę!” Jednak obecnie takie przypadki należą do rzadkości. Jak wielu działa w sposób, który świadczyłby o tym, że są świadomi zguby grzeszników? Jak wielu przedstawia ich w modlitwie Bogu i wstawia się za nimi do Niego, błagając, by zostali uratowani?SE 45.4

    Apostoł Paweł mógł powiedzieć o Kościele wczesnochrześcijańskim: “Wysławiali Boga za mnie”. Galacjan 1,24. Czy nie powinniśmy starać się żyć tak, aby te same słowa mogły być powiedziane o nas? Pan znajdzie sposoby i środki dla tych, którzy będą Go szukać z całego serca. On pragnie, byśmy uznali boski nadzór uwidoczniony w przygotowaniu pola do pracy i podaniu sposobu, w jaki należy tam pracować.SE 45.5

    Niechaj kaznodzieje i ewangeliści więcej i gorliwiej się modlą z tymi, którzy zostali przekonani przez prawdę. Pamiętajcie, że Chrystus jest zawsze z wami. Pan ma przygotowane najcenniejsze objawienia swej łaski, by wzmocnić i zachęcić szczerych, pokornych pracowników. Przekazujcie innym to światło, którym Bóg was oświecił. Ci, którzy to czynią, przynoszą Panu najcenniejszą ofiarę. Serca tych, którzy niosą dobrą nowinę o zbawieniu, jaśnieją duchem chwały i uwielbienia dla Boga.SE 46.1

    *****

    Liczba pracowników w służbie nie ma być zmniejszana, ale znacznie powiększona. Tam, gdzie obecnie jest jeden kaznodzieja pełniący misję, powinno być kolejnych dwudziestu, a jeśli prowadzi ich Duch Boży, tych dwudziestu tak przedstawi prawdę, iż wkrótce dodanych zostanie kolejnych dwudziestu.SE 46.2

    *****

    Z racji swojej godności i wysokiego urzędu Chrystus narzuca takie warunki, jakie uważa za stosowne. Jego naśladowcy mają z coraz większą mocą zwiastować prawdę, w miarę jak coraz bardziej zbliżają się do doskonałości wiary i braterskiej miłości. Bóg zapewnił boskie wsparcie we wszystkich potrzebach, w których nasze ludzkie środki są niewystarczające. W każdej trudnej sytuacji daje nam do pomocy Ducha Świętego, aby wzmocnić naszą nadzieję i pewność, oświecić nasze umysły i oczyścić serca. On dopilnuje, żeby były zapewnione wystarczające środki do wykonania Jego planów. Proszę was, byście szukali rady Bożej. Szukajcie Go z całego serca i “co wam powie, czyńcie!” Jana 2,5. — Testimonies for the Church VI, 414.415.SE 46.3

    *****

    Jakże szybko można by całemu światu ogłosić wieść o ukrzyżowanym, zmartwychwstałym i wkrótce mającym przyjść po raz wtóry Zbawicielu, posiadając taką armię pracowników, jaką jest nasza młodzież, odpowiednio i właściwie wychowaną! Jakże prędko może przyjść koniec cierpieniu, troskom i grzechowi! Jakże szybko nasze dzieci, zamiast zapewnić sobie dobra ziemskie, do których przylega ból i grzech, mogłyby zdobyć dziedzictwo tam, gdzie ci “którzy pokładają nadzieję w Panu, odziedziczą ziemię”, tam, gdzie “żaden mieszkaniec nie powie: Jestem chory” — “i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi”. Psalmów 37,39; Izajasza 33,24; 65,19. — Wychowanie 190.SE 46.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents