Rozdział 2 — Świętość dzieła

Kaznodzieja stoi przed ludźmi jako rzecznik Boga, a w myślach, słowach i czynach jest reprezentantem Pana. Kiedy Mojżesz został wybrany jako posłaniec przymierza, powiedziano mu: “Ty sam stawaj przed Bogiem za lud”. 2 Mojżeszowa 18,19. Dzisiaj ludzie wybrani przez Boga są powołani tak samo jak Mojżesz, żeby być Jego posłańcami, a na tych, którzy przynoszą ujmę swemu świętemu powołaniu albo zaniżają standard wyznaczony im w życiu i służbie Syna Bożego, ciąży klątwa.SE 15.4

Kara, jaka spadła na Nadaba i Abihu, synów Aarona, pokazuje, jak Bóg traktuje tych kaznodziejów, którzy przynoszą ujmę swemu świętemu urzędowi. Ludzie ci zostali poświęceni do kapłaństwa, ale nie nauczyli się panować nad sobą. Długo pielęgnowany nawyk pobłażania sobie miał nad nimi taką władzę, iż nawet poczucie odpowiedzialności związanej z ich urzędem nie było na tyle silne, by coś w tym względzie się zmieniło.SE 16.1

W godzinie nabożeństwa, kiedy modlitwy i uwielbienie ludu wznosiły się do Boga, Nadab i Abihu, będąc w stanie nietrzeźwym, wzięli swoje kadzielnice i zapalili w nich kadzidło. Przekroczyli jednak nakaz Boży, ponieważ użyli “obcego ognia” zamiast ognia świętego, który rozpalił sam Bóg. To właśnie ten ogień kazano im używać do tego celu. Z powodu tego grzechu ogień wyszedł od Pana i pochłonął ich na oczach ludu. “I rzekł Mojżesz do Aarona: Oto, co Pan rzekł: Na bliskich moich okazuje się świętość moja, a wobec całego ludu chwała moja”. 3 Mojżeszowa 10,3.SE 16.2