Odwiedzanie ludzi w domach

Kiedy kaznodzieja przedstawia poselstwo ewangelii zza kazalnicy, jego praca dopiero się rozpoczyna. Musi także wykonywać osobistą pracę. Powinien odwiedzać ludzi w ich domach, rozmawiać i modlić się z nimi w duchu gorliwości i pokory. Są rodziny, do których nie da się dotrzeć z prawdą Słowa Bożego, jeśli sługa łaski Bożej nie uda się do ich domów i nie wskaże im drogi Pańskiej. Jednak serca tych, którzy wykonują to dzieło, muszą być zjednoczone z sercem Chrystusa.SE 127.2

Jakże wiele mieści w sobie rozkaz: “Wyjdź na drogi i między opłotki i przymuszaj, by weszli, i niech będzie zapełniony dom mój”. Łukasza 14,23. Niech kaznodzieje uczą prawdy w rodzinach, zaprzyjaźniając się z tymi, którym służą. Współpracując w ten sposób z Bogiem zostaną przez Niego przyodziani duchową mocą. Chrystus będzie ich prowadził w tym dziele, dając im słowa, które głęboko zapadną w serca słuchaczy.SE 127.3

Przywilejem każdego kaznodziei jest móc powiedzieć wraz z Pawłem: “Nie uchylałem się bowiem od zwiastowania wam całej woli Bożej. (...) Nie uchylałem się od zwiastowania wam wszystkiego, co pożyteczne, od nauczania was publicznie i po domach, wzywając (...) do upamiętania się przed Bogiem i do wiary w Pana naszego, Jezusa”. Dzieje Apostolskie 20,27.20.21.SE 127.4

Nasz Zbawiciel szedł od domu do domu, uzdrawiając chorych, pocieszając zasmuconych, uśmierzając ból cierpiących, głosząc pokój zrozpaczonym. Brał na ramiona małe dzieci i błogosławił je, a ich zmęczonym matkom mówił słowa nadziei i pocieszenia. Z niezmierną czułością i łagodnością wychodził naprzeciw wszelkim przejawom ludzkiej nędzy i ucisku. Pracował nie dla siebie, ale dla innych. Był sługą wszystkich. Jego pokarmem i napojem było niesienie nadziei i siły tym wszystkim, których spotykał na swojej drodze. Kiedy ludzie słuchali prawd wypowiadanych przez Niego — tak różnych od tradycji i dogmatów nauczanych przez rabinów — nadzieja rosła w ich sercach. Jego nauczanie odznaczało się gorliwością, która sprawiała, że Jego słowa docierały do serc ludzi z przekonywającą mocą.SE 128.1

Moim braciom kaznodziejom pragnę powiedzieć: Przez osobistą pracę docierajcie do ludzi tam, gdzie oni się znajdują. Zapoznawajcie się z nimi. Ta praca nie zostanie wykonana bez podjęcia zdecydowanych wysiłków. Jej braku nie da się uzupełnić żadnymi nakładami finansowymi ani kazaniami. Nauczanie Pisma Świętego w rodzinnych domach — to jest praca ewangelisty, jaka ma być połączona z wygłaszaniem kazań. Jeśli zostanie pominięta, kazania w znacznym stopniu okażą się daremne.SE 128.2

Ci, którzy szukają prawdy, muszą w odpowiednim czasie usłyszeć poselstwo, ponieważ szatan czyha na nich z pokusami. Jeśli spotykacie się z niechęcią, kiedy usiłujecie pomagać ludziom, nie przejmujcie się tym. Jeśli wydaje się wam, że niewiele jest korzyści z waszej pracy, nie zniechęcajcie się. Pracujcie nadal. Bądźcie rozważni. Wiedzcie, kiedy mówić, a kiedy milczeć. Dbajcie o ludzi jako ci, którzy muszą zdać sprawę ze swojej służby. Strzeżcie się sideł szatana, abyście nie dali się odwieść od wypełnienia obowiązku. Nie pozwólcie, by trudności zniechęcały was i onieśmielały. Z silną wiarą, ze stanowczością walczcie z trudnościami i pokonujcie je. Siejcie ziarno wiary szczodrze i obficie.SE 128.3

*****

Wiele zależy od tego, w jaki sposób traktujesz tych, których odwiedzasz. Nawet podając im rękę na powitanie możesz to zrobić w taki sposób, że natychmiast zdobędziesz ich zaufanie, ale jeśli twoje przywitanie będzie zimne, pomyślą, że nie jesteś nimi zainteresowany.SE 128.4

Nie powinniśmy zachowywać się wobec biednych tak, jakby utrzymywanie z nimi kontaktu było wyświadczaniem im łaski. Prawda jest taka, iż są oni tak samo cenni w oczach Bożych, jak inni, a więc musimy postępować tak, aby im tę prawdę uświadomić. Nasz ubiór powinien być prosty i niewyszukany, aby podczas odwiedzin biedni ludzie nie byli zakłopotani różnicą w wyglądzie. W życiu ludzi biednych często niewiele jest radosnych chwil, a więc dlaczego Boży pracownicy nie mieliby wnosić światła do ich domów? Chcąc pozyskać serca ludzi dla Zbawiciela, musimy odnosić się do nich z taką czułą sympatią, jak Jezus.SE 128.5