Wiara, która zwycięża

Dzięki swej wytrwałej wierze Jakub odniósł zwycięstwo. Trzymał anioła mocno, dopóki nie dostał upragnionego błogosławieństwa i zapewnienia, że grzechy są mu darowane. Wtedy zmieniono jego imię Jakub, co znaczy oszust, na imię Izrael — zwycięzca. “A Jakub zapytał, mówiąc: Powiedz mi proszę, jakie jest imię twoje? Na to odpowiedział: Dlaczego pytasz o imię moje? I tam mu błogosławił. I nazwał Jakub to miejsce Peniel, mówiąc: Oglądałem Boga twarzą w twarz, a jednak ocalało życie moje”. 1 Mojżeszowa 32,29-30. Tym aniołem był Chrystus. Jakub walczył z Nim i tak mocno się Go trzymał, aż Ten mu pobłogosławił.HZ 58.1

Pan wysłuchał błagania Jakuba i zmienił zamiary Ezawa. Nie potępił żadnego ze złych uczynków Jakuba. Z ich powodu życie Jakuba było aż do tej chwili pełne zwątpienia, kłopotów i zmartwień.HZ 58.2

“Walcząc z aniołem, zwyciężył, z płaczem błagał o zmiłowanie; w Betel znalazł Boga i tam z nim rozmawiał: Pan, Bóg Zastępów, Pan imię jego”. Ozeasza 12,5-6.HZ 58.3

Ezaw, zamierzając zabić brata, szedł z wojskiem w stronę Jakuba. Lecz tej samej nocy, kiedy Jakub walczył z aniołem, niebo wysłało na ziemię innego anioła, aby podczas snu zmienił zamiary Ezawa. We śnie widział Ezaw Jakuba żyjącego przez dwadzieścia lat daleko od domu ojcowskiego, w ciągłej obawie o swe życie. Wyobrażał sobie jego ból po stracie matki. Widział Jakuba upokorzonego i aniołów Bożych wokół niego. Śniło mu się, że gdy spotkał się z bratem, nie wyrządził mu żadnej krzywdy. Po przebudzeniu opowiedział sen towarzyszącym mu czterystu mężom i zapowiedział, aby nikt nie ważył się skrzywdzić Jakuba, gdyż Bóg ojca jego jest z nim. Gdy bracia się spotkają, nikomu nie wolno wyrządzić Jakubowi żadnej szkody.HZ 58.4

“A gdy Jakub podniósł oczy swoje, zobaczył, że Ezaw nadchodzi, a z nim czterystu mężów. Rozdzielił więc dzieci pomiędzy Leę, Rachelę i dwie służące. Na przedzie ustawił służące wraz z ich dziećmi, Leę z jej dziećmi za nimi, Rachelę zaś z Józefem na końcu. Sam natomiast poszedł przed nimi i pokłonił się siedem razy aż do ziemi, zanim zbliżył się do brata swego. Ezaw wybiegł naprzeciw niego, objął go, rzucił mu się na szyję i ucałował go; i rozpłakali się”. 1 Mojżeszowa 33,1-4. Na znak pojednania Jakub przygotował dla Ezawa podarunki, lecz Ezaw odmówił ich przyjęcia. Jakub jednak nalegał na brata: “Przyjmij, proszę, upominek mój, który ci złożyłem, gdyż Bóg był mi łaskawy i mam wszystko! A gdy usilnie nalegał na niego, przyjął”. 1 Mojżeszowa 33,11.HZ 58.5