Kaadlawan ni Noe kag ang sa Aton

Sumugod sa isa ka panag-on pakadto sa isa ka panag-on, ang paaman nga ginapadala sang Dios sa kalibutan bangud sa Iya mga alagad ginabaton nga may kaangay man nga pangduhaduha kag dili pagtoo. Sang pagpadala sang Dios sang anaw sa duta bangud sang pagkamalauton sang tawo sa wala pa ang anaw, Iya anay nga ginpahibalo sa ila ang Iya katuyoan, agud may kahigayonan sila sa pagliso gikan sa ila malauton nga mga dalan. Tungud kay isa ka gatus kag duha ka pulo ka mga tuig gintugut sa ila sa pagpamati sang mga paaman sa paghinulsul, basi ang kaakig sang Dios magpahayag sa paglaglag sa ila. Apang ang balita kaangay sa ila sang isa ka walay pulus nga sugid, kag wala sila magtoo. Sa kaisug sa ila pagkamalaut, ginyaguta nila ang sologoon sang Dios, gintiawtiawan ang iya mga pakilooy, kag ginsumbong pa sia nga nagahambal sang butang sa wala sing prueba. Daw ano ka kahas sa isa ka tawo nga magtindug batok sa tanan nga kadalagkuan sa duta? Kon ang mga balita ni Noe mga matuud, ngaa nga wala pagkilalaha sang tanan nga kalibutan? Isa ka pamatuud sang isa ka tawo kontra sa kaalam sang linibolibo! Dili sila magpakatarung sang paaman, ni magpangita sing dalangpan sa arka.AP 264.1

Ang mga mayubiton nagatudlo sa mga butang sa kinauga-— sa wala pagbalhin nga panag-on, sa maasul nga langit nga wala gid makaula sing idan, sa malagtum nga latagon nga ginapalumbay sang malum-ok nga tun-og sang kagab-ihon, —kag nagsilinggit sila, “Wala bala sia nagahambal sa palaangiran?” Sa daku nga pagtamay gintawag nila ang manugbantala sang katarungan nga buang; kag nagpaladayon sila sa labi pagid nga kabalaka sa pagpangita sing mga kalipayan, labi pagid sa mahandumon sa mga malaut nga dalanon, sing labi sa una. Apang ang ila pagkadilimatinoohon wala mag-upang sang gintagna nga magaabut. Ginpailuban sang Dios sing malawig ang ila pagkamalauton, hatagan sila sing malawig nga dag-on sa paghinulsul; apang sa dag-on nga iya gintapat ang iya paghukum nahulog sa manugsikway sang Iya kalooy.AP 264.2

Si Kristo nagsiling nga magapadayon ang amo man nga pagkadilimatinoohon sa ikaduha nga pagkari Niya. Subung nga ang mga tawo sa adlaw ni Noe “wala makahibalo tubtub nga nag-abut ang anaw, kag dinala sila nga tanan; mangin amo man,” ang siling sang aton Manluluwas, “Ini sa pagkari sang Anak sang Tawo.” Mateo 24:39. Sang nagadalapon ang mga nagapakasumulonod nga mga tinawo sang Dios sa kalibutan, nga magkalabuhi subung sang ila pagkabuhi, kag magtingub sa ila sa mga kalipayan nga ginadilian; kon ang mga kadayawan sang kalibutan manginkadayawan man sang iglesia; kon nagatinunog ang lingganay sa kasal, kag ang tanan nagapaabut sang kalibutanon nga kauswagan sa madamu pa nga mga tuig, —niyan, sa gilayon, sa pag-idlap sang kilat sa mga langit, magaabut ang katapusan sang ila mapawa nga palanan-awon kag madaya nga paglaum.AP 265.1

Subung nga ginpadala sang Dios ang iya alagad sa pagpaaman sa manug-abut nga anaw sa kalibutan, amo man ginpadala niya ang mga pinili nga mga manugbalita sa pagpahibalo sang kalapiton sang katapusan nga paghukum. Kag subung nga ang mga kaaway ni Noe nagkaladlaw nga may pagyubit sa mga tagna sang manugbantala sang katarungan, amo man sa mga adlaw ni Miller, madamu, bisan pa yadtong mga uagapakatinawo sang Dios, ang nagluyubit sa mga pulong sa pagpaaman.AP 265.2

Kag kay ngaa ang pagtolon-an kag pagwali sang ikaduha nga pagkari ni Kristo wala pagbatona sang mga iglesia? Sang ang pagkari sang Ginoo magahatag sing pagkailo kag kalaglagan sa mga malauton, sa mga matarung manginpuno sia sing kalipay kag paglaum. Ining daku nga kamatuuran amo ang manuglipay sa mga matutum nga mga tinawo sang Dios sa tanan nga katuigan; ngaa nga nahimo sia, kasubung sa iya Manunukod, nga “bato sang kasandad kag bato sang kasaw-ahan” sa iya mga nagapakasumulonod nga mga tinawo?AP 265.3