Si Lutero Nagsulud sa pagkamone

Ang isa ka hanuut nga handum sa pagpanginhilway sa sa la kag pagpangita sing paghidaet sa Dios, nagdul-ong sa iya sang katapusan sa Dios, sa pagsulud sa konbento. kag itugyan ang iya kabuhi sa kabuhi sang isa ka monastiko. Diri ginkinahanglan sia sa pagbuhat sang labing kubus nga buluhaton, kag magpakilimos sa kabalayan. Yara na sia sa panuigon nga ang pagtahud kag ang pagkalutaw dapat nga handumon sing labing mainit, kag ining makahuluya nga buluhaton nagpakamatay sang iya kaugalingon nga balatiagon; apang iya nga ginbatas sing mapailubon, kay nagatoo sia nga ini kinahanglan tungud sang iya mga sala.AP 112.3

Ang kada tion nga iya malang-at sa iya matag-adlaw nga buluhaton iya nga ginagamit sa pagtoon, nga ginakawatan pa niya ang iya kaugalingon sing katulogon, kag nagakahanugon pa gani sia sang iya tion nga iya magamit sa iya halushalus nga pagkaon. Labaw sa tanan nga butang nagakalipay sia sa pagtoon sang pulong sang Dios. Nasapwan niya ang isa ka Biblia nga nakadenahan sa dingding sang lconbento, kag sa sine firme sia nagakadto. Sang nagadalum ang iya balatiagon sa sala, nagtinguha sia sa iya kaugalingon nga buhat sa pagpangita sing kapatawaran kag paghidaet. Nagkabuhi sia sing labing mapait nga kabuhi, bangud sa pagpuasa, pagpulaw, kag pagsakit sang lawas, agud sa pagdaug sang mga kalauf sang iya kinaugali, nga sa sini ang iya kabuhi sa pagkamonjewala sing nahatag nga kaayohan. Wala gid sia mag-isol sa paghimo sing bisan ano nga halad agud nga madangat niya ang kaputli sa tagiposoon nga magapatakus sa iya sa pagtindugnga kahalamut-an sa atubangan sang Dios. “Sa pagkamatuud labi ako ka matinoohon nga monje,” ang siling niya sang olihi, “kag ginasunod ko ang tanan nga kasugoan sang akon talapuanan sing labi ka id-id sang sa akon mabungat. Ivon abi ang monje makadangat sa langit bangud sa sini nga mga buhat, totoo gid nga akon sia madangat ... Kon yadto nagpadayon pagid sing malawig, nakadangat ang akon pagpaubus sa kamatayon.”^{*D'Aubigne, lib. 2, cap. 3.} Sa patubas sining masakit nga pagsolondan, dinulaan sia sing kusug, kag tinapikan sia sing balatian nga kuyap, nga sa sini wala gid sia maulii sing bug-os. Apang kaupod sining tanan nga mga tinguha, ang iya ginabug-atan nga kalag wala sing nakita nga kaayohan. Sang olihi tinabug sia sa bibi sang walay paglaum.AP 113.1

Sang pumahayag sa kay Lutero nga ang tanan nagkawala, ang Dios nagpatindug sing isa ka abyan sa pagbulig sa iya. Ang matinoohon nga si Staupitz nagbukad sang mga pulong sang Dios sa painoino ni Lutero, kag sugoon sia sa dipagtulok sa iya kaugalingon, untatan ang pagpanumdum sang walay katubtuban nga silot sa paglapas sa sugo sang Dios, kag magtaraud sa kay Jesus, nga iya manluluwas nga manugpatawad sang sala. “Sa baylo sang pagsakit sang imo ka-ugalingon tungud sa imo mga sala, ihulog ang imo kaugalingon sa mga kamut sang Manluluwas. Salig sa Iya, sa pagkamatarung sang Iya kabuhi, sa pagpanumbas sang Iya kamatayon ... pamatii ang Anak sang Dios. Nagpakatawo Sia sa paghatag sa imo sing pagsalig sang kahamuut sang langit.” “Higugma Yadtong naghigugma anay sa imo.”^{*D'Aubigne, lib. 2, cap. 4.} Ini amo ang pinamulong sining manugbalita sang kalooy. Ang iya mga pulong naghatag sing madalum nga balatiagon sa painoino ni Lutero. Sa tapus sang madamu nga mga pagpakigsumpong sa kasaypanan nga iya nahuptan sing madugay, pinakapyot sia sa kamatuuran, kag ang hidaet nag-abut sa iya ginagamu nga kalag.AP 113.2