1: Ang Pagkaguba Sang Jerusalem

Sa Ibabaw sang bukid sang Olibo, si Jesus nagalantaw sa Jerusalem. Maambong kag malinong ang mga talan-awon nga nagahumlad sa atubangan niyaPanag-on yadto sang Paskua, kag gikan sa tanan nga duta ang mga inanak ni Jakob nagtililipon didto sa pagsaolog sang labing daku nga fiesta sang nasion. Sa tunga sang mga katamnan kag mga kaubasan, kag malagtum nga mga bangilid nga napamugtakpugtakan sang mga payagpayag sang mga manlalakat nga mga sumilimba, makita ang namaludbalud nga mga kabakuluran, ang mga mataas nga mga palasio kag malig-on nga dingding sang kapital sang Israel. Ang anak nga babae sang Sion sa iya bugal daw sa masiling, “Nagpalingkod ako sing hari nga babae, kag dili makakita sing kasubu;” tama ka gayon sa iya, kag nagakabig sang iya kaugalingon nga malig-on sa kahamuut sang langit, subung nga sa mga dag-on nga nagligad, ang harianon nga mga manugambahan nagkinanta, “Magayon sa kataasan, ang kalipay sang bug-os nga duta, amo ang bukid sang Sion ... ang banwa sang daku nga hari.” Salmos 48:2. Ang mga dalagku kag mga matahum nga mga balay sang simbahan makita sing bug-os. Ang silak sang nagahinunod nga adlaw nagasilak sa dingding nga marmol nga maputi subung sang niebe, kag nagabanaag gikan sa bulawanon nga ganhaan kag mga tore kag mga balisbisan. “Sa ka himpit sa kagayon,” nagatindug sia, ang bugal sang nasion nga Judio. Sin-o nga anak ni Israel ang makatamud sa iya nga dili kugmaton sa kalipay kag pagdayaw!AP 17.1

Apang malayo sa iban nga hunahuna ang nagpuno sang painoino ni Jesus. “Sang nagapalapit, nakita niya ang banwa kag naghibi bangud sa iya.” Lukas 19:41. Sa tunga sang kinalipay sang banwa tungud sang mandadaugon niya nga pagsulud, sang ginabayaw ang mga paklang, sang pinamata sang malipayon nga mga hosana ang mga kabakuluran, kag linibolibo nga mga tingug ang nagbantala sa iya nga hari, ang Manunubus sang kalibutan linumsan sang hinali kag dili mahangup nga kasubu. Sia, ang Anak sang Dios, ang Sinaad nga Isa sa Israel, nga may gahum nga nagdaug sang kamatayon, kag nagtawag sang binilanggo sang kamatayon gikan sa lulubngan, naghibi, dili kinaugali nga pagkasubu, kondi tama kag dili mapunggan nga pagkasakit.AP 18.1

“Oh, kon ikaw gid kunta ang makakilala, bisan karon lamang nga imo adlaw, sang mga butang nga nahanungud sa imong paghidaet! Apang karon nalipdan sa imong mga mata. Kay magaabut sa imo ang mga adlaw, nga pagalikupan ka sang imo mga kaaway, kag pagalibutan ka nila, kag pagaipiton ka sa tanan nga mga lugar. Kag pagapukanon sa duta ikaw kag ang imo mga anak sa sulud nimo, kag walay bato nga nasampaw sa isa ka bato, nga pagabayaan sa imo; tungud nga wala mo pagkilalaha ang panag-on sang pagduaw sa imo.” Lukas 19:42, 44.AP 18.2

Ang maragtas sang kapin sa isa ka libo ka tuig nga ginakahamut-an sing pinasahi kag ginabantayan sang Dios, nga ginpahayag sa mga pinili nga mga tinawo, nabuksan sa mata ni Jesus. Ang Jerusalem ginpadunggan sang Dios sa ibabaw sang tanan nga duta. Ang Ginoo “nagpili sang Sion”, “ginhandum niya sia nga puluy-an nga sa Iya gid.” Salmos 132:13. Didto, sa mga tuig sang katuigan, ang mga balaan nga mga manalagna nagbulungat sing balita sa pagpaaman. Didto, si Jehoba nagpahayag sang Iya kaugalingon sa gal-um sang himaya sa ibabaw sang lingkoran nga pakilooyan. Kon ginhuptan ni Israel ang iya katipan sa Langit, ang Jerusalem nagtindug sing dayon, nga pinili sang Dios. Jeremia 17:21-25. Apang ang sinulat nga maragtas sinang pinalangga nga mga tinawo isa ka tinago nga sinulat sang dimatumtum kag manugrebok nga mga tinawo. Ila nga ginsumpong ang bugay sang langit, ginpatuyangan kag gintiawtiawan ang ila mga kahigayonan.AP 18.3

Kapin pa sa paghigugma sang amay sa iya anak nga pinalangga, ang Dios “nagpadala sa ila tungud sa kamut sang Iya mga manugbalita nga ginpadala niya sila kutub sa aga, kay sia may pagkalooy sa iya banwa, kag sa iya gid nga puluy-an.” 2 Kronika 36:15. Sang wala pagbatona ang mga pagsabdong, mga pagpakilooy kag mga pagsaway ginpadala niya sa ila ang labing maayo nga bias sang langit; boo gin-ula niya ang bugos nga langit sa sinang Isa ka Hatag.AP 19.1

Ang Anak sang Dios sa Iya kaugalingon ginpadala sa pag-ampo sa dili mahinulsulon nga ciudad. Sa sulud sang tatlo ka tuig ang Ginoo sang kapawa kag himaya naglakat sa sulud kag sa gowa sang iya mga tinawo nga nagabugkos sang mga nabuung nga tagiposoon, sa pagbubi sang mga nagapus, sa pagpasag-uli sang itululok sang mga bulag, sa pagpalakat sang mga piang, kag sa pag-uli sang inugbalati sang bungol, sa pag-ayo sang mga tabukawon, sa pagpamanhaw sang mga minatay, kag sa pagbantala sang balita sa mga imol. Lukas 4:18.AP 19.2

Bisan nga ginbalusan sing malain ang maayo nga Iya nabimo, sing dumut ang Iya gugma, (Salmos 109:5) Iya ginpadayon ang Iya buluhaton sa kalooy sing malig-on. Wala gid sing ginsubul sadtong mga nagpalangita sang iya bugay. Ang balud sang kalooy, nga ginsubol sadtong mga matig-a sing tagiposoon, nagbalik sa labi pagid ka baskug nga balud sa pagkahanuklog, kag dili mamitlang nga gugma.AP 19.3

Apang ang Israel nagtalikod sa ila labing maayo nga abyan kag Manugbulig. Ang pag-ampo sang Iya gugma gintamay, ang Iya mga paglaygay ginyubitan, ang Iya mga pagpaaman ginkaakigan.AP 20.1

Ang oras sang paglaum kag kapatawaran nagtaliwan sing madali; ang tagayan sang Dios sang Iya kaakig nga sing madugay iya nga ginpunggan madali na lamang mapuno. Ang gal-um nga nagtipon sa sulud sang mga panag-on sang pagbulag sa pagtoo (apostasia) kag pagrebok, nga sa karon maitum na sing pagkailo, madali na lamang maula sa malauton nga mga tawo; kag yadtong Isa nga amo lamang ang makaluwas sa ila sa palaabuton nga kapalaran, ila ginpatuyangan, ginsikway kag sa dili madugay ilansang sa kruz. Kon si Kristo magkabit sa kruz sa Kalbario, ang adlaw sang Israel subung nga isa ka nasion nga pinalangga kag pinakamaayo sang Dios matapus. Ang pagdula sing bisan isa lamang ka kalag isa ka kalalat-an nga labing daku kag labi sa manggad nga isa ka kalibutan; apang sang nagatamud si Kristo sa Jerusalem, ang paghukum sa bilog nga banwa, sa bilog nga nasion, pumahayag sa atubangan niya, yadtong banwa, yadtong nasion, nga anay pinili sang Dios, ang Iya pinasahi nga manggad.AP 20.2

Sang ginalantaw Niya ang mga katuigan, nakita Niya ang mga tinawo nga nakigkatipan sa iya nga naglinapta sa tanan nga duta. Sa umalagi nga balus nga madali na lamang mahulog sa Iya mga inanak, nakita Niya ang nabauna nga tinulo sang pagkailo gikan sa tagayan sang kaakig nga sa katapusan nga paghukum magailig pati ang iya linugdang. Ang kalooy nga langitnon, nga nagapanaghoy sa paghigugma, namitlang sa sining panalabiton: “Jerusalem, Jerusalem! Ikaw nga nagapatay sa mga manalagna, kag ginbato mo ang mga pinadala sa imo; makapila nga buut ko tiponon ang imo mga anak. subung sang isa ka munga, nga nagatipon sang iya mga pis— sa idalum sang iya mga pakpak, kag wala ka magbuut! Mateo 23:37. Kon ikaw paglaglagon, sa imo kaugalingon matungtung ang imo dugo. “Kay indi kamo buut magkari sa akon, agud nga may pagkabuhi kamo.” Juan 5:40.AP 20.3

Si Kristo nakakita sa Jerusalem sing halimbawa sang kalibutan nga pinatig-a sa pagkadilimatinoohon kag pagkamarebokon, kag nagapalapit sing madali sa pagsugata sa balus nga paghukum sang Dios. Ang pagkailo sang nahulog nga kaliwatan, nga nagabug-at sa iya kalag, nagpaawas sing pilit sa mga bibig ni Jesus sadtong mapait nga panalabiton. Nakita Niya ang sinulat nga agi sang sala sa katawohan nga makita sa mga kaimulan, mga luha, kag sa dugo; ang iya tagiposoon bumatyag sing walay katubtuban nga kalooy tungud sa mga ginasakit kag nagaalantus nga mga tawo sa duta, naghandum Sia sa pagpapahuway sa ila sa sini tanan nga mga kasakitan. Apang bisan pa ang Iya kamut nga indi magsagang pabalik sang balud sang pagkailo sa mga katawohan; diutay lamang ang buut magpangita sadtong isa nga amo lamang ang Punoan sang bulig. Handa Sia sa pagbutang sang Iya kalag sa kamatayon, sa pagdala sang kaluwasan malapit sa ila; apang kulang lamang ang buut magkadto sa Iya agud may pagkabuhi sila.AP 21.1

Ang Halangdon sang langit nga nagahibi! Ang Anak sang walay katubtuban nga Dios nga ginagamu sa Espiritu, nagduku sa mapait nga kalisud! Ang talan-awon nagpuno sang bug-os nga langit sing katingala. Yanang talan-awon nga nagpahayag sa aton sang pagkalabing malaut sang sala; nagapakita kon daw ano ka iwat nga buluhaton, bisan pa sa sadtong may walay katubtuban nga gahum ang pagluwas sa makasasala gikan sa patubas sang paglapas sang kasugoan sang Dios. Si Jesus nga nagatamud sa katapusan nga kaliwatan, nakakita sang kalibutan nga naumid sa mga pagdaya nga kaangid sa sadtong nanginkabangdanan sang pagkalaglag sang Jerusalem. Ang labing daku nga sala sang mga Judio amo ang ila pagsikway sa kay Kristo; ang labing daku nga sala sang kalibutan nga Kristohanon amo ang ila pagsikway sang kasugoan sang Dios, ang sadsaran sang Iya pagbulut-an sa langit kag sa duta. Ang mga kasugoan ni Jehoba pagatamayon kag pagasikwayon. Minilyon sang mga yara sa gapus sang sala, ulipon ni Satanas, ginatigana sa pag-antus sa ikaduha nga kamatayon, ang dili buut magpamati sa mga pulong sang kamatuuran sa adlaw sa pagduaw sa ila.AP 21.2